جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقدمه: هدف اصلی این مطالعه، بررسی مقایسه ای تاثیر آموزش بهداشت بلوغ از طریق منابع موثق آموزش بلوغ بر رفتارهای بهداشتی دختران مقطع راهنمایی یکی از شهرک های مسکونی منطقه یک شهر تهران بود.روش : این پژوهش، مطالعه ا ی نیمه تجربی از نوع کارآزمایی میدانی است. جامعه و نمونه مورد مطالعه کلیه دانش آموزان دختر مقطع دوم راهنمایی (132 نفر) مدارس دولتی یکی از شهرک های مسکونی شهر تهران بودند. ابتدا دانش آموزان پرسش نامه محقق ساخته را تکمیل کردند. آنگاه با برنامه آموزشی یکسان، تمامی دانش آموزان مورد آموزش قرار گرفتند. برنامه آموزشی با استفاده از روش های آموزش چهره به چهره و بحث و گفت و گو طی یک جلسه حدودا 2.5 ساعته برای گروه ها اجرا شد. بعد از گذشت 3 ماه از پایان برنامه آموزشی، مجددا پرسش نامه ها توسط دانش آموزان تکمیل شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها نیز از آزمون های پارامتری و غیرپارامتری،T  زوجی، مجذور کای و ANOVA استفاده شد.یافته ها: بین میانگین نمره کل رفتارهای بهداشتی، در مرحله قبل از مداخله، در سه گروه مورد تفاوتی وجود نداشت، ولی در مرحله بعد از آموزش، در سه گروه تفاوت معنی دار بود (P<0.05). همچنین، در مقایسه میانگین نمرات قبل و بعد در هر گروه، در هر سه گروه تفاوت معنی دار بود (P<0.05 گروه مادران،  P<0.001گروه معلمان، P<0.001 گروه پرستاران).نتیجه گیری: آموزش از طریق پرستار بهداشت از آموزش از طریق مادران و معلمان موثرتر است و منجر به بهبود و ارتقای رفتارهای بهداشتی دختران نوجوان می شود.

هدف این تحقیق بررسی نگرش دانش آموزان متوسطه درباره ازدواج و مقایسه نتایج تحقیق مشابهی بوده که در سال 1353 ارایه شده است. نمونه مورد بررسی در این تحقیق شامل 2446 دانش آموز دختر و پسر پایه های دوم و سوم متوسطه استان فارس بوده اند که از شیراز و 5 شهر دیگر انتخاب شده اند. در این تحقیق نگرش دانش آموزان متوسطه درباره مسایل مختلف مربوط به ازدواج و انتخاب همسر مورد بررسی قرار گرفته و به شکل جداول فراوانی پاسخ ها ارایه شده و با نتایج تحقیق مشابه قبلی مقایسه شده اند. از جمله این موارد مشکلات ازدواج، هدف ازدواج، سن مطلوب ازدواج، ویژگی های فردی و خانوادگی مطلوب همسر آینده و تعداد مطلوب فرزندان می باشد. نتایج حاکی از گرایش به آزادی عمل بیشتر در انتخاب همسر، افزایش سن ازدواج و میانگین 2 الی 5/2 فرزند برای نسل آینده است.

هدف از انجام پژوهش شناسایی رابطه میان انواع سبک های فرزندپروری و بروز علایم بی اشتهایی روانی در دختران نوجوان 14 تا 17 ساله شهر اصفهان بود. نمونه این پژوهش شامل 53 نفر از دختران نوجوان و والدین آن ها بودند که از طریق نمونه گیری هدفدار انتخاب شدند. ابزارهای به کار رفته شامل پرسشنامه سبک های فرزندپروری باوم ریند و پرسشنامه سنجش رفتار تغذیه ای مینه سوتا بوده است. داده ها با استفاده از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل آماری داده ها نشان داد که بین سبک فرزندپروری قاطع و اطمینان بخش والدین با بروز علایم بی اشتهایی روانی در دختران نوجوان رابطه منفی معنادار و بین سبک فرزندپروری مستبدانه والدین با بروز علایم بی اشتهایی روانی در این آزمودنی ها رابطه مثبت معنادار وجود داشت. هم چنین رابطه معناداری بین سبک فرزندپروری سهل گیرانه با بروز علایم بی اشتهایی روانی مشاهده نشد. بنابراین می توان گفت که سبک فرزندپروری والدین نقش مهمی در بروز یا عدم بروز علایم اختلال بی اشتهایی روانی و سایر زیرمقیاس های آن داشته است. هم چنین به نظر می رسد که دو سبک قاطع و اطمینان بخش و مستبدانه در قیاس با سبک سهل گیرانه نقش مهم تری در پیش بینی بروز یا عدم بروز علایم این اختلال دارند. نتایج بدست آمده بر مبنای نظریه ها مورد تبیین قرار گرفته است.