چکیدهعزاداری و سوگواری برای درگذشتگان، انسانهای ارزشمند و صلحاء یک آئین دینی، اجتماعی است که در بیشتر فرهنگها و باورهای دینی از جایگاه خاصی برخوردار است و به
... ه شیوههای مختلفی با توجه به نوع فرهنگ، آداب و رسوم و باورهای مذهبی انجام میشود.در اسلام عزاداری برای شخص درگذشته بیشتر جنبهی سوگواری و طلب مغفرت و تسلی بازماندگان را دارد. در میان شیعیان عزاداری برای بزرگان و رهبران دینی به خصوص امام حسین(ع) از اهمیت خاصی برخوردار است و به سبکها و روشهای مختلفی برگزار میشود. عزاداری برای امامان معصوم(ع) از جنبههای مختلفی بررسی شده اما دربارهی حکم عزاداری و حدود جواز فقهی آن نوشتار جامع و کاملی ارائه نشده که مشخصاً به این مقوله پرداخته باشد. لذا در این نوشتار سعی شده است تا این مباحث مورد بررسی قرار گیرد. در این راستا پیشینهی عزاداری، مشروعیت عزاداری با توجه به کتاب، سنت، سیرهی معصومین مورد بررسی قرار گرفته است.پس از آن حدود جواز عزاداری در مذاهب پنج گانهی اسلامی به تفصیل مورد ارزیابی واقع شده و تلاش شده با توجه به ادلهی موردنظر و ارزیابی آنها محدودهی جواز عزاداری مشخص گردد.علاوه بر اینکه سبکهای مختلف عزاداری با توجه به ادلهی مخالفان و موافقان و نقد ادلّه از سوی طرفین و نیز نظر علما در تأیید هر یک از سبک ها بیان شده است و در پایان ادلهی عدم مشروعیت مراسم عزاداری از سوی اهل سنت بیان و پاسخ داده شده است.واژههای کلیدی: عزا، حدود، جواز، جزع
بیشتر