در توسعه و تمدن دینی، تربیت و رشد انسان جایگاهی محوری دارد. در تمدنشناسی معاصر، تمدن را محصول تأثیرپذیری انسان از یکجانشینی میدانند. این شیوه از زندگی، پی
... آمدهایی چون غلبه شیوه معیشت کشاورزی و تجارت و بازرگانی و افزایش درآمد سرانه دارد که نتیجه آن شکلگیری فرهنگ فردگرایی، رویآوری جدی بشر به کسب قدرت و ثروت و منزلت اجتماعی، گسترش رفاه، استقرار امنیت در سایه حاکمیت قوانین عرفی و دولت مقتدر و بالاخره نوعی جامعه توسعهیافته که در آن، توان و ظرفیت بالقوه جامعه فعلیت یافته، دانشها و ابزارها و استعدادهای بشری رشد مییابد. در جهان بینی تمدنساز دینی پیامبر(ص) بخشهایی از پروسه تمدنسازی به مفهوم متعارف آن مورد تأیید قرار میگیرد، ولی از آنجا که در انسانشناسی دینی، به بعد اخروی و معنوی انسان اصالت داده میشود، با شکوفا کردن و مبعوث کردن استعدادها و ظرفیتهای معنوی انسان، او را به سطحی از قدرت میرساند که میتواند خود را از غلبه عوامل رایج تأثیرگذار محیطی خارج کرده، راه رشد معنوی و مادی را بهرغم موانع محیطی در پیش بگیرد. البته در کنار تزکیه و تعلیم، به فراهم کردن ظرفیت مادی متناسب با این تحول نیز که همانا ایجاد جامعه نوین اسلامی است، میپردازد.
بیشتر