جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب خداوند متعال بهترین چیز برای رقابت رقبا در خواندن، تعلیم و تعلم است، زیرا سرچشمه معارف و علوم مختلف است. از این رو تعداد کسانی که به کتاب خدای متعال می آیند زیاد شده و علوم قرآن به دست اهل علم منشعب شده است. از آنجا که تفسیر یکی از این علوم است، به دلیل ارتباط مستقیم آن با کتاب شریف خدا، از آن جهت که به واسطه آن عبادات و احکام و حلال و حرام به وسیله آن شناخته می شود و مسلمان، پروردگار خود را با آن چه از احکام و سخنان و سخنان آنان می فهمد، با آن عبادت می کند. رقابت در آن به رقابت پرداخت و درباره آن کتاب نوشت، پس مردم به علم خود روشن شدند و ما را با درک دقیق خود بهره مند ساختند، پس نوشته هایشان منبع نابی شد که هر که در جستجوی آن باشد، به آن بازگردد و از شیرینی آن تشنگی خود را سیراب کند و آنچه را که می خواست به دست آورد. بسیاری از کتاب‌های دست‌نویس تفسیر کتاب خدا هنوز در کتابخانه‌ها محبوس هستند و دسترسی به آن‌ها و بهره‌مندی از آنها همچنان دشوار و اندک است. وقتی این نسخه خطی «مفاتیح الغیب فی تفسیر سوره یوسف» اسماعیل بن محمد عنقراوی (متوفی 1116 ق) را از آیه (50) تا آیه (75) سوره یوسف یافتم، مطالعه و تحقیق کنید.

فلسفۀ امانوئل کانت به طور گسترده‌ای در شکل‌دادن به تفکر اخلاقی مدرن تأثیرگذار بوده است. در‌حالی‌که کانت بر خودمختاری و عقلانیت تأکید می‌کند، پایبندی سخت او به وظیفه و امر مطلق، انتقادهای جدی بر دیدگاه‌های اخلاقی او وارد آورده است. این نوشتار، پیامدهای اخلاقی عاملیت انسانی در فلسفۀ کانت را با تمرکز بر تنش‌های بین مسئولیت اخلاقی، اراده آزاد و امر مطلق بررسی می‌کند. ما استدلال می‌کنیم که نظریه کانت در مورد عاملیت انسان بیش از حد متکی بر عقل، نادیده‌گرفتن احساسات و امیال و نادیده‌گرفتن زمینه‌های اجتماعی و بافت فرهنگی و دینی است. افزون بر این ادعا می‌کنیم که برداشت کانت از اراده آزاد مشکل‌آفرین است و نظریۀ او دربارۀ مسئولیت اخلاقی بیش از حد فردگرایانه است. تحلیل نویسندگان به بحث‌های جاری در فلسفۀ اخلاق کمک می‌کند و نیاز به درک دقیق‌تری از عاملیت انسانی و پیامدهای اخلاقی آن را برجسته می‌کند. در‌نهایت این نقدها، نیاز به چارچوب اخلاقی ظریف‌تری را نشان می‌دهد که هم اصول عقلانی و هم پیچیدگی‌های تجربه انسانی را در‌بر می‌گیرد.

از نظر کانت در کتاب بنیادگذاری برای متافیزیک اخلاق، امرهای تکنیکی عامل را به انتخاب وسیلۀ مناسب برای هدفی که اراده کرده است ملزم می‌کنند. امر اصلی عملی است که دو ویژگی ابژکتیو بودن و تخطی‌پذیری را دارد. این مقاله استدلال می‌کند که این اصول در معنای دقیق کانتی امر نیستند زیرا ویژگی دوم را ندارند. در ادامه این مقاله به دو مانع که بر سر راه حذف امر تکنیکی قرار دارد می‌پردازد و نشان می‌دهد که بر اساس هیچ‌یک نمی‌توان استدلالی به‌سود وجود امر تکنیکی اقامه کرد. مانع اول این تجربۀ شایع است که کسی هدفی را اراده می‌کند ولی وسایل مناسب برای آن را اراده نمی‌کند. مانع دوم این است که به نظر می‌رسد بسیاری از استنتاج‌های عملی که تنها در صورتی معتبرند که امر تکنیکی را به‌عنوان یکی از مقدمات استدلال در نظر بگیریم.

برداشت عمومی مسلمانان از قصّۀ یوسف(ع) مانند دیگر قصص انبیا تحت تأثیر روایت نادرست عهد عتیق قرار دارد. این مسئله در مقالات و پژوهش‌های مستشرقان نیز خود را پررنگ‏تر نشان داده است. در پژوهش حاضر، متن مقالۀ یوسف [Joseph] در دائرةالمعارف قرآن لیدن ابتدا به فارسی ترجمه و سپس به روش توصیفی – تحلیلی، مضامین آن براساس تطبیق با آیات قرآن و روایات صحیح، بررسی و نقد شده است. شالوم گلدمن (Shalumn Goldman)در مقالۀ «یوسف» از بسیاری از مضامین سورۀ یوسف گذشته ‌است. از یافته‏های مهم این پژوهش آن است که یوسف در کودکی تنها یک‌مرتبه خواب می‌بیند و آن را تنها برای پدر خود تعریف می‌کند و علّت تبعید او به مصر کید برادرانش است که شیوۀ تربیت شدن او را نادرست می‏پنداشتند. گلدمن همانند برخی از مفسّران اسلامی یوسف صدّیق را دست‏کم از زمان قرار گرفتن در نهانگاه چاه کنعان پیامبر فرض کرده است، در حالی که یوسف تا زمانی‌که یعقوب(ع) زنده بود پیامبر نبود، در نتیجه همۀ قصّۀ یوسف در سورۀ یوسف بیان زندگی یوسف قبل از پیامبری اوست. در بیان قرآن، گرچه پادشاه مصر همینکه تعبیر خواب خود را شنید یوسف را به دربار خود فراخواند، ولی یوسف تا زمانی‌که برای مَلِک مصر روشن نشد که چه کسی پشت صحنۀ دست بریدن چند زن درباری قرار داشته است از زندان بیرون نیامد.

تربیت از ابتدای زندگی مسئله مهمی است ,آنچنان که والدین وقت و هزینه های زیادی را برای این کار اختصاص میدهند تا فرزندان از همان کودکی تربیت های لازم را کسب وبرای جامعه مفید باشند.امروزه با پیشرفت علم,بچه ها علاوه بر تربیت هایی که والدین تدارک دیده اند کتب تربیتی دیگر راهم مطالعه و به دنبال بهترین آنها هستند. در این بین,امروزه علاقه نوجوانان به مطالعه اناجیل به بیشترین حد خود رسیده است.شایداز مواردی که باعث این علاقه شده تبلیغات به روز از این دین و از طرف دیگر کمکاری و گاهی اشتباهات غیرقابل جبران برخی مبلغان دین اسلام است. در این پژوهش,بررسی تطبیقی صورت گرفته یعنی قراراست به فرزندان عزیزمان به با روش علمی-پژوهشی و کتابخانه ای علم لازم را بدهیم تا خودشان مقایسه کنند کدام دین مسائل زندگی امروزی را بهتر پاسخ میدهد.دراین صورت فرزندانی را خواهیم داشت که تربیت درست را فراگیرند و در دوراهی های زندگی,راه درست را اتخاذ کنند.اگر این مسئله حل نشود به زودی شاهد فرزندانی مسیحی خواهیم بود که والدین آنها مسلمان هستند و در کشاکش مشکلات نمیتوانند یکدیگر را قانع کنند. همچنین دوسوره را در این پژوهش انتخاب کردیم: _سوره مبارکه یوسف چون از طریق رسانه,آشنایی اجمالی با این پیامبر داریم و نکات تربیتی آن هم به روز است. _سوره مبارکه لقمان چون نکات تربیتی بسیار زیبایی را به فرزند خود ارائه میدهد که گویی تماما برای جامعه امروز تبیین شده است. از بین تفاسیر متعدد, دو تفسیر نمونه و نور را انتخاب کردیم چراکه هردو تفسیر,روان و گویا و برای همه اقشار جامعه قابل فهم هستند. از طرف دیگر از بین اناجیل اربعه,انجیل متا را انتخاب کردیم چون تقریبا اتفاق نظر وجود دارد که اولین انجیلی است که نگاشته شده دربین سالهای 37تا63میلادی.همچنین در این انجیل رویدادها و مثلهایی نقل شده که در دیگر اناجیل نیست(علی الشیخ, تولدی نو{سفرمن از مسیحیت به اسلام},34,1387) تعاریف و اصطلاحات: تربیت: قسمت اعظم تربیت,ساختن انسان است و اکثر اخلاقیات آدمی ساختنی هستند و اموری نیست که ریشه اش در وجود شخص باشد مثل شجاعت.سنین کودکی زمان مناسبی برای تربیت انسانها است در این خلال باید توجه داشت که آدمی همواره قابل تغییر است ولی تربیت بعد از این سنین کار دشواری خواهد بود همانطور که سعدی میفرماید:«هرکه در خُردی اش ادب نکنند/دربزرگی ادب از او برخواست/چوب تر را چنان که خواهی پیچ/نشود خشک چون به آتش راست»(مرتضی مطهری,تعلیم و تربیت در اسلام,1367 ,16و57) مقام معظم رهبری درباره تربیت میفرماید:«تربیت در دوران کودکی و سپس جوانی از اهمیت بالایی برخوردار است و این وظیفه ی والدین را در خانواده و وظیفه ی مربیان و معلمان را در فضای آموزشی سنگین تر میکند.»(خدیجه و مرتضی بنده الهی,مقاله تبیین و تربیت از منظر امام خمینی و مقام معظم رهبری,1402) دوراه برای تعلیم وجود دارد یکی راه دل و دیگری راه گوش است.اگر کسی بوی بد گناه را استشمام نمیکند یعنی آموزش و تربیت او صرفا در محدوده گوش بوده و به دل نفوذ نکرده و این کار معلم است که خودش را طوری تربیت کند که دانش آموزان با دیدن او در طول سال تحصیلی رشد کرده و از انجام گناه بیزار شوند.(آیت الله جوادی آملی,سازمان پژوهش و برنامه ریزی آموزشی) مضمون بسیاری از روایات چنین است:بگذارید کودک تا شش یا هفت سالگی بازی کند سپس به تعلیم و تربیت او همت گمارده و خواندن,نوشتن,قرآن,نماز,حلال و حرام ومعارف دینی را به او بیاموزید و چون به سن نه سالگی رسید اهتمام و تاکید بیشتری مخصوصا برای نماز داشته باشید.همچنین فرزندانتان را با احادیث و سخنان ما آشنا سازید قبل از آنکه مرجئه(فرقه ای منحرف از اسلام)از شما پیشی گرفته و آنان را گمراه کنند.(محمدبن حسن حرعاملی,وسائل الشیعه,4 ,18؛همان,21, 473؛همان,21 ,478)

امروزه اهمیت علم، بویژه علوم تجربی و کاربرد آن در زندگی انسان، بر کسی پوشیده نیست. بررسی علم و زمینه‌‌ های آن، هنگامی روشن می ‌گردد که با وجود پیشرفت شاخه ‌های علم، هنوز حساب احتمالات و امکان در آن به چشم می ‌خورد. بر پایه این امر از یک سو، یکی از مهم ‌ترین مسائل علم روز، مسأله تجربه، علوم تجربی و معیارهای شناختی آن است که بر مبنای آن پرسش‌ هایی مطرح می شود که رسیدن به پاسخ این پرسش ها، نیازمند بررسی سامان مندتر در فلسفه و فلسفه علم است. از این قرار، می توان به تطبیق مبانی و پایه ها، مسایل و زمینه ها، معیارها و سنجه های علوم تجربی از دید فلاسفه پرداخت. از سوی دیگر، شاخصه بنیادین علوم تجربی، معیار شناختی آن است که همواره یکی از روش های پایه ‌ای در ساختار معرفت بشری بررسی می شود. تا جایی که این مسأله، از آغاز اندیشه های فلسفی تاکنون، جایگاه ویژه ای داشته است. تاریخ فلسفه و علم، نشان می دهد، تجربه و علوم تجربی، یکی از روش هایی است که پدیده ها و ویژگی های جهان هستی را از راه مشاهده، تجربه و آزمایش های پی درپی، بررسی می نماید و همواره به این فرایند از سوی برخی از فلاسفه پرداخته شده است. از جمله این فلاسفه، ابن سینا و کانت هستند که به بررسی معیارها، مبانی و مسائل بنیادین علوم تجربی پرداخته اند. بر همین پایه، این پژوهش به دنبال روشن ساختن مسأله معیارهایی است که هر یک از دو فیلسوف، تجربه و علوم تجربی را از چه راهی برای انسان معین می سازند. به بیان دیگر، تجربه و علوم تجربی انسان در چه ساختار و قالبی برای انسان به دست می آید؟ پیرو این زمینه، بافت پژوهش به این قرار تعیین شد: تجربه، علم تجربی، معیار شناختی علوم تجربی. بنابراین بایسته است در آغاز هر یک از این مسایل از دید ابن سینا و کانت مورد کاوش و بررسی قرار گیرد و پس از آن، تطبیق بر اساس پدیدارشناسی انجام شود. بایسته تطبیق پدیدارشناسانه در این پژوهش بر پایه سه چیز است: الف) مبادی فلسفه ابن ‌سینا و کانت با یک دیگر تفاوت دارد. ب) گرچه در مبادی این دو فلسفه، تفاوت وجود دارد؛ ولی می توان مقصد و انجام آن دو را یافت. پ) در یافتن مقصد و سرانجام فلسفه ابن ‌سینا و کانت در زمینه معیار شناختی علوم تجربی، از راه هم زبانی و هم سخنی پژوهش انجام خواهد شد.