جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی : در نیمه آخر قرن بیستم، اجماع به وجود آمد که الاهیات مسیحی در سنت غربی نتوانسته است یک دکترین قابل دوام از روح القدس ایجاد کند، و اینکه الهیات تثلیثی آگوستین مقصر بسیاری از این شکست است. این کتاب بازخوانی جدیدی از الهیات تثلیث غربی برای درک بهتر منطق پنوماتولوژی آن ارائه می دهد. آبلز پنوماتولوژی آگوستین و کارل بارت را مطالعه می کند و استدلال می کند که دیدگاه آموزه روح در این متکلمان باید به عنوان راهی برای صحبت در مورد مشارکت در راز خدا به عنوان اجرای زندگی مسیح درک شود. او ادعا می کند که برای هر دو متکلم، آموزه تثلیثی دستور زبان خودبخشی الهی را در تاریخ در بر می گیرد. کارکرد پنوماتولوژی به طور خاص بیان کردن دریافت و اجرای انسان از خودبخشی خداوند به عنوان بخشی از فعل خداوند است. این منطق "خود درگیر" دستور زبان خاص آموزه روح القدس است.