جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: برنده جایزه بهترین کتاب تالیفی سال 2014 از بخش ارتباطات بین المللی و بین فرهنگی انجمن ملی ارتباطات این کتاب مفهوم جهان وطنی را درگیر می کند که در ارتباط بین فرهنگی به کار می رود، که خود در حال چرخش در تمرکز خود از تحقیقات پسا پوزیتیویستی به سمت دیدگاه های انتقادی/تفسیری و پسااستعماری است، به ویژه که جهانی شدن اطلاعات بیشتری از تحقیقات فعلی و آینده در این منطقه دارد. این بر دیدگاه پسااستعماری به منظور بالا بردن آگاهی انتقادی در مورد پیچیدگی های ارتباطات بین فرهنگی در جهانی در حال جهانی شدن تاکید می کند و جهان وطن گرایی - مفهوم شهروندی جهانی - را به عنوان یک لنز چند لایه برای تحقیق قرار می دهد. جهان‌وطن‌گرایی به‌عنوان یک مجموعه نظری، توصیف‌های ظریفی از معنای بودن و برقراری ارتباط به‌عنوان یک شهروند جهانی، چگونگی مطالعه انتقادی پیوندهای درونی و بین فرهنگ‌ها، و نحوه پذیرش تفاوت‌ها بدون پنهان کردن آنها ارائه می‌دهد. این کتاب با حرکت مطالعات ارتباطات بین فرهنگی به سمت جهان به روش های پیچیده و ظریف، پیوندهای مهم بین جهانی شدن، فراملی گرایی، پسااستعمار، جهان وطن گرایی، بی عدالتی اجتماعی و ارتباطات بین فرهنگی را برجسته می کند و به ایجاد فضاهای کلاس درس اختصاص داده شده به کاوش در این پیوندها کمک خواهد کرد. همچنین پیوندهای بین تئوری و پراکسیس را درگیر می کند تا به سمت آموزش و پژوهش ارتباطات بین فرهنگی حرکت کند که به طور همزمان موضوعات تفاوت فرهنگی را با هدف ایجاد تداوم و نه شکاف مورد بررسی قرار می دهد. در مجموع، این کتاب دانش ارتباطات بین‌فرهنگی را کاملاً به سمت امر انتقادی و پسااستعماری سوق می‌دهد، در حالی که هنوز امکان ادغام مفاهیم سنتی ارتباطات بین‌فرهنگی را فراهم می‌کند، در نتیجه دانشجویان، محققان، مربیان و بین‌فرهنگ‌گرایان را برای برقراری ارتباط اخلاقی در دنیایی که همزمان جهانی و محلی است آماده می‌کند.

ترجمه ماشینی: انتظار می رود که آگاهی فرد در طول سفر نسبت به راه ها و آموخته های جدید بازتر باشد. از آنجایی که هر مسافر منحصر به فرد است، هر یک می تواند در خرد رشد کند. این مقاله در مورد ارزش انجام فلسفه در سفر بحث می کند زیرا به زندگی فرد معنا، هویت و غنی می بخشد. نیت و جهان بینی مسافر بر چگونگی غنی سازی و آشکار کردن خود هر سفر تأثیر دارد. سفر آگاهانه نگرش درستی را برای فلسفه ورزی ایجاد می کند. نویسنده با به کارگیری پدیدارشناسی، به دنبال بازتاب اولیه و ثانویه گابریل مارسل، سفرنامه خود را به اشتراک می گذارد و لحظات آها را برجسته می کند. او بر نیاز به یادگیری دوست داشتن خود، خانواده، جامعه و انسانیت خود تأکید می کند. او سپس به بحث در مورد نیاز به مشارکت در پرورش شیوه‌های اخلاقی سفر می‌پردازد، که با کد اخلاقی شخصی مسافر شروع می‌شود. نویسنده با دعوت به ادامه کاوش با سفر در حین فلسفه ورزی پایان می دهد. فلسفه ورزی در سفرنامه می تواند راهی برای زندگی کامل باشد.