جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

شبکه‌هاي اجتماعي جديد (SNS) دنياي نو و متفاوتي از ارتباطات و تعاملات بشري را براي ما خلق کرده‌اند. فيس بوک، تويتر، لينکداين، وايبر، تلگرام، واتس آپ و ساير اعضاي پرشمار اين خانواده در حال رشد با سرعت زياد در حال تبديل شدن به يکي از زيرساخت‌هاي فناورانه اصلي و بعضاً اجتناب ناپذير در زندگي و فعاليت اجتماعي ما هستند. در کنار بهره بردن از کاربردهاي فراوان و تسهيلاتي که اين فناوري براي ما فراهم آورده، در حکم محققان فلسفه اخلاق لازم است تا در جريان نوظهور نقادي و ارزيابي فلسفي اين شبکه‌ها سهم خود را ايفا کنيم. در اين راستا، با سه چارچوب نظري رايج در فلسفه اخلاق روبه‌رو هستيم: اخلاق پيامدگرا، اخلاق وظيفه‌گرا و اخلاق فضيلت‌گرا. اگرچه هر کدام از اين سه ديدگاه جايگاه خاص خود را در مباحث فلسفه اخلاق دارد اما در ارتباط با ارزيابي شبکه‌هاي اجتماعي مهم‌ترين تحليل‌ها تاکنون از جانب فضيلت‌گرايان، مانند شنون والر و چارلز اِس، ارائه شده است. در اين مقاله از چارچوب نظري اخلاق فضيلت جهت ارزيابي SNS دفاع مي‌کنيم. سپس، ديدگاه والر و نقاط قوت و ضعف آن را واکاوي خواهيم کرد. در انتها براي تحقيق بومي در خصوص نسبت شبکه‌هاي اجتماعي با شيوه زندگي ايراني ـ اسلامي چارچوب اوليه‌اي پيشنهاد مي‌کنيم.