جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مولف (ژان دانیلو) در این کتاب بر آن است تا به این سوال پاسخ دهد که آیا پیام‌های آیین مسیحیت و تعالیم آن، همان پیام‌ها و تعالیمی نیست که قبل از ظهور حضرت عیسی، در آیین یهودیان اسنی وجود داشته است؟. وی در این باب می‌نویسد: "در سال 1947 اولین دست نوشته‌های اسنی در غارهای قمران کشف شد. دست نوشته‌هایی که تاریخ تحریر آن‌ها به سال‌های قبل و بعد از ظهور حضرت مسیح می‌رسد. از آن زمان به بعد رساله‌های زیادی نوشته و چاپ شد که در آن‌ها دانسته‌های قبلی، از محیط یهودیان در عصر ظهور مسیح و همچنین اطلاعاتی در باب عهد جدید و محتوای آیین مسیحیت اولیه مورد بازنگری قرار گرفت". مباحث کتاب ذیل این عناوین به طبع رسیده است: "جامعه قمران و محیط انجیلی"، "مسیح و معلم عدالت" و "رشد اولیه کلیسا و جامعه قمران".

خداى سبحان در آيه 157 سوره اعراف چنين فرموده است: «الَّذينَ يَتَّبِعُونَ الرَّسوُلَ النَّبِىَّ الاُمِّىَّ الَّذي يَجِدُونَهُ مَكتوباً عِندهُم فِى التَّوراةِ وَ الاِنجيلِ يَأمُرُهُم بِالمَعروفِ وَ يَنهَاهُم عَنِ المُنكَرِ... .» از اين آيه شريفه استفاده مى شود كه اهل كتاب در عصر نزول قرآن، بشارت به حضرت رسول اكرم (صلى الله عليه وآله) را در كتاب هاى خود مى يافته اند. همچنين بر اساس آيه سوره مباركه صف، حضرت عيسى (عليه السلام) خود را مبشر پيامبرى به نام «احمد» مى داند: «وَ اِذْ قَالَ عيسىَ بنُ مريمَ يَا بني اِسرَائيلَ اِنّي رَسوُلُ اللَّهِ اِليكُم مُصدِّقاً لِمَا بَينَ يَدَىَّ مِنَ التَّوراةِ وَ مُبَشِّراً بِرَسُول يَأتي مِنْ بَعدِى اسْمُهُ اَحمَدُ فَلمَّا جَاءَهُم بِالبَيِّنَاتِ قَالُوا هذَا سِحرٌ مَبينٌ.» (صف: 6) اين آيات و نظاير آن ما را از مراجعه به تورات و انجيل موجود بى نياز مى سازد. گذشته از آن، كسى كه اندك آشنايى با عهدين موجود داشته باشد به يقين مى داند كه اين كتب اندك شباهتى با تورات و انجيل مورد نظر قرآن ندارند، حتى به زحمت مى توان آن ها را تركيب و صورت محرفى از آن ها از تورات و انجيل واقعى دانست. عهدين موجود «سيره مانندى» بيش نيستند كه در طول قرن هاى متمادى، نويسندگان بسيارى آنها را به رشته تحرير در آورده اند. بنابراين، جستجو از بشارت هاى قرآنى در اين كتاب ها اساسا خطاست. با وجود اين، شواهد و قراينى در آنها وجود دارد كه به خوبى، بر پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) قابل تطبيق است. اين شواهد و قراين هم در عهد عتيق و هم در عهد جديد قابل پيگيرى است.