جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در متون معتبر دين اسلام و زرتشت، حقوقي مربوط به تعامل انسان به عنوان اشرف مخلوقات، با ساير موجودات عالم تدوين شده است که برگرفته از جهان‌بيني اين دو دين از باور به خدا و جايگاه خير و شر در عالم است. برخي مدعي هستند آيين اسلام در اين خصوص، در مقايسه با زرتشت خشن‌تر بوده و احترامي براي حيات ساير موجودات قائل نيست. اين پژوهش به دنبال استخراج اين حقوق در منابع و متون معتبر اين دو دين، چهرة حقيقي تعامل آن دو را با موجودات عالم ترسيم نموده، نگاه هريک از دو دين را آشکار نمايد. حاصل يافته‌هاي مقاله اين است که اسلام جز در مواردي محدود، از جمله تهيه غذا و يا دفع ضرر از جان، اجازة کشتن موجودات را نمي‌دهد، اما آيين زرتشت، با اعتقاد به وجود موجودات شرور اهريمني، جانداران عالم را به سه دستة مقدس، مباح و منفور تقسيم مي‌کند. دسته سوم، حتي در صورت عدم ورود به محل زندگي و ايجاد ضرر جاني يا مالي، از نظر اين آيين محکوم به مرگ هستند.