جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

موضوع این پژوهش راههای خداشناسی در کلام مولی علی- علیه السلام- می باشد و در حقیقت در این اثر کوشش می شود که راههای مختلف خداشناسی معرفی گردد و در ضمن گوشه ای از جامعیت کلام حضرت علی- علیه السلام- نیز تبیین می شود. از آن جا که شناخت ذات حق برترین موضوع می باشد، خداشناسی ارزشمندترین دانشی است که بشر می تواند بدان دست یابد، چرا که در پرتو خداشناسی و معرفت آدمی تمام خواسته هایش را از خداوند می طلبد و به غیر او تکیه نمی کند. بینش ژرف توحیدی به انسان آرامش و امنیت روحی می بخشد و انگیزه مقاومت در برابر سختی ها می شود و به او کمک می کند تا آینده نگر باشد و مقصد حقیقی و نهایی خود را از یاد نبرد و در نتیجه این بینش در راه کسب خشنودی خداوند گام برمی دارد و از آنچه مایه عقوبت الهی است پرهیز می کند. این تحقیق در اصل راههای خداشناسی در کلام مولی علی- علیه السلام- را در نهج البلاغه بیان می کند اما برای توضیح وتبیین کلام حضرت ازآیات قرآن، مضامین ادعیه وسخنان معصومین استفاده شده است. منبع اصلی در این پژوهش نهج البلاغه بوده است که با استفاده از شروح موضوعی و فرهنگ معارف نهج البلاغه سخنان حضرت پیرامون مباحث توحیدی استخراج شده و سپس توسط شروح نهج البلاغه و کتابهای تألیف شده در زمینه خداشناسی در نهج البلاغه تبیین و تفسیر شده است. با توجه به این که استعدادها و ظرفیتهای فکری افراد مختلف است راههای خداشناسی نیز متفاوت می باشد و با مخاطب شناسی زیبای مولا علی- علیه السلام- در نهج البلاغه به انواع راههای خداشناسی نظیر: خداشناسی فطری، خداشناسی از راه برهان نظم، خداشناسی از راه عقل و استدلال اشاره شده است.