جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

نظریه ناظر آرمانی فرث یکی از نظریات واکنش مدار در عرصه اخلاق است که می توان تقریرهای مختلفی از آن داشت. تقریر های معناشناسانه، وجود شناسانه و معرفت شناسانه سه تقریر از این نظریه اند که ما در اینجا بر تقریر معرفت شناسانه این نظریه درباب توجیه احکام و باورهای اخلاقی تاکید می کنیم. از سوی دیگر نظریه اخلاق ارسطو را می توان یکی از بهترین و کامل ترین نظریات اخلاقی دانست. در نظر ارسطو کارکرد خاص انسان فعالیت قوه عاقله اوست. اگر سایر قوای نفس تحت تدبیر این قوه قرار داشته و به فعالیت بپردازند چنین فردی یک فرد فضیلت مند خواهند بود. فضیلت مندی امری ذو مراتب است و کمال آن رسیدن به مرحله حکمت است. حکیم کسی است که تمام مراحل فضیلت مندی را با فعالیت های خاص خود طی کرده و به مقام تامل محض رسیده است. برای رسیدن به این کمال فرد باید در فعالیت هایش فضیلت مندانه عمل کند که این فضیلت مندانه بودن عمل حداقل سه شرط دارد: ناشی از انتخاب و تصمیمی روشن باشد، این انتخاب را به خاطر خود عمل انجام دهد، انجام این عمل ناشی از ملکه ای استوار در او باشد. فاعل فضیلت مند کسی است که این سه شرط را در اعمالش رعایت می کند. این فاعل فضیلت مند از قواعدی عقلی پیروی می کند که به آنها قواعد عقل عملی می گوییم و در اخلاق ارسطو این قواعد نام برده نشده اند. برای پر کردن خلأ قواعد عقل عملی فاعل فضیلت مند می توان از قواعدی استفاده کرد که ناظر آرمانی در تقریر معرفت شناسانه خود در باب توجیه از آنها استفاده می کند. این قواعد عقلی اصلی عبارتند از تلاش برای دانای کل بودن، جامع نگر بودن و بی طرف بودن. از آنجا که ممکن است در دستیابی به حکم ناظر آرمانی دچار خطا شویم از دو مجموعه قواعد ابطال گر نیز استفاده می کنیم که در نقش یک فیلتر اخلاقی برای تصمیمات ما عمل می کنند. این قواعد ابطال گر عبارتند از قاعده سازگاری و قاعده جهان شمول. ما این قواعد اصلی و قواعد ابطال گر را به یک فاعل فضیلت مند ذهنی نسبت داده و در موقعیت های اخلاقی به تصمیمات و گرایشات او عمل می کنیم.

از اموری که اخلاق کاربردی باید به کمک نظریه‌های اخلاقی به آنها بپردازد، ارائه کدها و وظایف اخلاقی، ارزیابی عملکردها و حل معضلات اخلاقی است. در این رساله نشان داده می‌شود که اخلاق فضیلت، به‌عنوان نظریه‌ای که بیشتر بر منش و شخصیت فاعل تأکید دارد تا فعل و کردار، می‌تواند در جهت وظایف اخلاق کاربردی، موفق باشد. اگرچه برخی منتقدین، قائل به چنین امکانی نیستند. ادعای این رساله آن است که هم وجود قواعد، و هم توجه به حقایق و شرایطِ اخلاقاً مرتبط با هر موقعیت، برای توفیق یک نظریه در مقام عمل لازم‌اند و اخلاق فضیلت، با برخورداری از اصول برآمده از فضایل، و با اتکا بر منش و حکمت عملیِ فاعل فضیلت‌مند، در تطبیقِ این اصول در موارد خاص و تعدیل آنها، بهتر از سایر نظریه‌های اخلاقی می‌توانددر مقام عمل کارآمد باشد.