جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

امیل رساله‌ای است درباره سرشت آموزش و طبیعت انسان که روسو آن را مهمترین نوشته‌های خود می‌داند. به سبب نوشتی بخشی با عنوان اعتراف ایمان ساویارد ویکار در پاریس و ژنو ممنوع شد. این بخش حاوی اعتقادات و آراء دینی روسو بود. این کتاب به طور عمده پرسش‌هایی فلسفی و سیاسی را درباره رابطه فرد و اجتماع مورد بحث قرار می‌دهد، به ویژه این‌که چگونه انسان با وجود زندگی در جامعه فسادآور انسانی می‌تواند خیر ذاتی درونی انسانی را حفظ کند. کتاب در پنج بخش تنظیم شده است که اختصار چنین‌اند: در کتاب اول او از اولین مراحل رشد فیزیکی و عاطفی کودک بحث می‌کند و این‌که چگونه می‌توان یک کودک را بنا به اصول فلسفی بنیادین بار آورد. کتاب دوم برهم‌کنش درونی کودک و جهان را مورد بررسی قرار می‌دهد . روسو عقیده دارد که این مرحله از تربیت کودک نه به واسطه کتاب‌ها بلکه باید به واسطه رابطه او با طبیعت شکل گیرد. کتاب سوم به انتخاب یک پیشه می‌پردازد چرا که روسو معتقد است که باید به کودک مهارت‌هایی را نیز آموزش داد که متناسب با سن او باشد. کتاب چهارم به آخرین مرحله می‌پردازد که قرار است بعد از ساخت یک موجود عاقل و اندیشمند، یک موجود احساس‌مند و عاشق بسازد. به تعبیری می‌بایست که عقل را به واسطه احساسات محافظت کنیم. در این‌جا دیگر با یک نوجوان مواجهیم که می‌تواند عواطف انسانی به خصوص همدلی را درک کند . در کتاب پنجم روسو به بحث از آموزش سوفی، همسر امیل می‌پردازد. این بخش کوتاه راجع به آموزش زنان بحث‌های بسیاری در میان متقدان را بر انگیخته است.

يتناول الكتاب الموضوعات التالية: 1- التيارات المعاصرة في فلسفة التربية. 2- أهداف التربية في الجدل المادي. 3- أهداف التربية في الجدل المثالي. 4- التربية بين وجود الإنسان وماهيته. 5- استراتيجيات التنمية الذهنية لمعلم المعلم. 6- البحث التربوي ومنطق ما بعد الحداثة. 7- شروط الإبداع في البحث التربوي. 8- رؤية تفكيكية للمفاهيم التربوية. 9- تربية السلب وتجاوز المجتمع الأبوي: قراءة ديالكتيكية في فكر هشام شرابي.

ترجمه ماشینی: این کتاب با پشت سر گذاشتن دوران روشنگری و بازگرداندن فضیلت ارسطویی در قلب تربیت اخلاقی، گام بزرگی در فلسفه تعلیم و تربیت برمی دارد.

ترجمه ماشینی: اخیراً مجموعه‌ای از پروژه‌های برجسته در بریتانیا انجام شده است که هدفشان وارد کردن فلسفه به قلب آموزش زندان است. هدف این مقاله بررسی یک منطق احتمالی برای این توسعه آموزشی است. بین رویکرد محتوایی و حساسیت به تدریس فلسفه تمایز قائل می‌شود، که در آن فلسفه دوم عمدتاً به آموزش یک موضوع خاص نمی‌پردازد، بلکه بیشتر به توسعه نوع خاصی از تخصص انتقادی می‌پردازد. استدلال می‌شود که مفهوم حساسیت از آموزش فلسفه با گزارشی تأثیرگذار از هدف معرفتی آموزش از نظر پرورش شخصیت فکری، به معنای خاص توسعه فضایل فکری که شخصیت فکری فرد را تشکیل می‌دهند (یعنی شخصیت فکری با فضیلت) هم‌آهنگ است. ) ). اهمیت این نکته برای آموزش زندان با در نظر گرفتن اینکه چگونه استفاده از یک رویکرد آموزشی در آموزش زندان موسوم به CoPI ("جامعه تحقیق فلسفی") را می توان به عنوان آموزش فلسفه بر اساس مدل حساسیتی که قبلاً ذکر شد، نشان داد. با در نظر گرفتن این موضوع، استدلال می‌شود که ارزش تدریس فلسفه در زندان‌ها در درجه اول به نحوه ارائه یک نوع آموزش اساسی به خصوص، که در نهایت و از لحاظ ابزاری ارزشمند است، مربوط می‌شود. این نکات با در نظر گرفتن یک مطالعه موردی خاص که شامل یک پروژه فلسفه اخیر در زندان ها است که از روش CoPI استفاده می کند، نشان داده شده است.