جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: در باورهای منطقی و غیرمنطقی: پژوهش، تئوری و عمل بالینی، دانشمندان، محققان و متخصصان برجسته رفتار درمانی هیجانی منطقی (REBT) و دیگر درمان‌های شناختی-رفتاری (CBTs) دیدگاه‌ها و یافته‌های تجربی خود را در مورد ماهیت عقلانی و عقلانی به اشتراک می‌گذارند. باورهای غیرمنطقی، نقش باورها به عنوان واسطه احساسات و رفتارهای عملکردی و ناکارآمد، و رویکردهای بالینی برای اصلاح باورهای غیرمنطقی، تقویت باورهای منطقی و مقابله انطباقی در مواجهه با رویدادهای استرس زا زندگی. با ارائه یک رویکرد جامع و منسجم برای درک REBT/CBT و ساختارهای اصلی آن از باورهای منطقی و غیرمنطقی، مشارکت‌کنندگان یک ادبیات تجربی به طور پیوسته انباشته را مرور می‌کنند که نشان می‌دهد باورهای غیرمنطقی با طیف گسترده‌ای از مشکلات در زندگی مرتبط است و قرار گرفتن در معرض اظهارات منطقی می تواند اضطراب و سایر علائم روانی را کاهش دهد و نقش ارزنده ای در ارتقای سلامت و پیشگیری از بیماری ایفا کند. مشارکت‌کنندگان همچنین مرزهای جدید تحقیق و نظریه را شناسایی می‌کنند، از جمله پیوند بین باورهای غیرمنطقی و سایر فرآیندهای شناختی مانند حافظه، پاسخ‌های روان‌فیزیولوژیکی، و عوامل تعیین‌کننده تکاملی و فرهنگی باورهای عقلانی و غیرمنطقی. یک خلاصه واقعاً در دسترس و پیشرفته از تحقیقات و کاربردهای بالینی REBT/CBT، باورهای منطقی و غیرمنطقی منبع ارزشمندی برای پزشکان روان‌درمانی با تمام گرایش‌های نظری، و همچنین مربیان، دانشجویان، و روانشناسان دانشگاهی است.

ترجمه ماشینی : مشکلات توصیف باور عقلانی نسبت به دانش کمتر است، اگرچه ما احتمالاً بیشتر از آنچه می دانیم به چیزهایی اعتقاد داریم. دانش اغلب به عنوان نوع خاصی از باور واقعی موجه تعریف می شود. خطاپذیری اصرار دارد که هر یک از شرایط برای دانش ممکن است شکست بخورد. در مورد باور عقلانی با شرایط کمتری روبرو هستیم و کناره گیری در صورت شکست شدیدتر است. 2. صحبت از باورها شامل مشکلات غرض ورزی (مبهم بودن ارجاع) و غرض ورزی (کنایه از افراد معتقد است). اما صحبت در مورد اعتقادات به وضوح قابل اجتناب نیست. ارجاع هم به حالات ذهنی خودآگاه و هم به گرایش ها برای توضیح باور لازم است. اگر قرار است باور عقلانی باشد، حداقل به پشتوانه شواهد کافی نیاز دارد. باور باید تا حد زیادی با شواهد تعیین شود، اما یک عنصر داوطلبانه وجود دارد که ما نمی توانیم آن را حذف کنیم. باور عقلانی پذیرش همه یا هیچ نیست. اگر باور را با شواهد تناسب ندهیم پارادوکس به دست می آید. 3. باید عقلانیت عقده های اعتقادی را در نظر بگیریم. در اینجا دو مجموعه از این گونه باورها برای مطالعه به تنهایی و به منظور مقایسه انتخاب شده اند. یکی شامل باورهای مربوط به گذشته تاریخی است و دیگری باورهای خداباورانه متافیزیکی. میچل برای قیاس بین آنها استدلال می کند، و اینکه در هر مورد طرفداران چنین عقایدی یک مورد انباشته در دفاع از خود می سازند. این موضوع مسائل پیچیده ای را مطرح می کند که مهمترین آن معیارهایی است که باید استفاده شود. 4. باورهای مربوط به رویدادهای تاریخی از تئوری و مشاهده برای ارائه گزارشی از آنچه مستقیماً در دسترس نیست استفاده می کند. نظریه های رقیب مانند سایر رشته ها با معیارهایی ارزیابی می شوند. میزان تفاوت معیارهای مورد استفاده در اینجا با معیارهای مورد استفاده در علم در رابطه با دو مشکل در نظر گرفته می شود که یکی ویژگی خاص تبیین تاریخی است. دیگر بحث بین رئالیست ها و ضد واقع گرایان با توجه به گذشته تاریخی و نقش پیش بینی ضمنی در اینجاست. اگرچه تفاوت‌هایی با علم وجود دارد، اما ارزیابی عقلانی باورها در مورد تاریخچه تاریخی شباهت‌های قابل‌توجهی با علم در روش‌ها و معیارهای آن دارد. 5* در مورد باورهای متافیزیکی، نمونه‌هایی از نوشته‌های اخیر سوینبرن درباره باور خداباورانه انتخاب شده است. برخی، چه خداباور و چه غیرخداباور، به شدت بین باورهای متافیزیکی و سایر باورها تفاوت قائل می‌شوند. در اینجا انتقاد از کسانی است که بر غیرقابل مقایسه بودن و تعهد تأکید دارند. نظر هیک محتاطانه تر است و ما باید بپذیریم که افراد از معیارهای عقلانی استفاده می کنند اما در نتیجه گیری هایشان متفاوت است.سوینبرن شاید در استفاده از قضیه بیز در اینجا بیش از حد اطمینان داشته باشد، با تاکید بر احتمالات قبلی. 6. ما باید چندین معیار و مناسب بودن آنها را برای ارزیابی باورهای متافیزیکی در نظر بگیریم. 1) سازگاری درونی یکی است، همانطور که با سایر باورها همخوانی دارد. 2) سویین برن تأکید زیادی بر سادگی دارد، اگرچه این یکی از معیارهای دیگر است. iii) قدرت تبیین نیز مرتبط است، اگرچه دستاوردهای قدرت توضیحی اشکال متفاوتی دارد و برخی از دستاوردها از نوع غیرعادی هستند. iv) سودمندی در ایجاد پیش‌بینی موفقیت‌آمیز نقش بزرگی در علم بازی می‌کند و در مطالعه تاریخی ضمنی است. او در اینجا نباید آن را حذف کرد، اگرچه توسل به آن مستلزم ارزیابی دقیق است. v) دقت نیز مهم است، و باید بالاتر از سادگی رتبه بندی شود، اگرچه ارزیابی دقت در اینجا مشکلات خاص خود را دارد. بنابراین می‌توانیم از این معیارها برای ارزیابی عقلانیت متافیزیکی مانند سایر باورها استفاده کنیم، اما در برخی موارد، در اینجا و در جاهای دیگر، برخورد معیارها زمینه را برای تداوم تعارض باقی می‌گذارد.

ترجمه ماشینی: عقلانیت و تعهد دینی نشان می دهد که چگونه تعهد دینی می تواند عقلانی باشد و جایگاه ایمان را در دنیای پست مدرن توصیف می کند. این تعهد مذهبی را بسیار بیشتر از پذیرش آموزه ها نشان می دهد - به عنوان نوعی زندگی تلقی می شود، نه فقط به عنوان پذیرش اصول. ایمان به عنوان یک نگرش منحصر به فرد تصور می شود. به باور تقلیل ناپذیر است، اما ارتباط تنگاتنگی با باور و رفتار دارد و ارتباط نزدیکی با ابعاد اخلاقی، سیاسی و زیبایی شناختی زندگی دارد. بخش اول شرحی از عقلانیت را به‌عنوان جایگاهی ارائه می‌کند که برای افراد مذهبی بالغ قابل دستیابی است - حتی کسانی که عادت ذهنی قوی علمی دارند. بخش دوم به معنای داشتن ایمان، چگونگی ارتباط ایمان با نگرش‌ها، عواطف و رفتار و اینکه چگونه تجربه دینی ممکن است از آن حمایت کند، توضیح می‌دهد. بخش سوم به تعهد دینی و تعهد اخلاقی و به رابطه دین و سیاست می پردازد. این نشان می‌دهد که چگونه اخلاق و دین می‌توانند پشتیبان یکدیگر باشند، حتی اگر اخلاق استانداردهای رفتار را مستقل از الهیات ارائه می‌کند. همچنین زندگی یکپارچه ممکن برای افراد متعهد مذهبی را به تصویر می کشد - زندگی با تعاملات پاداش دهنده بین ایمان و عقل، دین و علم، و زیبایی شناختی و معنوی. کتاب با دو روایت اصلی به پایان می رسد. یکی توضیح می‌دهد که چگونه خطاهای اخلاقی و بلایای طبیعی ممکن است تحت نظر خدا به عنوان داشتن دانش، قدرت و خوبی که درک چنین بدی‌ها را بسیار دشوار می‌کند. روایت دیگر به بررسی ماهیت افراد، انسانی و الهی می پردازد و تصوری را به دست می دهد که می تواند یک جهان بینی خداباور عقلانی را حتی در عصر علمی معاصر حفظ کند.

پل بوغوسیان در کتاب هراس از معرفت، برساخته‌انگاری تبیین باور را یکی از آراء برساخته‌انگارانه از معرفت معرفی می‌کند. نسخة قوی این رأی علت باور را منحصراً عوامل اجتماعی می‌داند و هیچ نقشی برای دلایل معرفتی قائل نیست. اما نسخة ضعیف آن، اگر چه نقشی برای دلایل معرفتی در ایجاد باور قائل است، آن را بدون مداخلة عوامل اجتماعی کافی نمی‌داند. بوغوسیان نسخة قوی برساخته‌انگاری تبیین باور را صریحاً و نسخة ضعیف آن را تلویحاً به برنامة قوی نسبت می‌دهد و استدلال‌هایی در رد هر دو نسخه اقامه می‌کند. من در این مقاله، نشان خواهم داد که انتقادهای وی یا بر استدلال‌هایی ناموفق یا بر تلقی‌ای نادرست از برساخته‌انگاری برنامة قوی مبتنی است. این برنامه دلایل معرفتی را در ایجاد باور بی‌تأثیر یا ناکافی نمی‌داند؛ بلکه خودِ دلایل معرفتی را برساخته یا قوام‌یافتة علایق و منافع اجتماعی می‌داند. بنابراین، برنامة قوی منکر گفتمان عقلانی نیست و حامیان آن بدون افتادن به دام خودشکنی یا تناقض می‌توانند در دفاع از خود نیز استدلال کنند.

سير مباحث معرفت‌شناسي از تعريف سه‌بخشي افلاطون تا اشکالات گتيه و مباحث معرفت‌شناسي معاصر، به‌تدريج از اهميت باور گذر کرده و بر صدق و بيش از آن بر توجيه متمرکز شده است. اين در حالي است که سرنوشت بسياري از مباحث آن دو مؤلفه، متکي به تحليل دقيق ماهيت باور است. ازاين‌رو مسئله اصلي اين پژوهش، بررسي چيستي باور و اقسام آن، و نيز توجه به نقش متمايزي است که باورهاي متافيزيکي در دستيابي به حقيقت و معرفت دارند. زمينه فلسفي و رويکرد تحليلي اين مقاله، اقسام مختلف باورهاي انسان را مدنظر قرار داده است؛ تنوعي که ناشي از مضمون‌هاي مختلف باورها و مبتني بر غايات و کارکردهاي متفاوت آنهاست که همه آنها لزوماً صدق و حقيقت را دنبال نمي‌کنند و اين امر، خود گوياي تنوع فعل باور در اقسام مختلف آن شده است. در اين پژوهش، با توجه به ماهيت ترکيبي باور، متشکل از دو بعد ذهني و عاطفي، تلاش شده تا نگاه يک‌سويه ديدگاه‌هاي فلسفي و روان‌شناختي به چالش کشيده شود و با نظر به تنوع باورهاي متافيزيکي و نقش بعد عاطفي و داشته‌هاي وجودي باورنده بر حقيقت‌جويي، در کنار سازوارگي شناختي و ذهني نظام باور، اهميت موازي اين دو بعد نمايان گردد.

رابطه عقل و ایمان یکی از مسائل مهم فلسفه دین و کلام جدید است که متکلمان و فیلسوفان بسیاری درباره اش نظریه پردازی کرده اند. ریچارد سویین برن، فیلسوف تحلیلی معاصر، یکی از نظریه پردازانی است که از موضع دلیل گرایانه مدعی است باورهای دینی از دلایل عقلانی برخوردارند. او می کوشد با بهره گیری از روش استقرایی که اساساً روش متداول در علوم تجربی است به توجیه عقلانیِ ایمان بپردازد. او قوت باورهای عقلانی را در گرو قوت شواهد می داند؛ بنابراین، ایمان عقلانی از نظر او ایمانی است که بر قراین و دلایلی ویژه استوار باشد که بالاترین درجه احتمال را دارند.

اين نوشتار به دنبال اثبات عقلاني بودن قضاياي حسن و قبح و ردّ عقلايي بودن آنهاست. ابتدا ديدگاه حکمايي همچون فارابي، ابن‌سينا و محقق طوسي مطرح شده که قضاياي حسن و قبح را از مشهورات دانسته‌اند. سپس به دو تفسير از ديدگاه‌ حکما اشاره شد: حکيم لاهيجي قضاياي حسن و قبحْ را يقيني و حتي بديهي مي‌د‌اند، اما محقق اصفهاني اين بحث را از مشهورات بهشمار مي‌آورد. حق آن است که از کلمات حکما، عقلاني بودن قضاياي حسن و قبح در کنار عقلايي بودن آنها فهميده مي‌شود؛ چه آنکه يک قضيه ممکن است از يک جهت جزو يقينيات باشد که صدقش با برهان اثبات ‌گردد و از لحاظي ديگر، جزو مشهورات باشد که واقعيتي جز شهرت و تطابق آراي عقلا نداشته باشد. در ادامه، به بررسي ادلة محقق اصفهاني پرداختيم. اين دليل را که چون قضاياي حسن و قبح بديهي نيستند پس مشهوري‌اند، نپذيرفتيم؛ چون نمي‌توان از عدم بداهت، عدم عقلي بودن را نتيجه گرفت. دربارة دليل دوم که عقلا صرفاً به سبب حفظ نظام اجتماعي به حسن و قبح حکم مي‌کنند، روشن شد که عقلا در اعتبار احکام به مصالح و مفاسد واقعي توجه دارند، از‌اين‌رو حکم آنها منشأ عقلاني دارد و صرفاً برخاسته از اعتبار نيست.

فلسفه‌ معاصر آکنده از نظریات گوناگون درباره‌ عقلانیت است، اما مفهوم کلی عقلانیت مبهم است. ریچارد فولی با واکاوی مکاتب مطرح معرفت‌شناسی و فلسفه‌ علم، هدف و منظر را عناصر ثابت در همه‌ نظریات عقلانیت می‌یابد. هدف، امر مورد نیاز یا مطلوب فرد است و می‌تواند عملی یا نظری باشد. منظر مجموعه‌ای از عقاید است و انواع آن در ارتباط با شخص یا اشخاص دارای این عقاید، تعیین می‌شود. فولی با فرضِ هدف ‌‌ـ ‌محوری مفهوم عقلانیت و نفی منظر ممتاز، به طراحی نظریه‌ی عقلانیت می‌پردازد و نتیجه می‌گیرد که بسته به اهداف و علایق، ارزیابی عقلانی از منظرهای متنوعی ممکن است. بنابراین، دعاوی عقلانیت در واقع دارای موضوعاتی متفاوت بوده، رقیب به حساب نمی‌آیند. او تدارک طرح جامع عقلانیت را با رعایت دو شرط مناسب می‌داند؛ لحاظ همه‌ اهداف و ممتاز ندانستن منظر اتخاذی. نقدهای اساسی وارد به فولی عبارتند از: نسبی‌گرایی، غیرتدافعی‌بودن، نگاه ابزاری به عقلانیت و آسان‌گیری.