جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: آریایی ها در قرن سوم پس از میلاد معتقد بودند که عیسی خدایی کمتر از خدا دارد. آریانیسم که به عنوان بدعت کهن الگوی مسیحی تلقی می شود، در اعتقادنامه نیقیه محکوم شد و ظاهراً توسط کلیسای اولیه شکست خورد. این واقعیت کمتر شناخته شده است که پانزده قرن بعد، آریانیسم زنده و سالم بود که توسط اسحاق نیوتن و سایر دانشمندان قرن هجدهم روشنگری حمایت می شد. این کتاب می پرسد که آریانیسم چگونه و چرا دوام آورد.

ترجمه ماشینی: آریانیسم بدعت کهن الگوی مسیحیت است. این نه تنها از نظر تاریخی یک حوزه آبخیز بود. موضوع اصلی آن -مسأله الوهیت مساوی کامل مسیح به عنوان پسر خدا- موضوعی است که برای هر نسل از مسیحیان، از جمله نسل ما، نگرانی عمیقی دارد. نقد سنتی آریانیسم این است که خطاهای آن از رویکرد بیش از حد فکری به مسیحیت ناشی می‌شود، زیرا به دلیل نداشتن انجیل نجات شکست خورد. در سال‌های اخیر سؤالاتی درباره آن دیدگاه سنتی، اینجا و آنجا مطرح شده است. این کتاب آن را به چالش می کشد. این کار بر اساس دانش دقیق و در عین حال به سبکی زنده و خواندنی انجام نمی دهد. موریس وایلز، استاد رجیوس الوهیت در دانشگاه آکسفورد، گرگ و گرو، ما را قادر ساختند تا اندیشه آریوس در مورد ماهیت مسیح را به عنوان چیزی کمتر از یک دیدگاه متمایز از انسان، که با محیط اجتماعی و مذهبی دقیقی همخوانی دارد، فشرده ببینیم. در نتیجه، برخورد دگم‌های بی‌جسم با کیفیت فوری‌ترین دغدغه‌های یک مسیحی متاخر رومی آغشته می‌شود: «عشق و خیانت، لطف و عقب‌نشینی». اکنون با دقت رهایی بخش در تمام مفاهیم آن ارائه شده است - از نگرش های متضاد گرفته تا تغییر و ثبات در جامعه و جهان، تا اجمالی روشن از دنیای شلوغ شهرهای یونان در تضاد با سکون غیرزمینی سنت آنتونی در صحرا - فصلی که به خوبی فرسوده شده است. دگم مسیحی به عنوان لحظه ای بلند در تولد یک تمدن جدید در جهان روم ظاهر می شود. این کتاب نمونه ای است که هر محقق آموزه های مسیحی مشتاقانه آرزوی نوشتن آن را دارد. و هر محقق دنیای مسیحیت اولیه باید بخواند. پیتر براون، استاد تاریخ و کلاسیک در دانشگاه کالیفرنیا در برکلی، گرگ و گرو رویکردی بدیع به عمیق‌ترین بحران سنت جزمی در کلیسای باستانی پیشنهاد می‌کنند. آنها از نکوهش خطاهای آریوس ... دیدگاهی چشمگیر از آموزه باستانی نجات را استخراج می کنند. جنبه های اصلی این دکترین اغلب توسط منتقدان نادیده گرفته می شود. اما با گرگ و گرو، خدای ناجی آریوس زنده می‌شود، دوباره فعال می‌شود... نویسندگان به شیوه‌ای متقاعدکننده، لهجه‌های اصلی این آموزه را در قلب جامعه مسیحی نشان می‌دهند، پیش از آن که چیزی جز بدعتی باشد. دکترین. آنها انعکاس سالمی را در مورد اشکال ثابت تر دگماتیسم ضدآریایی ترویج می کنند که به طور منفعلانه در طول قرن ها منتقل شده است. چارلز کاننگیسر، پروفسور مؤسسه کاتولیک پاریس

ترجمه ماشینی: آمبروز میلانی بیش از همه به خاطر مبارزه و پیروزی بر بدعت‌های «آریان» مشهور است. با این حال، تقریباً تمام شواهد از نوشته‌های خود آمبروز و از مورخان متدین نسل بعدی که او را به عنوان یک قهرمان ارتدکس معرفی می‌کردند، می‌آید. این مطالعه مفصل در عوض استدلال می‌کند که مخالفت «آریانی» در میلان عمدتاً توسط خود آمبروز ساخته شده بود و منتقدان و افراد خارجی را گرد هم می‌آورد تا اقتدار خود را تضمین و توجیه کند. این کتاب همراه با تفاسیر جدید از انتخاب آمبروز به عنوان اسقف، مجادلات او بر سر ایمان، و درگیری های او با دربار امپراتوری، درک جدیدی از ماهیت و اهمیت جوامع بدعت گذار در اواخر دوران باستان ارائه می دهد. به جای جماعت های رقیب که به طور انعطاف ناپذیری به باورهای اعتقادی متعهد هستند، دنیایی از بیعت های سیال تر را متصور می شود که در آن بدعت - اما همچنین اجماع - می تواند موضوع به کارگیری چارچوب بلاغی درست باشد.

ترجمه ماشینی: این اولین جلدی است که تلاش می‌کند مروری جامع بر تکامل کلیساهای «آریان» در دنیای روم اواخر باستان و اهمیت سیاسی آن‌ها در پادشاهی‌های روم متأخر قرن پنجم تا ششم، که توسط نخبگان جنگجوی بربر اداره می‌شد، داشته باشد. گرد هم آوردن محققانی از رشته‌های الهیات، تاریخ و باستان‌شناسی، و ارائه کتاب‌شناسی گسترده، پیشرفتی در زمینه‌ای است که عمدتاً در مطالعات تاریخی نادیده گرفته شده است. یک اصطلاح جدلی که توسط کلیسای ارتدکس (طرفی که در منازعات تثلیثی قرن چهارم غالب بود) ابداع شد.

ظهور پدیده ای به نام «شوراهای کلیسایی» در تاریخ مسیحیت، تماماً یا عمدتاً به منظور مقابله با بدعت ها و ایجاد وحدتی نسبی در پیکرۀ جوان جامعۀ مسیحی بوده است؛ به ویژه آنکه در سده های اولیۀ میلادی، مجموعۀ متنوعی از اقوام و به تناسب آن، مجموعه ای از گرایش ها و فرقه های دینی و شبه دینی وجود داشته اند. مطالعه و تحلیل زمینه ها و اسباب شکل گیری نخستین شورای کلیسایی در تاریخ مسیحیت موسوم به شورای نیقیه از مهم ترین ابواب و مقاطع تاریخ و الهیات مسیحی به شمار می رود؛ شورایی که هم ناظر به حل منازعات و مناقشات پایه در اعتقادات مسیحی بود و هم خود زمینۀ تکوین تحولات بعدی در این سنت را رقم زد. به منظور حفظ وحدت دینی و سیاسی امپراتوری روم شرقی در سدۀ چهارم، هرچند اعلام موضع در خصوص آرا و عقاید آریوس (256 - 336م) و اعلام بدعت آمیز بودن عقاید وی، تنها یکی از مقاصد شورای نیقیه به حساب می آمد، در عین حال مهم ترین آنها نیز محسوب می شد، به گونه ای که پس از انتشار «اعتقادنامۀ آتاناسیوس» و موضع گیری صریح شورا علیه آریوس، جنبش موسوم به «آریانیسم» به مثابۀ رخداد مهمی در تاریخ مسیحیت آثار و تبعات خود را بر جای گذاشت. در این مقاله، ضمن بررسی عقاید آریوس- به ویژه بر محور چیستی و ماهیت شخص دوم تثلیث - واکنش دیگر جریان های نافذ آن دوره به ویژه دیدگاه رسمی کلیسای ارتدوکس شرق را تحلیل و ضمن آن تحولات پیرامونی و بعدی این جریان را نیز بازگو خواهیم کرد.

ظهور پدیده ای به نام «شوراهای کلیسایی» تماماً یا عمدتاً به منظور مقابله با بدعت ها و ایجاد وحدتی نسبی در پیکره جوان جامعه مسیحی بوده است؛ به ویژه آنکه در سده های اولیه میلادی، مجموعه متنوعی از اقوام و به تناسب آن، مجموعه ای از گرایش ها و فرقه های دینی و شبه دینی وجود داشته اند. مطالعه و تحلیل زمینه ها و اسباب شکل گیری نخستین شورای کلیسایی در تاریخ مسیحیت-موسوم به شورای نیقیه- از مهم ترین ابواب و مقاطع تاریخ الهیات مسیحی به شمار می رود؛ شورایی که هم ناظر به حل منازعات و مناقشات پایه در اعتقادات مسیحی بود و هم خود زمینه تکوین تحولات بعدی در این سنت را رقم زد. به منظور حفظ وحدت دینی و سیاسی امپراتوری روم شرقی در سده چهارم، هر چند اعلام موضع در خصوص آرا و عقاید آریوس (256-336م) و اعلام بدعت آمیز بودن عقاید وی، تنها یکی از مقاصد شورای نیقیه به حساب می آمد، در عین حال مهم ترین آنها نیز محسوب می شد، به گونه ای که پس از انتشار «اعتقادنامه آتاناسیوی» و موضع گیری صریح شورا علیه آریوس، جنبش موسوم به «آریانیسم» به مثابه رخداد مهمی در تاریخ مسیحیت آثار و تبعات خود بر جای گذاشت. در این مقاله، ضمن بررسی عقاید آریوس به ویژه بر محور چیستی و ماهیت شخص دوم تثلیث- واکنش دیگر جریان های نافذ آن دوره به ویژه دیدگاه رسمی کلیسای ارتدوکس شرق را تحلیل و ضمن آن تحولات پیرامونی و بعدی این جریان را نیز بازگو خواهیم کرد.