جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقدمه: بیش فعالی / نقص توجه(ADHD) ، اختلال مزمن و آسیب زایی است که از کودکی تا بزرگسالی ادامه می یابد. این پژوهش به منظور مقایسه کارکردهای خانوادگی مادران دارای فرزندان سالم و ADHD و بررسی تاثیر آموزش حل مساله بر کارکردهای خانوادگی مادران دارای کودکان ADHD انجام گرفت.روش: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با گروه کنترل است. نمونه آماری، 8 مادر ADHD و 12 مادر سالم با استفاده از نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و پس از همتاسازی به لحاظ سن و جنس در دو گروه قرار گرفتند. قبل و بعد از آموزش حل مساله به روش بدل و لانکس، آزمودنی ها پرسش نامه کارکرد خانوادگی را تکمیل نمودند. برای تحلیل داده ها از برنامه های آماری SPSS 15 و برای تحلیل فرضیه ها از آزمون T مستقل استفاده شد.یافته ها: کارکردهای خانوادگی مادران با فرزندان سالم در مقایسه با مادران دارای کودکان ADHD مختل بود (P<0.05). به علاوه، آموزش حل مساله به مادران ADHD کارکرد خانوادگی آنها را بهبود بخشید؛ به خصوص این آموزش قدرت حل مساله، نقش های والدی، کنترل رفتار و کارکرد کلی آنها را افزایش داد (P<0.05)، اما تغییر معنی داری در پاسخ دهی عاطفی، ارتباط و حمایت عاطفی به وجود نیاورد (P>0.05) که بیانگر حساسیت و اثرات عوامل متعدد بر کارکردهای خانواده است.نتیجه گیری: کارکرد خانوادگی مادران دارای کودکان ADHD به مراتب ضعیف تر از مادران دارای فرزند سالم است و آموزش مهارت های حل مساله، کارکرد خانوادگی مادران ADHD به خصوص قدرت حل مساله، نقش والدی، کنترل رفتار و عملکرد کلی آنها را بهبود می بخشد.