جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: کتاب «تفکر انتقادی: راهنمای کوتاه» به توانایی تفکر منطقی و سیستماتیک با هدف ارزیابی و درک ایده‌ها و موقعیت‌ها به صورت عمیق‌تر و تحلیلی‌تر می‌پردازد. تمرکز این کتاب بر توسعه مهارت های خود انعکاس و ارزیابی سازنده اطلاعاتی است که روزانه در معرض آنها قرار می گیریم. در اینجا نکات کلیدی از کتاب آمده است: 1- اهمیت تفکر انتقادی: این کتاب بر اهمیت توسعه مهارت های تفکر انتقادی در جهانی پر از اطلاعات و باورهای مختلف تاکید می کند. تفکر انتقادی ما را قادر می سازد تا تصمیمات بهتری بگیریم و مسائل را عمیق تر درک کنیم. 2- پرسش و پرسش: کتاب پرسش و پرسش مستمر را تشویق می کند. با پرسش و جست‌وجوی پاسخ‌های متفکرانه، می‌توانیم مسائل را بهتر درک کنیم و به بینش جدیدی دست یابیم.

ترجمه ماشینی: یکی از ویژگی های بارز آموزش هنرهای لیبرال با کیفیت، فراهم کردن فرصتی برای دانشجویان کارشناسی برای مبارزه با مسائل بحث برانگیز است. با این حال، بسیاری از معلمان وقتی صحبت از طرح موضوعات نامطلوب، مدیریت بحث های داغ ناشی از آن، یا کمک به دانش آموزان برای جدا کردن احساسات شخصی خود از شواهد علمی به میان می آید، احساس ضعف می کنند. این کتاب چارچوب‌هایی را برای آموزش موضوعات بحث‌برانگیز و مهارت‌های مدیریت اختلالات ارائه می‌دهد، بنابراین معلمان می‌توانند به دانش‌آموزان کمک کنند تا شواهد را ارزیابی کنند و سؤالات قابل آزمون را ایجاد کنند. موضوعات آموزشی خاص تحت پوشش عبارتند از روانشناسی تکاملی. پرورش کودک؛ گرایش جنسی؛ آزمایش حیوانات؛ شر تنوع و عدالت اجتماعی؛ جنسیت و قومیت، مذهب؛ ناتوانی؛ و سیاست مراقبت های بهداشتی

ترجمه ماشینی: این کتاب مهمترین مقالات منتشر شده دیوید هیچکاک در مورد استدلال و استدلال را در یک مکان گرد هم آورده است. او در هفت فصل جدید تفکر خود را در پرتو مطالعات بعدی به روز می کند. در مجموع، مقالات موضع متمایز در فلسفه استدلال را بیان می کنند. از جمله موارد دیگر، نویسنده: • شرحی از «پیامد مادی» ارائه می‌کند که امکان ارزیابی استنتاج‌ها را بدون فرض مشکل‌ساز مقدمات بیان‌نشده فراهم می‌کند. • تعریف بازگشتی خود از استدلال را به‌روزرسانی می‌کند که زنجیره‌ای و گنجاندن استدلال‌ها را در خود جای می‌دهد و به هر نوع عمل غیرمستقیم اجازه می‌دهد. نتیجه گیری باشد • یک نظریه کلی مرتبط را ارائه می کند. • چارچوب های جامعی را برای ارزیابی استنتاج ها در استدلال با قیاس، استدلال به معنای هدف، و توسل به ملاحظات یا معیارها ارائه می دهد. • استدلال می کند که هیچ یک از اشکال استدلال ad hominem اشتباه نیست. • اثبات شده را توصیف می کند. روش های آموزش موثر تفکر انتقادی

ترجمه ماشینی: پژوهش حاضر به این سؤال جالب و هنوز عمدتاً مغفول مانده می پردازد که چگونه رشته های مقدماتی فلسفی (مانند «مقدمه ای بر فلسفه»، «درآمدی بر اخلاق» و غیره) بر درک دانشجویان از مفهوم تفکر انتقادی که یکی از مهمترین موارد توصیفی است، تأثیر می گذارد. و مفاهیم هنجاری در آموزش معاصر. با پرداختن به این موضوع، وظایف زیر را فرموله کردیم. ابتدا، با معرفی مدل‌هایی از تفکر انتقادی که در آموزش معاصر مرتبط هستند، چارچوب نظری تحقیق را ترسیم کنیم. دوم، کشف و مقایسه درک دانشجویان کارشناسی از تفکر انتقادی قبل و بعد از اتمام کلاس‌های فلسفه. برای تکمیل تکلیف اول، از روش های رایج مرور ادبیات (محدوده، تجزیه و تحلیل، ترکیب) استفاده شد. کار دوم با استفاده از تحقیق تجربی (کیفی) تکمیل شد. نمونه واقعی تحقیق حاضر شامل 15 دانشجوی مقطع کارشناسی (سال اول) از برنامه تحصیلی "تربیت بدنی و ورزش" در دانشگاه ورزشی لیتوانی (LSU) است. در پژوهش حاضر از روش مصاحبه نیمه ساختاریافته استفاده شده است. از شرکت کنندگان خواسته شد تا به 10 سؤال که از قبل آماده شده بودند، و همچنین یک سری سؤالات اضافی که در طول مصاحبه مرتبط به نظر می رسید، پاسخ های مفصل بدهند. با شرکت کنندگان دو بار مصاحبه شد: بار اول قبل از شروع کلاس های فلسفه (ماژول "فلسفه تعلیم و تربیت") و بار دوم پس از اتمام آنها. تحقیق ما به دو نتیجه منتهی می شود. اولین نتیجه (مفهومی) این است که علیرغم تنوع زیاد تعاریف و مدل‌های نظری تفکر انتقادی، ایده اصلی یکسان باقی می‌ماند، یعنی تفکر بازتابی، توانایی کلی برای تشخیص چشم‌اندازهای مختلف کنش‌ها و مرتبط کردن کنش خاص با انگیزه‌های اولیه. (نیازها، اهداف). دومین نتیجه (تجربی) این است که کلاس‌های فلسفی به عنوان نوعی مداخله آموزشی باعث می‌شود که ایده بازتاب بیشتر در تصورات دانشجویان از تفکر انتقادی بیان شود.

ترجمه ماشینی: این مطالعه با هدف بررسی: 1) تأثیر مدل یادگیری 4C بر نتایج یادگیری دانشجویان در درس فلسفه علم، 2) تأثیر قابلیت تحصیلی بر نتایج یادگیری دانشجویان در درس فلسفه علم و 3) تعامل متقابل انجام شد. بین مدل یادگیری 4C و توانایی تحصیلی بر نتایج یادگیری دانشجویان در درس فلسفه علم، در حوزه های شناختی، روانی حرکتی و عاطفی در UIN Walisongo Semarang سال تحصیلی 2019/2020. این پژوهش یک پژوهش نیمه تجربی با طرح فاکتوریل 2×3 بود. این مطالعه در سال تحصیلی 2019/2020 UIN Walisongo Semarang بر روی دانشجویان سال اول گروه ارتباطات اسلامی انجام شد. تکنیک‌های جمع‌آوری داده‌ها، آزمون‌های چند گزینه‌ای، تست مقاله، مشاهدات و مستندسازی بود. برای آزمون فرضیه از آزمون آنالیز واریانس دو طرفه با سطح معنی داری 5 درصد استفاده شد. نتایج مربوط به تأثیر مدل 4C بر پیامدهای یادگیری دانش‌آموزان، ارزش‌های معناداری را در حوزه‌های شناختی، روانی حرکتی و عاطفی نشان داد. ارزش حیطه شناختی 0.314، ارزش حیطه روانی حرکتی 0.032 و ارزش حیطه عاطفی 0.038 بود. نتیجه آزمون فرضیه با استفاده از آزمون آنالیز واریانس دو طرفه مربوط به تأثیر قابلیت تحصیلی بر پیامدهای یادگیری دانش‌آموزان، ارزش‌های معناداری را در حوزه‌های شناختی، روانی حرکتی و عاطفی نشان داد. پیشنهاد شد که مدل یادگیری 4C را اجرا کند که بر نتایج یادگیری دانش آموزان تأثیر بگذارد.

در رساله‌ی حاضر، وظیفه‌ای که ما بر عهده گرفتیم ارزیابی نسبتی است که تفکر انتقادی با دو منطق سنتی و قدیم برقرار می‌کند. این ارزیابی ازاین‌جهت حائز اهمیت است که هم تفکر انتقادی و هم منطق‌ها به دنبال این هستند که انسان را از رفتن به بیراهه در هنگام اندیشیدن (یا ارزیابی اندیشه‌ها) حفظ کنند. برای انجام این مهم رساله‌ی حاضر در سه فصل تنظیم گردیده است: در فصل اول ما اولاً بدنبال ارائه‌ی تعریفی برای تفکر انتقادی هستیم. برای انجام این کار در حد توان منابع موجود را بدنبال تعاریف ارائه‌شده از تفکر انتقادی جستجو کرده‌ایم. در نهایت چند مولفه‌ی مختلف، که عمدتاً در تعریف تفکر انتقادی گنجانده‌شده‌اند، را مورد ارزیابی قرار داده و دست آخر تعریفی را به‌عنوان تعریف مختار خود ارائه کرده‌ایم. این تعریف ملاک کار، و دلیل نگارش فصل دوم است. در فصل دوم به مهارت‌های تفکر انتقادی پرداخته‌ایم. این مهارت‌ها که حاصل امتزاج رویکردهای مختلف به مهارت‌های تفکر انتقادی است، در یک دسته‌بندی جدید ارائه شده است. مشخصاً رویکرد مغالطاتی با رویکردی که آن را رویکرد نقدی می‌نامیم در کنار هم آورده شده‌اند. رویکرد مغالطاتی به تفکر انتقادی ضعفی دارد و آن اینکه این رویکرد جنبه‌ی منفی دارد؛ لذا تنها وقتی بکار می‌آید که ما در مقام ارزیابی مدعیات دیگران باشیم. اما اگر خود بخواهیم استدلال کنیم نمی‌توانیم از این رویکرد استفاده کنیم. به همین جهت، برخی پیشنهاد داده‌اند که به‌جای رویکرد مغالطاتی، از رویکرد نقادانه استفاده شود که ملاک‌هایی مثبت برای درستی یک «استدلال» ارائه می‌کند. ما در رساله‌ی حاضر، علاوه بر رویکرد مثبت و ذکر قواعد کلی استدلال، رویکرد مغالطاتی را نیز مد نظر قرار داده‌ایم. این امر دو دلیل دارد: اول اینکه رویکرد نقادانه ملاک‌های مثبت برای «استدلال» ارائه می‌کند، اما مدعیات همیشه در قالب استدلال مطرح نمی‌شوند. در توجه ما به تفکر انتقادی مدعیات تک‌گزاره‌ای که بر استدلال استوار نیستند نیز مد نظر قرارگرفته‌اند. علت دیگر آن است که اگرچه ارائه‌ی ملاک‌های کلی برای تفکر انتقادی خوب است، اما ذکر موارد جزئی (علی‌رغم گستردگی موارد) کاربردی‌تر بوده و متفکر انتقادی امکان تشخیص سریع‌تر اِشکال در ادعا را دارد. تطبیق مورد جزئی با جزئی راحت‌تر از تطبیق مورد جزئی با کلی است. همچنین در این فصل دو بخش تحت عنوان‌های «مغالطات روانی» و «مغالطات تصویری» گنجانده شده است که هرکدام تا حدی ابداع نگارنده است. این ابداع نه از حیث نوآوری مطالب، که بیشتر از جهت ذکر آنها در دسته‌ای جداگانه است. در فصل سوم، به ارزیابی نسبت میان تفکر انتقادی با دو منطق سنتی و منطق جدید پرداخته‌ایم، و اشتراکات و افتراقات این دو منطق با تفکر انتقادی را به ارزیابی نشسته‌ایم. این ارزیابی در دو سطح بررسی اشتراکات و افتراقات روبنایی و ارزیابی نسبت میان مبانی صورت گرفته است.

این نوشتار بر آن است تا رویکردی نوین در امر تعلیم و تربیت و مسائل مرتبط با آن را مورد بررسی قرار دهد. علی الخصوص آموزش تفکر سنجشگرانه به کودکان و نوجوانان که در گستره تعلیمات فلسفه برای کودکان قرار می گیرد. یکی از مباحث مهم در دنیای اندیشه، ارتقاء سطح فکری آدمی است بنحوی که بتواند امور را به درستی تمیز دهد و درباره پدیده های پیرامونش به تفکر و اندیشه بنشیند و قادر باشد مسائل را تجزیه و تحلیل و در نهایت سنجش و بنحو احسن حل نماید. مقاله حاضر با ارائه توضیحی از مفاهیم تفکر منطقی و استدلالی در ابتدا به توضیح چرایی انتخاب «تفکر سنجشگرانه» در کنار واژه «تفکر انتقادی» پرداخته و به مولفه های آموزش تفکر سنجشگرانه اشاره می کند. بهره گیری از این اصول می تواند به برقراری کلاسی برای پرورش تفکر سنجشگرانه دانش آموزان کمک شایانی نماید و در نهایت منجر به رشد قدرت فکری کودکان و نوجوانان شود.

سنجشگرانه‌اندیشی (تفکر نقادانه)، عنوان شیوه‌ای از اندیشیدن، و نیز دانشی است که محصولِ دغدغه‌های دیوئی در زمینۀ فلسفۀ آموزش و پرورش است؛ دانشی که، به ادعای برخی در مسیر تبدیل شدن به یک «رشته» است. با این حال، دیدگاه‌های صاحبنظران دربارۀ چیستی سنجشگرانه‌اندیشی متفاوت است. در این مقاله، با تحلیل و نقد دیدگاه‌های برخی از صاحبنظران شناخته‌شده‌ترِ سنجشگرانه‌اندیشی نشان داده‌ایم که آن‌ها عموماً این انگاشته را می‌پذیرند که سنجشگرانه‌اندیشی به عنوان یک دانش «عام» امکان‌پذیر است. در پایان، با قول به این‌که رویکرد کسانی که در تعریف سنجشگرانه‌اندیشی بر فرآیند تمرکز می‌کنند پذیرفتنی‌تر است و نیز اینکه تفاوت دیدگاه‌ها غالباً از جنس «تضاد» نیست، نتیجه گرفته‌ایم که دیدگاه ریچارد پل جامع‌ترین دیدگاه است. نتیجۀ ضمنی (اما شاید مهم‌تر) مقاله این است که سنجشگرانه‌اندیشی صرفاً مقوله‌ای آموزش‌شناختی نیست و بررسی چیستیِ آن نیازمند تحقیق فلسفی است.