جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

علی بن الحسین مسعودی، نویسنده قرن 3و4 ه.ق دارای تألیفات زیادی بوده که مهمترین آنها مروج الذهب و معادن الجوهر وبسیاری از بزرگان متقدم و متأخر اثبات الوصیه را نیز متعلق به او دانسته اند.با بررسی های انجام گرفته در نوشته های مسعودیدر مروج الذهب، انتساب وی به تشیع امامی ثابت شده، چرا که اعتقادات شیعی وی، در پوشش خاصی در بین نوشته هایش، گنجانده شده و تشیع وی را آشکار می سازد. مسعودی در مروج الذهب، از تمام امامان شیعه، هر چند به صورت مختصر و گذرا، یاد نموده و بسیاری از اصحاب امامان، خصوصاً اصحاب امیرالمومنین(ع) و امام حسین(ع) را ذکر کرده و حضور اصحاب در صحنه های سیاسی و اجتماعی را به تصویر کشیده و سخنان آنان، در دفاع از ولایت و امامت را یاد آور شده است. وی همچنین در اثبات الوصیه تمام امامان شیعهرا ذکر کرده و به تفصیل از ایشان یاد نموده و حوادث قبل و بعد از رحلت پیامبر(ص) و فضایل امیرالمومنین(ع) و امامان دیگر و نیز روایاتی درباره امامت و فضایل ائمه(ع)، تقیه و عصر حضور و غیبت حجت بن الحسن(ع) را آورده است.بسیاری از متقدمین شیعه و برخی از متأخرین، اثبات الوصیه را به مسعودی صاحب مروج الذهب منتسب می دانند واگر چه در ظاهر، برخی معتقدند، نویسنده، دو کتاب مروج الذهب و اثبات الوصیه، یک نفر می باشد، ولی در این کتابها اختلافاتی به چشم می خورد که این انتساب را از ذهن دور می سازد، چرا که این دو، از جهتشکل، طریقه تألیف و نیز راویانی که از آن ها نقل روایت می شود، متفاوت هستند. ولی دو احتمال را نباید از نظر دور داشت :1-این که مسعودی مروج الذهب را در فضای تقیه نگاشته و اثبات الوصیه را در فضایی آزادانه و بدون ترس و تقیه نگاشته باشد . 2-این که نگارش دو کتاب تعدد زمانی داشته، یعنی مروج را در زمانی و اثبات الوصیه را در زمانی دیگر که به حقائق و منابع بیشتر دست یافته، نگاشته باشد.در پی این نظریه ، شاید برخی بر این عقیده باشند که صاحب مروج الذهب و نگارنده اثبات الوصیه یک نفر بوده و مستبصر شدن وی را مطرح نمایند که استبصار در زمان نگارش اثبات الوصیه، بعید به نظر می رسد؛ چرا که استبصار زمانی رخ می دهد که فردی دارای پختگی و فهم عمیق تر در مطلب شده ولی ما برآنیم که این دو اثر منتسب به نویسنده واحد نیست که معتقد به استبصار شویم، از اینرو، این نظریه، درباره این دو کتاب دور از ذهن است. زیرا ایندو اختلافاتی باهم دارند که این را بعید می نماید :1-ایندو از حیث سبک و سیاق نگارش با یکدیگر متفاوت هستند و همین باعث شده که انتساب آنرا به یکنفر از ذهن دور سازد، پس زمانی که ایندو کتاب، به فرد واحدی منسوب نگردد، خود بخود نظریه استبصار رد می شود . 2-نوع نگاه مروج الذهب و اثبات الوصیه به تشیع متفاوت است، چرا که مروج الذهب با دیدی اعتدالی تشیع را معرفی نموده هرچند که برخی از عقائد مهم شیعی و بلکه عقیده فریقین مثل واقعه غدیر را مطرح نمی کند ولی اثبات الوصیه به تشیع امامی و ائمه شیعه، نگاهی فوق العاده و بعضا توأم با غلو دارد که این نیز ناقض استبصار است زیرا شخصی که مستبصر می شود عقائد و نظراتش مانند دیگر معتقدین می شود، نه اینکه از حالت اعتدال نیز خارج گردد . با این حال، این پژوهش بر آنست تا تشیع امامی را بر اساس دو اثر یاد شده «مروج الذهب و معادن الجوهر و اثبات الوصیه» مورد بررسی، مقایسه و تطبیق قرار داده و بر پایه روش توصیفی و تحلیلی و با استفاده از منابع تاریخی، صحت و عدم صحت انتساب اثبات الوصیه به مسعودی را بررسی نماید . واژگان کیلدی: مروج الذهب، إثبات الوصیه، امامان شیعه، امامیه، تشیع، مسعودی

این پایان نامه به دنبال یافتن پاسخی به این سوال است که فشارهای سیاسی-اجتماعی در پیدایش و تقویت فرقه‌های شیعه از دوران امامت امام‌جعفرصادق(علیه السلام) تا غیبت صغری چه تأثیری داشته است. جهت رسیدن به پاسخ سوال فوق، ابتدا به اختصار امامان (علیه السلام) و اوضاع سیاسی و اجتماعی زمان امامان(علیه السلام) و رخدادهای مهم سیاسی که در دوران امامان رخ داد، شرح داده شد و نیز برخورد امامان با فرقه‌های که در دوره آنان وجود داشت، و دشواریهای که زمامداران دوران هر امام برای امام و شیعیان ایجاد می‌‌‌‌‌کردند و در پایان هر فصل وضعیت مذهبی شیعیانبعد از شهادت هر امام بررسی شد.

نوشتار حاضر به بررسی « سیره ازدواج امامان شیعه (علیهم السلام) » می پردازد. ازدواج یکی از مسائل مهم در زندگی آدمی می باشد به طوری که آینده فرد در گرو آن قرار دارد . خداوند در قرآن انسان هایی (امامان شیعه (علیهم السلام)) را به عنوان الگو معرفی کرده است؛ تا مردم در عمل به آن ها تأسی جویند. در این نوشتار به سه سوال پاسخ می دهیم که امامان شیعه (علیهم السلام) چگونه ازدواج می نمودند؟ و دلیلشان برای ازدواج چه بوده؟ ودر چه سنی به این امر مبادرت می ورزیدند؟ برای دستیابی به جواب بایستی گزاره های تاریخی مربوط به همسران امامان را مورد بررسی قرار داده وگونه های ازدواج امامان شیعه (علیهم السلام)را بیابیم تا در ادامه علت ازدواج امامان شیعه(علیهم السلام)را با توجه به روایات و گزاره های تاریخی زندگانی آنانبدست آوریم و در پایان نیز سن ازدواج را از همین رهگذر دریابیم. با رعایت این شیوه به این نکات می رسیم که علاوه بر ممدوح بودن تعدد زوجات ، اکثر این همسرگزینی در میان افراد کنیز جامعه بوده است تا ضمن احترام گذاشتن به این قشر و از بین بردن نظام بردگی به وسیله ازدواج ، فرهنگ اسلام را در بین اقوام وملل رشد وارتقاء داده و از اسلام ناب حفظ و نگهداری به عمل آورده شود. امامان شیعه (علیهم السلام)علت ازدواج را در محبت خواهی و آرامش روحی ودریافت رحمت ورضایت الهی دانسته و موجب اکمال دین ، تکامل شخصیت ، سلامت جسم وجان ، تولید نسل، ازدیاد روزی و پاسخی مناسب برای غریزه جنسی و حفظ شخصیت و تربیت زنان بیان نموده اند، هرچند در این میان امامان معصوم (علیهم السلام) ازدواج های اجباری و اکراهی نیز داشته اند. با بررسی بلوغ جنسی ، عقلی ، عاطفی و اجتماعی بیان شده در فحوی و متون روایات و سیره عملی امامان شیعه (علیهم السلام) می یابیم که سن مناسب برای ازدواج قبل از 20سال می باشد. امید است که خانواده ها با الگو گرفتن از امامان شیعه (علیهم السلام) این امر مقدّس و مهّم را در جامعه نهادینه نمایند.کلید واژه های تحقیق : ازدواج، ائمه معصومین، سیره.