جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این کتاب با خواندن طیف وسیعی از آثار هابرماس، توسعه نظریه عقل ارتباطی را از آغاز تا دفاع در برابر پست مدرنیسم دنبال می کند. تحلیل های برنشتاین همیشه مسئله محور و موضوعی هستند تا متنی، و این کمک بزرگی به ادبیات انتقادی هابرماس می کند.

ترجمه ماشینی: مقالات این جلد، نظریه انتقادی مکتب فرانکفورت را که پس از جنگ جهانی دوم توسط کارل-اتو آپل، یورگن هابرماس و دیگران مجدداً فرموله شد، بازتاب می دهد و آن را گسترش می دهد. نظریه انتقادی مکتب فرانکفورت از زمان چرخش پراگماتیک به منبع غنی‌تری برای تحلیل انتقادی تبدیل شده است که در عین حال از نظر اجتماعی و سیاسی مؤثرتر است. این مقالات به توماس مک کارتی اختصاص دارد که شاید بیش از هر محقق دیگری برای معرفی مخاطبان انگلیسی زبان با نظریه انتقادی معاصر آلمان تلاش کرده است.

ترجمه ماشینی: این کتاب با طرح چهار دغدغه اساسی در مطالعه الهیات با بازنمایی، تاریخ، اخلاق و تعالی، هر یک از این دغدغه ها را در پرتو نظریه انتقادی معاصر بررسی می کند.

ترجمه ماشینی: این اثر هم مقدمه و هم ارزیابی انتقادی از کار راینر فورست، یکی از مهمترین نظریه پردازان سیاسی در آلمان امروزی است. این مجموعه از مقاله‌های اصلی که برای استفاده در کلاس درس ساخته شده است، با مجموعه‌های موجود فورست به شیوه‌هایی قدردانی و انتقادی درگیر است. فورست یکی از اعضای اصلی، پرکار و شناخته شده «نسل چهارم» نظریه پردازان مکتب فرانکفورت است. مشارکت های مهم او شامل برداشت رالزی-هابرماسی از عدالت است که مخالفت شهروندان و کارگزاران اخلاقی را جدی می گیرد. تفسیر و تحلیل اصلی از مفهوم مدارا. و اخیراً، ایده مولد «قدرت اسمی»، که هر انسانی به دلیل جایگاه برابر خود در جامعه اخلاقی همه موجودات عاقل، ادعای آن را دارد. این جلد با مقاله‌ای از فورست درباره مفهوم هنجاری پیشرفت آغاز می‌شود و با پاسخی به منتقدانش به پایان می‌رسد، این جلد هم آغازی است و هم دریچه‌ای به جدیدترین مشارکت‌ها در سنت نظریه انتقادی. علاوه بر ویراستاران، مشارکت کنندگان شامل جان کریستمن، ماتیاس ایزر، کاترین لو، جان پی مک کورمیک، سارا کلارک میلر و ملیسا یتس هستند.

ترجمه ماشینی: نظریه پردازی قدرت اسمی درگیری انتقادی با نظریه راینر فورست در مورد چیزی است که او آن را قدرت اسمی می نامد. فورست مهم‌ترین نظریه‌پرداز انتقادی نسل جوان مکتب فرانکفورت است و منتقدان او شامل چند تن از تأثیرگذارترین نظریه‌پردازان قدرت سیاسی معاصر هستند. مفهوم قدرت اسمی منابع قدرت اجتماعی و سیاسی را در فضای دلایل یا توجیهات قرار می دهد - با استفاده از یک توضیح هنجاری خنثی از توجیه. اعمال قدرت به این معناست که بتوانیم فضای توجیه را برای دیگران تعیین کنیم، استفاده کنیم، ببندیم یا باز کنیم. با بازگشت به کانت، سوژه اجتماعی به عنوان موجودی استدلالی تئوریزه می شود که بر ساختارهای سیاسی مبتنی بر قوه توجیه شناختی مشروعیت می بخشد. همانطور که توسط ماکس وبر استدلال می شود، اقتدار اساس نهادهای سیاسی است و اقتدار مستلزم اعتقاد به مشروعیت است. از یک سو، چنین باورهایی می توانند تحریف شوند، مانند ایدئولوژی، یا می توانند مبتنی بر فرآیندی از توجیه مستدل نسبت به اصول هنجاری مطلوب باشند. نقد اولی، در حالی که بر دومی استوار است، به عنوان پایه ای برای نظریه پردازی نهادهای سیاسی عادلانه دموکراتیک عمل می کند. برای منتقدان فورست، یک موضوع کلیدی این است که چگونه می توان توجیه ایدئولوژیک (بد) را، که معمولاً بر اساس احساسات استوار است، از استدلال دموکراتیک درست هنجاری متمایز کرد. موضوعات مهم دیگر، تحلیل سلطه ساختاری یا استفاده از تهدیدها یا سایر ابزارهای اعمال قدرت است. بحث در این مجلد روشی جدید و هیجان انگیز برای بازاندیشی مبانی ایدئولوژی، قدرت سیاسی، دموکراسی و عدالت است. ارائه یک بحث جدید در مورد رابطه بین قدرت سیاسی و توجیه نظریه پردازی قدرت اسمی برای دانشجویان و دانش پژوهان علاقه مند به مبانی نظری قدرت سیاسی، دموکراسی و عدالت ضروری است. این فصل ها ابتدا در مجله قدرت سیاسی منتشر شد.

ترجمه ماشینی: انسان ها موجوداتی توجیه گر هستند - آنها پیشنهاد می کنند، تقاضا می کنند و نیاز به توجیه دارند. قواعد و نهادهایی که آنها از آنها پیروی می‌کنند بر روایت‌های توجیهی استوار است که در طول زمان تکامل یافته‌اند و در مجموع، نظم هنجاری پویا و پر تنش را تشکیل می‌دهند. در این مجموعه مقالات، اولین ترجمه به انگلیسی Normativitat und Macht (Suhrkamp 2015)، راینر فورست رویکرد جدیدی به نظریه انتقادی ارائه می دهد. هر مقاله بر اصول اساسی که تفکر هنجاری ما را هدایت می کند منعکس می کند. استدلال فورست فراتر از نظریه‌های «ایده‌آل» و «واقع‌گرایانه» است و نشان می‌دهد که مفاهیم هنجارگرایی و قدرت چقدر به هم مرتبط هستند و چگونه قدرت بر ظرفیت تأثیرگذاری، تعیین و احتمالاً محدود کردن فضای توجیه برای دیگران استوار است. فورست با ترکیب بینش‌های رشته‌های فلسفه، تاریخ و علوم اجتماعی، نظریه‌های عدالت و همچنین قدرت را مورد ارزیابی مجدد قرار می‌دهد و ابزارهایی را برای نظریه انتقادی روابط توجیهی فراهم می‌کند.

ترجمه ماشینی: Rainer Forst نظریه انتقادی را توسعه می دهد که قادر به رمزگشایی کاستی ها و پتانسیل های ذاتی در واقعیت سیاسی معاصر است. این امر مستلزم دیدگاهی است که در عملکردهای اجتماعی و سیاسی نهفته باشد و در عین حال از آنها فراتر رود. فورست جامعه را به عنوان یک کل به عنوان یک «نظم توجیه» شامل مجموعه‌ای از هنجارهای مختلف می‌داند که به نهادها و شیوه‌های توجیهی مربوطه اشاره می‌کنند. بنابراین، وظیفه «نقد روابط توجیهی» تحلیل چنین مشروعیت هایی با توجه به اعتبار و پیدایش آنها و کشف عدم تقارن های اجتماعی و سیاسی است که منجر به نابرابری در «قدرت توجیه» می شود که افراد یا گروه ها را قادر به رقابت می کند. توجیهات داده شده و موارد جدید ایجاد شود. فورست با شروع از مفهوم توجیه به عنوان یک رویه اجتماعی اساسی، نظریه‌ای درباره عدالت سیاسی و اجتماعی، حقوق بشر و دموکراسی، و همچنین درباره قدرت و خود نقد توسعه می‌دهد. با این کار، او به نقد تعدادی از رویکردهای معاصر در فلسفه سیاسی و نظریه انتقادی می پردازد. در نهایت، او همچنین به پرسش افق اتوپیایی نقد اجتماعی می پردازد.

ترجمه ماشینی: در طول 15 سال گذشته، Rainer Forst یک برنامه تحقیقاتی بنیادی را بر اساس سنت نظریه انتقادی مدرسه فرانکفورت توسعه داده است. هسته اصلی این برنامه شرحی اخلاقی از حق اساسی توجیه است که انسانها به عنوان موجودات عاقل به یکدیگر مدیون هستند. این گزارش توسط فورست در بیان - هم از نظر تاریخی و هم فلسفی - زمینه ها و شکل عدالت و مدارا به کار می رود. نتیجه یک چارچوب نظری قدرتمند است که در آن به موضوعاتی مانند عدالت فراملی و تحمل چندفرهنگی پرداخته می شود. در این مجلد، فورست ایده‌های خود را در مقاله‌ای مبسوط بیان می‌کند، که در پاسخ به آن می‌توان گفت‌وگوهای تأثیرگذار از جمله: آندریا سانجیوانی، امی آلن، کوین اولسون، آنتونی لادن، اوا ارمن و سایمون کانی بود. این جلد با پاسخ فورست به همکلاسی هایش به پایان می رسد.