جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده:زندگی با رویکرد دینی مزرعه ی آخرت وخواستگاه رسیدن به کمال است. راه وروشی که انسان همواره برای زندگی انتخاب نموده ، همیشه درست وکافی نبوده؛ انبیا و اوصیای الهی آمده اند تا سبکی مطمئن وجاوید وراهکارهای صحیحی مطابق با برنامه های الهی ومطابق با رفتارشان به انسان ها نشان بدهند و نگرش ما را نسبت به برنامه های زندگی تغییر بدهند. بدین جهت قرآن کریم در هریک از ابعاد زندگی انسان آموزه های فراوانی برای سالکان راه اسلام دارد؛از آنجا که سیره و روش اهل بیت علیهم السلام جدای از قرآن نمی باشد می توان از رهنمودهای آن ها برای شیوه ی زندگی بهره جست، لذا نوشتار حاضر با تکیه به همین روش و شیوه قرآنی به بررسی مولفه های تاثیر گذار بر سبک زندگی پرداخته است،که برایند آن نشان دهنده این مطلب است که این مولفه ها می تواند به شدت تحت تاثیر جهان بینی و ایدئولوژی اسلامی بوده و در عرصه های گوناگون زندگی خود را نشان دهند.در این پژوهش، با روشی تحلیلی – توصیفی به بررسی مولفه های تاثیر گذار برسبک زندگی با رویکرد دینی پرداخته شده، نشان می دهد که سه موضوع و محور به عنوان عوامل کلیدی و تاثیر گذار بر سبک زندگی از نگاه دین شناسان است که عبارتند از« مولفه های بینشی» مثل خدامحوری وانسان محوری ، مولفه های «انگیزه ای »مثل اخلاص ،صبر،حسادت، کینه توزی و... همچنین مولفه های« رفتاری » مثل رفتار با خانواده ، دوست، همسایه، تجمل گرایی، مصرف گرایی و...از این رو، این مولفه هامفاهیم توصیف کننده ابعاد سبک زندگی سالم انسانی می باشد.کلید واژه ها:سبک زندگی، مولفه های بینشی، رفتاری و انگیزه ای، قرآن، سیره اهل بیت(ع).

ولایت یکی از ارکان اصلی و آموزه های اساسی دین مبین اسلام و به تعبیر دقیق تر، اصلی ترین و اساسی ترین آموزة آن است. هدف اصلی این تحقیق، بررسی مؤلّفه های ولایت مداری و عوامل مؤثّر بر تحکیم آن بر مبنای آیات قرآن کریم و روایات معصومین(ع) است. بخش های مختلف این تحقیق شامل دلایل اهمیّت ولایت مداری، مؤلّفه های ولایت مداری، عوامل مؤثّر در تحکیم ولایت مداری، آثار روحی و معنوی ولایت مداری و پیامدهای زیانبار تکذیب و مخالفت با ولایت می باشد که در این تحقیق، با استناد به آیات قرآن کریم و روایات معصومین(ع) مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. نتیجة تحقیق نشان می دهد که آموزه های اسلامی، زمانی معنای واقعی به خود می گیرد که در چارچوب ولایت و در محور و مدار آن تحقّق یابد. شرط پذیرش اعمال، ولایت مداری است و هر کس که به ولایت نزدیکتر شود و در ولایت مداری استوارتر گردد، بهرة بیشتری از چشمه های معنوی خواهد برد.

هدف این مقاله، توصیف جنبه های مختلف فرایند رشد اخلاقی در روی آورد یادگیری و بررسی انتقادی آن، به ویژه از طریق تعالیم اسلامی و به روش اسنادی است. روی آورد مزبور، رشد اخلاقی را «یادگیری انجام رفتار اجتماعی مورد پذیرش جامعة خاص، که از طریق پیامدهای آن تقویت می شود» توصیف می کند. گستره این فرایند، «رفتار اجتماعی پذیرفته شده» و مؤلفه اصلی آن «رفتار اخلاقی»، در برابر شناخت و هیجان اخلاقی، بوده و تقویت، به ویژه شکل اجتماعی آن، سازوکار عمده به شمار می رود. عدم پذیرش ارزش های ذاتی و نیز ارزش های اخذ شده از منابع فرااجتماعی، عدم تسری مرز اخلاق به رفتارهای اخلاقی ناسازگار با هنجارهای موجود، نادیده گرفتن مؤلفه های شناختی و هیجانی اخلاق و غفلت از سازوکارهایی غیر از تقویت، کاستی های عمده ای است که از دیدگاه اسلامی مواضع این روی آورد را به چالش می کشد.