جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب عدالة الصحابة بين القداسة و الواقع نوشته يحيى عبدالحسن دوخي می باشد. مهمترين مباحث اين كتاب عبارت است از: اسباب اختلاف ميان مسلمانان؛ نظر اهل سنت درباره‌ي صحابه و مناقشه‌ي آن؛ نظر مكتب شيعه اماميه درباره‌ي صحابه؛ روايات وارده پيرامون مرجعيت اهل بيت(ع)؛ تصريح علماي اهل سنت به وجوب پيروي از اهل بيت(ع) نتائج وحدت اسلامي بين مسلمانان؛ مبادي و پايه‌هاي تحقق وحدت اسلامي؛ پيمان وحدت از ديدگاه امام علي(ع)‌؛ ديدگاه رهبران سني مذهب مانند : شيخ محمّد شلتوت‌؛ شيخ محمّد فحام؛ شيخ محمّد غزالي؛ محمّد رشيد رضا؛ حسن البناء؛ شيخ محمّد ابو زهره؛ سيد محمّد طنطاوي؛ استاد عبدالفتاح عبدالمقصود؛ استاد عبدالرحمان بدوى و... اين كتاب با هدف نفي ديدگاه اهل سنت مبني بر عدالت تمامي صحابه‌ي پيامبر(ص) نگاشته شده است. متاسفانه در اين ديدگاه، گرايش‌هاي فرقه گرايي و دشمني با مذهب حقه‌ي اثني عشري نهفته شده و با طرح اين كه شيعيان با سبّ و لعن به صحابه باعث ايجاد اختلاف و دشمني در بين مسلمانان شده‌اند، به مخالفت با مباني و ديدگاههاي صحيح و حق مذهب شيعه كه از ديدگاه قرآن شريف و روايات معصومين(ع)، برخاسته است، مي‌پردازند. در اين كتاب با تبيين مسئله‌ي تقوى و عمل صالح كه ملاك اصلي، اطاعت از شخصيتها مي‌باشد، افكار انحرافي مكتب اهل سنت را به چالش كشيده است. در اين كتاب ديدگاههاي اختلاف برانگيز مذهب سلفي وهابي و پيشوايان آن مانند: ابن تيميه، محمد بن عبدالوهاب، دكتر غامدي كه در بين اهل سنت پديدار شده و تلاش زيادي در جهت مبارزه با مذهب شيعه‌ي اماميه دارد، براي خوانندگان روشن شده و جوابهاي محكم و قوي در رد ديدگاههاي آنان ارائه گرديده است.

کتاب مع الشیخ عبدالله السعد فی الصحبة و الصحابة توسط حسن بن فرحان المالکی به رشته تحریر در آمده است. مدتي است در عربستان، از علماي اهل سنت افرادي هستند که با تندروي‌هاي سلفي‌ها و وهابيان مخالفت کرده و در برابر افکار ناصواب آنها ايستاده‌اند. آنان در کتاب‌ها و سخنان خود به شبهات وهابيان پاسخ داده و آنها را به اعتدال و ميانه‌روي دعوت مي‌نمايند. در اين کتاب ديدگاه‌هاي یکی از آنان را بررسي مي‌کنيم. نویسنده سخنان و مباحثی را در موضوع «صحبة و صحابة» با شیخ عبدالله بن عبدالرحمان سعد که یکی از علمای علم حدیث می باشد جمع آوری نموده و در این کتاب نگاشته است. این کتاب شامل موضوعاتی به شرح ذیل است.آیه الحجر و النصره، آیا جایز است دفاع از عبدالله بن اُبی، تعریف صحابه در اصطلاح، جواب بر شبهه حدیث الخلوق، لفظ حدیث سفینه و... نویسنده بر این باور است در این مباحثی که با شیخ عبدالله داشته، به نتیجه ای درست و مطلوب برسد. و چون دلیل به آثار آورده، و راه و روش اهل حدیث را پیش گرفته، همراه با تحکیم نصوص شرعی در این مباحث امید بر این دارد تا شیخ ترک تقلید و تعصب کند.

کتاب زهر الریحان فی الرد علی تحقیق البیان التعقب علی ما کتبه قاسم بن نعیم الطائی حول ابن أبی سفیان، توسط حسن بن علی السقاف به رشته تحریر در آمده است. در منابع اهل سنت (صحیح مسلم )روایتی از رسول خدا(ص) آمده است : یاعلی ! جز مؤمن کسی تو را دوست نمی‌دارد و جز منافق کسی با تو دشمنی نمی‌کند . با این وجود معاویه به بزرگان صحابه دستور داد تا به علی (ع) دشنام دهند. نویسنده سنی مذهب این کتاب درصدد جوابیه و رد شبهات کتاب «تحقیق البیان فی رد شبهات عن معاویة ابن ابی سفیان» که در دفاع از معاویه است، این کتاب را نگاشته است. این کتاب شامل موضوعاتی می باشد. مولف در ابتدا فحش و ناسزا معاویه و پیروان ناصبی اش به امام علی(ع) را بیان می کند. در ادامه علاقه معاویه نسبت به امام علی (ع) به ادعای علما، تعریف صحابه و بررسی عدالت آنان را بررسی می کند. در آخر روایت پیامبر (ص) مبنی بر قاتل عمار یاسر (ره) را بیان می کند. نویسنده در این کتاب با ردّ بر کتاب تحقیق البیان که در آن از معاویه به نیکی یاد شده است، به دفاع از حریم فضائل و مناقب امام علی (ع) پرداخته است.

تنزيه الشيعة الإثني عشرية عن الشبهات الواهية تألیف ابوطالب تجلیل، ردی بر شبهات مطرح شده در کتاب «أصول مذهب الشيعة الأمامية الإثني عشرية» نوشته ناصر عبدالله بن علی قفاری به زبان عربی است. از آثاری که در سال‌های اخیر بر ضد شیعه به نگارش درآمده و تبلیغات زیادی برای آن شده کتاب اصول مذهب الشیعة الاثنی عشریة، نوشته دکتر ناصر عبدالله بن علی قفاری است. او در این کتاب اصول عقاید شیعه را بررسی می‌کند و طبق آنچه خود مدعی است عقاید شیعه را با رجوع به کتب آن‌ها بررسی و نقد می‌کند. کتابی که مورد بحث ماست در اصل رساله دکترای وی به راهنمایی محمد رشاد سالم است که در سال 1407ق در دانشگاه محمد بن سعود، در بخش عقاید و مذاهب معاصر، دفاع شده و توصیه به چاپ و تبادل آن بین دانشگاه‌ها گردیده است. قفاری در این کتاب قصد داشته به منابع شیعی به‌طور مستقیم و بدون واسطه رجوع کند و از منابعی که باواسطه از شیعه نقل می‌کنند بپرهیزد او ادعا می‌کند که مسائل را صادقانه از کتب آن‌ها نقل می‌کند و از منابعی استفاده می‌کند که نزد شیعه معتبر است. نویسنده در مقدمه‌اش، کتاب قفاری را پر از شبهات پوشالی و افترائات ضعیف باطل بر ضد شیعه امامیه می‌داند. او در نقل این شبهات از ابن تیمیه و دیگر دشمنان شیعه تبعیت کرده است. تجلیل شیوه خود در این نوشتار را به سبک تعلیقه بر شبهات به‌اجمال و اختصار دانسته است. وی از این‌که با اهانت و بی‌ادبی مقابله به مثل کند اجتناب کرده است. اولین شبهه‌ای که قفاری در صفحات 64-65 مطرح کرده است بدین شرح است: محمدحسین آل کاشف‌الغطاء می‌گوید: اولین کسی که دانه تشیع را در کشتزار اسلام کاشت خود صاحب شریعت است؛ یعنی در زمان حیات آن حضرت رشد کرد و بعد از وفات ایشان میوه داد. قفاری در اینجا با تقطیع کلام کاشف‌الغطاء تنها شبهه‌ را مطرح کرده اما شواهدی که کاشف‌الغطاء بر ادعای خود آورده را متذکر نشده است. نویسنده در پاسخ به ادامه کلام کاشف‌الغطاء اشاره کرده و چنین می‌نویسد که شاهد بر این مطلب احادیث شریف آن حضرت است که از طریق شیعه و راویان امامیه بلکه از طریق علمای اهل سنت و بزرگان آن‌ها و از طرق موثقی که دروغ و ساختگی بودن در آن راه ندارد، نقل شده است. بیشتر این روایات در کتب صحاح اهل سنت نقل شده است. وی سپس تأکید می‌کند که درصدد احصاء و اثبات اسانید این روایات نیست چراکه در کتب موسوعه امامیه به حد کفایت به این موضوع پرداخته شده است؛ به‌عنوان نمونه میر حامد حسین در کتابی با نام عبقات‌الانوار که بالغ بر ده جلد است که هر جلد تقریباً به‌اندازه صحیح بخاری است، اسانید آن احادیث را از طرق معتبر شیعه اثبات کرده است. در صفحه 175 کتاب قفاری این شبهه مطرح شده که ائمه(ع) همان قرآن هستند. نویسنده به این‌که قفاری این شبهه را در صفحه 128 کتابش نیز مطرح کرده اشاره می‌کند. سپس به ادامه کلام قفاری اشاره می‌کند: لذا شیعیان در تفسیر آیه «وَ اتَّبَعُوا النُّورَ الَّذي أُنْزِلَ مَعَهُ» (اعراف: 157) می‌گویند: نور علی و ائمه(ع) هستند. و پاسخ می‌دهد که در این آیه هیچ دلالتی بر این‌که شیعیان معتقدند ائمه(ع) همان قرآن هستند نیست. ظاهر این آیه چنین است که مراد از نور در آیه همان قرآن کریم است و منافاتی ندارد که به معنای دیگری غیر از معنای ظاهری نیز آمده باشد و آن معنای دیگر، همان ائمه باشد. قفاری در صفحه 814 کتابش شبهه دیگری را مطرح کرده مبنی بر این‌که در منابع شیعه روایاتی در تحریم ازدواج موقت وجود دارد. وی به این روایت استناد می‌کند که زید بن علی از پدرانش از علی(ع) نقل کرده که رسول‌الله روز خیبر گوشت الاغ اهلی و نکاح متعه را حرام نمود. نویسنده در پاسخ این شبهه چنین می‌نویسد که در کتب امامیه روایتی در تحریم متعه جز این روایت که عمرو بن خالد از زید بن علی نقل کرده ذکر نشده است. در خلاصة الرجال عمرو بن خالد بتری دانسته شده که فرقه‌ای از زیدیه است. تجلیل سپس به مباحث پیشین کتاب اشاره می‌کند که در آن تبری زید بن علی را از عقیده زیدیه مطرح کرده است.