جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

سبک زندگی واژه‌ای است که بیشتر در علوم اجتماعی به کار می رود؛ ولی از آنجا که بنیادهای سبک زندگی را باید در جهان‌بینی دینی یا فلسفی هر جامعه جست و جو کرد، می‌توان در فلسفه به ویژه در فلسفه دین از آن گفت و گو کرد. آنچه درباره سبک زندگی در حوزه فلسفه و به ویژه فلسفه دین می‌توان گفت، ناظر به مبانی معرفتی سبک زندگی است؛ یعنی آنچه که به دلیل آن یک سبک از زندگی گزیده می‌شود. نگرش نسبت به عالم و آدم، جامعه، خدا، مرگ و زندگی از زمره چنین مبانی است. ناچار ما آن گونه زندگی می‌کنیم که جهان‌بینی نهفته در پشت این ارزش‌ها اقتضای آن را دارد. برای انجام این پژوهش ما تأثیر مبانی فکری را در دو نوع سبک زندگی بررسی می‌کنیم که امروز به یک معنا با یکدیگر تقابل دارند و به معنای دیگر در پی چیرگی بر یکدیگرند. فرهنگ اسلامی و فرهنگ سکولار که نماینده اولی در اینجا استاد مطهری و دومی برتراند راسل است. در زبان هر دو این دانشوران نفیاً یا اثباتاً درباره چگونه زیستن و نقش دین و فلسفه در سبک زندگی سخنانی آمده است. هر دو باهدف رسیدن به یک زندگی برتر، پیشنهادهایی برای انسان قرن بیستم داشته‌اند. در ادیان ابراهیمی دین به مثابه سبک زندگی است اما از آنجا که عقل تجربی مبنای اندیشه راسل است سبک زندگی بشر محور جای گزین دین می‌شود

تعریف نبوت، بحث خاتمیت پیامبر اکرم ص ، تبلیغ ، شرائط آن زمان و... از جمله موضوعات مطرح شده در این کتاب ارزشمند می باشد.

هدف از این پژوهش ترسیم «نسبت دین و دنیا» از طریق نقد و بررسی دیدگاه دو اندیشمند حوزه دین، استاد شهید مرتضی مطهری و دکتر عبدالکریم سروش می باشد. برای نیل به چنین هدفی از موضوعات مختلفی در نظرات این دو اندیشمند استفاده کردیم، این موضوعات عبارتند از: «انتظار بشر از دین»، «نسبت دین و ایدئولوژی»، «دیدگاه های دین دنیامحور و دین آخرت محور»، «ذاتی و عرضی در دین» و بحث «خاتمیت».پس از بررسی این دیدگاه ها به این نتیجه رسیدیم که اساساً و در اصل دین برای سعادتمندی و آبادانی آخرت، اغنای احساس تعبّد در انسان ها و ترسیم رابطه صحیح انسان با خدا آمده است. اگر هم می گوییم دین برای سعادت دنیا و آخرت انسان ها آمده است، منظورمان از دنیا، دنیایی است که در تبع آخرت است و سعادتمندی در آن یعنی آباد شدن مسیری که به آبادانی آخرت منجر می شود و این تفاوت زیادی با سعادتمندی دنیا به معنای رفاه دنیوی و مادّی دارد. لذا از دین تأمین رفاه و سعادت دنیوی به معنای دوم را انتظار نداریم و خود دین هم چنین ادعایی نکرده است.

هدف تحقیق :نقد و بررسی کانت از دیدگاه مطهری روش تحقیق : توصیفی - تحلیلی یافته های تحقیق: مطهری شناخت نسبتا خوبی از فلسفه کانت داشته است و به خوبی توانسته است با مبانی خود آراء اورا مورد نقد قرار بدهد نتیجه گیری : مطهری معتقد است که کانت نتوانسته است بین آنچه عالم بیرون نامیده می شود و آنچه شناخت نامیده می شود یگانگی برقرار کند. و آنگونه که کانت می گوید(مقولات صددرصد ذهنی هستند) ، نمی باشد و معقولات ثانیه ی فلسفی که از جمله مقولات کانتی هم هستند صددرصد ذهنی نمی باشند. همچنین مقولات نمی توانند جزء ساختمان ذاتی ذهن باشند.

با مطالعه چندی از آثار مطهری و آرنت، علت گرایش به شر و گزینش شر در نگاه این دو فیلسوف توصیف و تحلیل و در آخر نقدهایی مطرح گردید. مطهری اذعان می‌کند با وجود اینکه ذات انسانی گرایش به خیر دارد، اما در اثر ضعف ایمان که منجر به دنیاطلبی، هواپرستی و دیگر رذایل می‌گردد، از گرایش به خیر منحرف و در نتیجه متمایل به شر می‌گردد. در واقع از گوهر اصلی وجود خود که نهاد انسانی است دور و غافل شده و بعد حیوانی او که نیازمند مادیات است غالب می‌گردد. علت گرایش به شر از دیدگاه آرنت چنین است که هرچند انسان بنابرنظر کثیر فیلسوفان حقیقتاً شر را نمی‌طلبد، اما عواملی چون حکومت های توتالیتر و فاسد و جامعۀ گمراه کننده، فرد سست‌اراده یا بی‌فکر را از خوبی‌ها دور کرده و متمایل به بدی‌ها می‌کند، چنانچه دیگر برای فرد خوبی و بدی مهم نیست یا اگر مهم است جایشان عوض شده و توانایی تشخیص را از دست می‌دهد. هر دو فیلسوف اختیارباور هستند. در خصوص گزینش شر. مطهری قائل است مهمترین علت این گزینش، ظلم به نفس است که این ظلم یا به سبب جهل و یا به سبب غلبه شهوات بر عقل در درون انسان تحقق می‌یابد. آرنت نیز عدم تفکر عمیق و فقدان خودآگاهی درونی انسان را که باعث دوگانگی درونی و به نوعی از خودبیگانگی فرد با خویشتن اصیل است عامل این گزینش قلمداد می‌کند. مشخص شد که اشتراک این متفکران در دوپاره دانستن نهاد آدمی در مواقعی است که انسان به روشن بینی و خودآگاهی کامل نرسیده است. اما این نقد وارد است که مطهری و آرنت علت یکدله نشدن را توضیح نمی‌دهند. از آنجا که عواملی که ذکر کرده‌اند از جمله جهل و بی فکری خود نیاز به علت بالاتری دارند، شاید بتوان گفت علت نهایی همان اراده و فاعلیت انسانی است و نمی‌توان علت خارجی برای چنین اموری متصور شد.

کتاب الله فی حیاه الانسان کتابی است درباره توحید و دارای چند محاضره. از توحید ذاتی و صفاتی گرفته تا نقش توحید در زندگی انسان ها