جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : از سال 1968، جوامع اساسی مسیحی (BCCs) توسط سلسله مراتب کاتولیک شیلی به عنوان یک واکنش نهادی دفاعی به افزایش نارضایتی مذهبی و افزایش افراط‌گرایی سیاسی در میان کاتولیک‌های به حاشیه رانده شده، در چارچوب وسیع‌تری که هم اصلاحات نهادی کلیسای کاتولیک و هم اصلاح‌طلبی را نشان می‌دهد، ترویج شده است. تغییرات اجتماعی در شیلی این جو اصلاحات در کلیسای کاتولیک به طور کلی باعث افزایش انعطاف پذیری در زمینه های نهادی و آموزشی شده است، و به طور خاص باعث قدردانی مثبت از گفتمان و عمل مذهبی رایج شده است، همانطور که در ظهور الهیات رهایی بخش و BCC دیده می شود. در برابر این پیشینه تاریخی، هدف این پایان نامه توصیف و درک ابزارهای غیررسمی انتقال فرهنگ دینی است که توسط طیف وسیعی از شیوه های آموزشی در یک نمونه بسیار منتخب از BCC ها تحقق یافته است. در بخش آغازین، موضوع این تحقیق معرفی شده و دیدگاه های اصلی تحقیق مورد بحث قرار گرفته است. مفاهیم اصلی یک زبان برای تحلیل جامعه‌شناختی تولید، بازمتن‌سازی و انتقال غیررسمی مردمی فرهنگ دینی تعریف می‌شود. مسائل نظری مهمی در پرتو ادبیات تحقیق مربوطه مورد بحث قرار می گیرد. یک گزارش تاریخی مختصر از کار میدانی و بحث گسترده‌تر در مورد روش‌شناسی، بخش اول را پایان می‌دهد. بخش دوم سه حوزه اساسی را در نظر می‌گیرد: حوزه تولید گفتمان الهیات، حوزه بازمتن‌سازی و حوزه تمرین آموزشی BCC. تحلیلی از قوانین سطح عمیق (کدهای الهیاتی) در زمینه های نهادی و آموزشی در هر زمینه، همراه با بحث در مورد نقش انیماتور ساخته شده است. بحث در مورد مرتبط بودن زمینه ها قسمت دوم را به پایان خواهد رساند. بخش سوم بر تجزیه و تحلیل هشت Bcc متمرکز است که به عنوان نمونه هایی از انواع انتخاب شده اند که بر اساس موقعیت طبقه اجتماعی اعضا و جامعه پذیری مذهبی قبلی متفاوت است. این تحلیل به شکل شرح مفصلی از بیست و دو (22) نشست BCC است که جهت گیری الهیاتی اشکال مشارکت، بازنمایی روابط اجتماعی و راهبردهای تغییر را بررسی می کند. فصل پایانی شباهت‌ها و تفاوت‌های میان کدهای الهیاتی، و ارتباط آن‌ها با گفتمان دینی و عملکرد رایج در شیلی معاصر را مورد بحث قرار می‌دهد.

ترجمه ماشینی : در این مقاله امکان پرداختن به تمام مشکلات اخلاقی که در "آغاز" و "پایان" زندگی بشر در دنیای مدرن وجود دارد، وجود ندارد. با این حال، در مورد احترام به زندگی انسان در برابر سقط جنین و اتانازی باید چیزی گفت، زیرا امروزه به طور گسترده مورد بحث قرار می گیرد و به قلب اخلاق سنتی ضربه می زند. عزت و ارزش زندگی فردی را نمی توان از تحلیل خود زندگی فردی به دست آورد. انسانیت معیار همه چیز نیست. هر ارزشی که انسان ها داشته باشند کاملا گذرا است، مگر اینکه در رابطه ما با منبع ارزش نهایی خارج از ما باشد. ایمان مسیحی ارزش انسانی را این گونه می داند که از طریق رابطه ما با خدا ایجاد می شود - رابطه ای که توسط خود خدا ایجاد و داده شده است. به این دلیل است که ما از خدا هستیم و توسط خدا حمایت می‌شویم، می‌توانیم ارزش زندگی فردی انسان را به طور معناداری تأیید کنیم.

ترجمه ماشینی : اکثر مردم فکر می کنند تغییرات آب و هوا و پایداری مشکلات مهمی هستند، اما تعداد بسیار کمی از شهروندان جهانی درگیر رفتار با انتشار گازهای گلخانه ای بالا هستند درگیر رفتار کاهنده کافی برای جلوگیری از افزایش جریان گلخانه است گازها و سایر مشکلات زیست محیطی چرا اینطور است؟ موانع ساختاری مانند الف زیرساخت های آب و هوای مخالف بخشی از پاسخ هستند، اما موانع روانی نیز وجود دارد مانع انتخاب های رفتاری می شود که کاهش، سازگاری و پایداری زیست محیطی. اما چه کسی می تواند موانع روانی و اخلاقی را برطرف کند به اقدامات حامی محیط زیست؟ نهادهای کنونی جهان نتوانسته اند به اندازه کافی با تهدید مقابله کنند تغییر اقلیم. هیچ سیاستمداری حاضر نیست اقتصاد کوتاه مدت را قربانی کند رفاه کشورش، حتی در حالی که موافق است که پایداری در آن ضروری است دراز مدت. بحران زیست محیطی صرفاً یک موضوع فناوری نیست (همانطور که توسط برخی از کشورهای توسعه یافته). این هم به این دلیل نیست که فناوری ما نمی تواند به اندازه کافی ارائه دهد منابعی که باید مصرف کنیم و نه به این دلیل که نمی توانیم فناوری پیشرفته تری اختراع کنیم برای تصفیه زباله های سمی که تولید می کنیم و مشکلات زیست محیطی ایجاد می شود. اصل بحران محیطی مدرن در مورد تمدن مدرن و زیربنای آن است ارزش های. «بحران زیست محیطی ما نتیجه اجتناب ناپذیر اقتصاد مدرن است عدم حساسیت نسبت به آسیب پذیری و محدودیت های طبیعت، مبارزه دیوانه کننده قدرت مدرن سیاست، مردم مدرن که شادی را با رضایت مادی یکسان می کنند و پذیرش قاطع آنها از دیدگاه مکانیکی و دوگانه نسبت به طبیعت.

ترجمه ماشینی : در پایان نامه راه هایی برای تشخیص، نوشتن و تجزیه و تحلیل قراردادها و مقاصد برای نیروهای گفتاری افعال گفتاری و معانی، حواس و ارجاع به گزاره ها و گفته ها با هدف پیشنهاد جایگزین هایی برای آنچه دوبله شده است در نظر گرفته شده است. معنا نسبی گرایی استدلال می‌شود که پارادایم اجرای صریح مصلحت نیست، زیرا نیازی به در نظر گرفتن مدل تطابق بین محتوا و نیرو در یک بیان نیست، و شک و تردیدی که دریدا در مورد امکان و هدف نوشتن چنین قراردادهایی آشکار می‌کند، به طور همبستگی به چالش کشیده می‌شود. . (بحث درباره استدلال های مربوطه برای نوشتن حواس و ارجاع به گزاره ها و گفته ها در معناشناسی شرطی صدق، بیشتر فصل اول را اشغال می کند، و موضوعاتی را که با بحث درباره کنش های گفتاری مندرج در مقدمه، و در فصل های II-IV به اشتراک گذاشته شده است، توسعه می دهد. دریدا در مطالعه‌اش درباره استفاده از عبارات نمایه‌ای یا برهانی که در رابطه با معناشناسی فرگه و پدیدارشناسی هوسرلی در بخش‌های 2 و 3 فصل اول در نظر گرفته شده است، استدلال‌های کیفی مشابهی را مطرح می‌کند. تز اصلی ارائه شده، هم یک بحث ماهوی و هم یک نکته متافلسفی مرتبط را بیان می کند: اولاً، مشکلات مقاصد غیرقابل تعیین و قراردادهای غیراشباع قابل حل است، و منشأ کار دریدا (و رورتی)، یعنی. شکست غرض در میانجیگری یا جهت دهی ارتباط، خودآگاهی و معنا، توسط نظریه ارائه شده به چالش کشیده می شود، نظریه ای که در نکته دوم، تمایز رورتی را بین «دانش عینی» فلسفه سیستماتیک سنتی (معنای) نشان می دهد. و گفتمان کمتر ممتاز (فلسفه «تربیت کننده» یا «تاریخ شناس»). دریدا انکار می‌کند که معانی داده شده به واژه «ارتباط» و تضمین کاربرد استعاری برای تعاریف در معناشناسی، نشانه‌شناسی و گفت‌وگوهای «واقعی» یا «ژستایی» را می‌توان با تعاریف یا قراردادهای پیشینی حل و فصل کرد. او استدلال می‌کند که اجماع لازم برای هدایت هر یک از این قراردادهای ارتباطی، هرگز نمی‌توان یافت، یا به‌طور غیرقابل جبرانی استعاری باقی می‌ماند، به‌عنوان بسط ناقص و نامشروع پارادایم قاعده یا قانونی که هرگز نمی‌توان به آن دست یافت. دریدا ادامه می‌دهد که این را می‌توان در شکل‌دهی مجدد کنش‌های گفتاری در ساخت‌های نمایه‌ای، نمایشی و کمی، در بیگانگی از قصد گویندگان ناشی از ظهور در بافت‌های نقل‌قولی، و در تحمل عدم صداقت، شرایطی که همه جا حاضر می‌شوند، مشاهده کرد. موقعیت‌های گفتاری «ایده‌آل» که با نوشتن قابل تحمل است. دریدا می پرسد که چگونه نوشتن و ارتباط ممکن است با این مشکلات مقابله کند، و یک نکته مرتبط، چگونه می توان مقاصد در نوشتار و ارتباطات را از گزارش های آنها در فرمول های متعارف (نمایش صریح عملی) خواند. تأثیر نسبی‌سازی به بافت‌های غیر تحت اللفظی، داستانی یا نقل‌قولی برای دریدا ناقص ساختن همه قراردادها و مقاصد انگیزشی برای سخنان و اشارات است، زیرا آنها به‌طور همیشگی به ساختارهایی متصل می‌شوند که نمی‌توانند آنها را توضیح دهند، و به آواز خواندن مقاصد به طور غیرقابل حلی پیچیده تر از آنهایی هستند که برای آنها نوشته شده است. استدلال‌های فصل‌های II تا IV روش‌هایی را که گریس، استراوسون، مک‌داول، سرل و لوئیس به این مشکلات پرداخته‌اند، بررسی می‌کنند و نتیجه‌گیری می‌شود که قراردادها و مقاصد عبارات و اشارات را می‌توان از طریق قراردادهای لوئیس، بدون پیش‌فرض نوشت. هر استانداردی که آنها باید با آن مطابقت داشته باشند، و بدون نسبی‌سازی اجتناب‌ناپذیر با زمینه‌های تحت اللفظی و غیر تحت اللفظی، داستانی یا نقل‌قولی. (باید گفت که توجه کافی به دلایل دریدا مبنی بر این که صریح نمایشی مصداق بیانیه ای با نیروی غیرکلامی است، نشده است).

ترجمه ماشینی : کلیسای قبطی سیاه چه چیزی برای مطالعه الهیات سیاهان ارائه می دهد؟ این پرسش اساسی است که این پایان نامه به دنبال بررسی آن از طریق تحلیلی توصیفی و سازنده است. من ارائه می‌دهم که فرمول‌بندی اعتقادی الهیات رهایی‌بخش سیاه‌پوستان در کلیسای قبطی سیاه‌پوست، که تأسیس شد، قابل یافتن است، و هنوز هم بزرگترین عضویت خود را در شیکاگو دارد. این سنت است که پیشینه اعتقادی من را مشخص کرده است و نقش فوق العاده ای در اعتقادات الهیات قبلی من داشته است. در واقع، من در کودکی جذب این سنت شدم، زیرا به نظر می‌رسید که به پیروانش احساس عزت و غرور همراه با رشد معنوی ارائه می‌دهد. بنابراین، من به این پروژه از منظر آکادمیک دور نگاه نمی کنم. برعکس، من یک ناظر مشارکت‌کننده هستم که معتقدم این سنت ایمانی، تبیین‌های کنونی الهیات سیاه‌پوست را ریزه‌کاری می‌کند و برنامه‌ای الهیاتی را ترویج می‌کند که آن را به کاندیدایی مناسب برای تلاقی الهیات سیاه و دین سیاه تبدیل می‌کند. این پایان نامه به بررسی تقاطع الهیات سیاهان که از نظر آکادمیک تصور می شود و الهیات رهایی بخش به عنوان قلب چارچوب الهیات در کلیسای قبطی سیاه، که توسط پیامبر سیسرو پترسون تأسیس شده است، می پردازد. ایرا رید در کتاب خود در یک کلید کوچک به طور خلاصه به این کلیسا اشاره کرد. با این حال، فراتر از این، هیچ تحقیق علمی بزرگی در رابطه با این فرقه مسیحی سیاه پوست انجام نشده است. ادعای من این است که این کلیسای مسیحی نه تنها نمونه عمل الهیات سیاهپوستان است، بلکه مبانی الهیاتی و کلیسایی آن چیزی برای ارائه درک از پیش تثبیت شده الهیات آزادی سیاهان دارد. بنابراین، این پایان نامه ابتدا تحلیلی توصیفی از تاریخ، الهیات، آموزه‌ها و اعمال کلیسای قبطی سیاه ارائه می‌کند که این کلیسا را ​​منحصربه‌فرد می‌سازد، و ثانیا، ساختاری تحلیلی از راه‌هایی را ارائه می‌دهد که در آن این کلیسا درک ما را از آزادی سیاهان بیشتر می‌کند

ترجمه ماشینی : هدف این پایان نامه بررسی ارتباط بین عشق و دانش شخصی و آنچه که زندگی و تعالیم عیسی در مورد رابطه بین آنها آشکار می کند، است. من می خواهم آن شکلی از عشق یا مراقبت را که روابط را شخصی می کند از آن اشکالی مانند خیرخواهی یا شفقت که در آن نگرانی غیرشخصی است، متمایز کنم. معمولاً در فرهنگ معاصر غرب تصور می شود که استقلال لازم برای عاملیت اخلاقی بالغ یا برای تحقق هویت شخصی منحصر به فرد خود با تأثیر افراد دیگر کاهش می یابد. در مقابل، من استدلال می‌کنم که تصویر رابطه‌ای از عشق یا آگاپه در عهد جدید، مفهومی از هویت شخصی ارائه می‌کند که در آن استقلال در روابط شخصی و صمیمی با خدا و دیگران یافت می‌شود. هویت ما در نهایت شخصی است، یعنی ما کاملاً آن چیزی نیستیم که هستیم جدای از اینکه در روابط با دیگران شخصی هستیم. بررسی تازه تصویر عهد جدید از عشق، تصویری از خود را به‌عنوان شخصی نشان می‌دهد که در آن ظرفیت‌های ضروری برای شخصیت، مانند خودمختاری، از طریق همذات‌پنداری با خدا کاهش نمی‌یابد، بلکه به‌طور کامل تحقق می‌یابد. من استدلال می‌کنم که این شناسایی مستلزم شکلی شخصی از مراقبت است، شکلی که کاملاً صمیمی است، که وقتی متقابل شکلی شخصی از دانستن را تشکیل می‌دهد. این دانش شخصی توسط الگوی خاصی از تعامل بین افراد تشکیل می شود و بیش از درک عقلی از قضایایی است که در مورد شخص دیگری صادق است. من استدلال می‌کنم که مشارکت مستقیم عهد جدید به‌عنوان بخشی از یک پروژه فلسفی، تا حدی موجه است، زیرا توصیف مناسب خصوصیات اخلاقی این عشق مستلزم یک روایت است. فقط یک داستان یا نمونه می تواند ویژگی های ارادی، خواستنی و عاطفی این عشق و همچنین شخصیت رابطه ای آن را به طور عمیق به تصویر بکشد. علاوه بر این، من استدلال می‌کنم که شادی یک جزء ضروری احساسی و خواستنی این عشق است و برای شناخت صمیمی و شخصی لازم است. من استدلال می کنم که این نوع شناخت شخصی قادر است به مشکل وجودی معنا بپردازد. با این حساب، گرسنگی انسان برای معنا یا اهمیت، آن چیزی است که ارضای خود را نه در دانش نظری یا توضیحی، بلکه در تعامل شخصی و صمیمی با خدا و از طریق خدا با دیگران می‌یابد.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه تحقیقی سازنده الهیاتی در زمینه نامگذاری تجربه خداوند است که در بستر مواجهه با دیگری انسان پدید می آید. دهه‌های اخیر شاهد موجی از الاهیات متمرکز بر ساختار «رابطه» و مضامین نزدیک به هم مانند متقابل و اتحاد بین الاذهانی بوده است. در عين حال، انديشه ديني آن گونه كه از فلسفه قاره اي آگاهي دارد، بيش از پيش به سمت زبان پوچ، محال، قطعه و غياب گرايش يافته است. این پروژه منابع منحصر به فرد (و از بسیاری جهات دست نخورده) زبان شاعرانه را برای آشکار ساختن آپوریای همسویی و بیگانگی همزمان در تجربه درون ذهنی و درون ذهنی و همچنین اهمیت الهیاتی آن آپوریا ارائه می دهد. یک روش مطالعه موردی سازنده استفاده می‌شود که اروس را در شعر عاشقانه جان دان (فصل دوم)، شفقت در نامه‌ها، مقالات و دفترهای سیمون ویل (فصل سوم) و تأمل در کتاب X اعترافات آگوستین (فصل چهارم) را تحلیل می‌کند. در سرتاسر، به آمیختگی فرم و محتوا در گفتار شاعرانه توجه زیادی می شود و هرمنوتیکی چند بعدی و مشارکتی را پدید می آورد. در فصل پنجم، الهیات شجاعت پل تیلیش به طور انتقادی مورد بررسی قرار می گیرد تا از این استدلال نهایی حمایت کند که این سه نویسنده تجربه رابطه گرایی وحیانی را با شهادت، به طور مادی و رسمی، به قدرت شجاعت هماهنگ کردن نام می برند. شجاعت به خطر انداختن تبعیت از آپریا رابطه خود-دیگری علی رغم ابهام و اضطراب، بحران و اضطرار، ذاتی این ماندگاری.

ترجمه ماشینی : هدف این پایان نامه پاسخ به این سوال است: آیا سخنان در مورد شاگردان، بیگانگان و راز ملکوت خدا از عیسی سرچشمه گرفته است؟ و اگر چنین است، او از آن چه قصدی داشته است؟ این تحقیق که به شکل دیگری بیان شده است، به صحت و معنای مرقس 4: 11-12 مربوط می شود. در واقع دو سوال وجود دارد، اما اگر سوال اولی پاسخ مثبت دریافت کند، سوال دوم از اولی بیرون می‌آید. حتی اگر سؤال مربوط به صحت پاسخ منفی می‌گرفت، بازپرس لازم می‌دانست که گفته، معنا و نیت آن را توضیح دهد، هرچند البته اینها پس از آن به عیسی نسبت داده نمی‌شوند.

ترجمه ماشینی : این تحقیق در مورد نیازهای افراد انسانی است. من ادعا می‌کنم که انسان‌ها به روابطی شکوفا نیاز دارند که مبتنی بر هدیه آزادانه فضیلت عشق مهربان است. من عشق رحمت‌آمیز را به‌عنوان درگیری عاطفی واقعی یا درگیری عاطفی بالقوه با دیگری بر اساس تمایل به بخشش و/یا ارتباط با فرد نیازمند دیگر، هم به دلیل شناخت و پذیرش شخصیت دیگری و هم به‌دلیل شناخت شخصیت او تعریف می‌کنم. شخصیت خود این نیاز به عشق رحمانی از دو فراخصیصه انسان یعنی نقص و رابطه نشأت می گیرد. من همچنین ادعا می‌کنم که این نیاز به شکوفایی روابط مبتنی بر عشق رحمت‌آمیز در رابطه با یک موجود اخلاقی کامل و شایسته پرستش، که در اینجا خدا نام دارد، به‌طور کامل تحقق می‌یابد. مطلوبیت چنین رابطه‌ای ما را به ارزش این سوال می‌رساند که آیا چنین موجودی واقعاً وجود دارد یا خیر. من استدلال می‌کنم که دلایل خوبی برای ادعای وجود چنین موجودی وجود دارد، به‌ویژه با توجه به شواهدی که توسط کسانی ارائه شده است که زندگی‌شان به عشق بی‌رحمانه‌ای بی‌خود تبدیل شده است. علاوه بر این، ماهیت هدیه مانند عشق رحمانی به گونه ای است که بدون توجه به آنچه شایسته ماست ارائه می شود و فقط می توان آن را عمدی عرضه کرد. به نوبه خود، و با توجه به نقشی که در ارضای نیازهای اساسی انسان دارد، عشق رحمت‌آمیز راهی را تغییر می‌دهد که در آن زندگی خوب و جوامع خوب، از جمله آنچه به عنوان «خیر مشترک» شناخته می‌شود، تجسم می‌کنیم. به طور خاص، از آنجا که عشق رحمانی به ارزش اخلاقی اولیه تبدیل می شود و آزادی به ارزش اولیه اجتماعی تبدیل می شود که ما به دنبال برآورده کردن واقعی ترین و عمیق ترین نیاز انسان هستیم، اغلب ممکن است ملاحظات عدالت را به عنوان هدایت کننده تصمیمات اخلاقی خود تضعیف کنیم. این نتیجه گیری، هرچند چالش برانگیز و بحث برانگیز باشد، در واقع ایجاب می کند که به گونه ای زندگی کنیم که توانایی ما را در جهت دادن توجه به نیازهای انسان ها در درجه اول تقویت کنیم. علاوه بر این، کارگزارانی که با عشق رحمانی هماهنگ شده اند، نسبت به کارگزارانی که اصولاً از قواعد عدالت پیروی می کنند یا نتایجی را که اساساً مبتنی بر عدالت است، ترویج می کنند، می توانند نیازهای انسانی را در درازمدت به طور مؤثرتری برآورده کنند.

ترجمه ماشینی : این مطالعه با استفاده از طرح تحقیقاتی تاریخی-مستند، مشارکت آرتور دبلیو اسپالدینگ را در آموزش زندگی خانوادگی در کلیسای ادونتیست روز هفتم مستند کرد. محیط زمینه ای نشان داد که اسپالدینگ با دوران خود در پرورش آموزش زندگی خانوادگی آشنا بود، اما در رویکرد خود منحصر به فرد بود. روش. نویسنده اسناد اولیه را از چهار منبع آرشیوی و همچنین منابع مرجع در دو کتابخانه بررسی کرد. تمامی کتاب ها و مقالات منتشر شده توسط اسپالدینگ نیز مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار گرفت. توافقات و ناسازگاری ها برای حفظ قابلیت اطمینان داخلی ذکر شد. منابع ثانویه برای ایجاد محیط زمینه و تکمیل منابع اولیه مورد استفاده قرار گرفتند. نتیجه گیری دورانی که اسپالدینگ کار خود را برای خانواده ها انجام می داد، مملو از تغییرات سریع در اخلاق و خانواده بود. اسپالدینگ برای آموزش خانواده و تمایلات جنسی، فلسفه ای شخصی را توسعه داد، نه با کلیسای خود، بلکه بسیار جلوتر از بسیاری. اگرچه کار او در سراسر جهان گسترش یافت، رکود بزرگ و خطوط سازمانی نامشخص مانع پیشرفت بیشتر کار او در آموزش والدین و خانواده شد. با وجود این، نوشته‌ها و کارهای شخصی اسپالدینگ برای خانواده‌های کلیسا باعث آگاهی از نیازهای آنها شد. او بیش از هشتصد مقاله و شعر و سی و یک کتاب منتشر کرد و به آموزش فلسفه مسیحی و زندگی خانوادگی پرداخت. اگرچه او به دلیل دیدگاهش مبنی بر اینکه آموزش جنسی باید در مؤسسات آموزشی ادونتیست های روز هفتم تدریس شود، با مخالفت های انتقادی مواجه شد، اما اسپالدینگ پیشگام آموزش زندگی خانوادگی در مدارس و کالج های روز هفتم بود. هنگامی که او بازنشسته شد، کمیسیون خانه در بخش آموزش کنفرانس عمومی ادونتیست‌های روز هفتم ادغام شد، جایی که در عرض چند سال شتاب خود را از دست داد.