جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : از زمان توسعه آن به عنوان یک رشته در نیمه آخر قرن بیستم، دانشمندان علم و دین به شدت به مسائل روش شناختی توجه داشته اند. به پیروی از توماس کوهن، بسیاری از محققان در این زمینه میان رشته‌ای پیشنهادهایی ارائه کرده‌اند که با تطبیق نظریه‌های روش‌شناسی علمی یا عقلانیت نشان می‌دهند که الهیات و علم چگونه با هم سازگار هستند. این کتاب با استدلال علیه این استراتژی، نشان می دهد که چرا بسیاری از این کار روش شناختی با تحولات اخیر در تاریخ و فلسفه علم در تضاد است و باید مورد بازنگری قرار گیرد. در ابتدا، سه پیشنهاد روش‌شناختی تأثیرگذار مورد نقد قرار می‌گیرند: برنامه‌های تحقیقاتی لاکاتوسی، «الهیات علمی» آلیستر مک‌گراث و پروژه پساسوندگرایانه ونتزل ون هویستین. نشان داده شده است که هر یک از این رویکردها دارای یک شکست مشترک هستند: این ایده که علم ماهیت اساسی دارد، با ویژگی هایی که تحقیقات «علمی» یا حتی «عقلانی» را در طول زمان یا رشته ها متحد می کند. پس از تشریح مسائلی که این ناکامی می‌تواند در مورد دوام این رشته داشته باشد، این کتاب با این استدلال به پایان می‌رسد که راه‌های متعددی برای پیشرفت علم و دین وجود دارد، حتی اگر اصطلاحات «علم» و «دین» به چیزی اشاره نکنند. معتبر جهانی یا مفید فلسفی. این مطالعه جسورانه روش شناسی علم و دین است که هر دو موضوع را وادار می کند تا دیگری را با دقت بیشتری در نظر بگیرند. به این ترتیب، برای دانشمندان علوم دینی، الهیات و فلسفه علم بسیار مورد توجه خواهد بود.

مولف در مقدمه کتاب به سرگشتگی دانشجویان در تهیه پایان نامه اشاره کرده و انگیزه خود از تالیف کتاب را طریقه تفکر و تحقیق و روشن نمودن راه دانشجویان میداند. کتاب حاضر توسط احمد علی آبادی تالیف و در فروردین ماه 1346 توسط انتشارات دانشگاه تهران منتشر شده است

«گفتمان‌کاوی» به مثابه یک روش تحقیق در علوم انسانی در صدد بازگوکردن‌ و نشان‌‌دادن‌ معانی‌ نهفته‌ در متن‌ است. در این روش، محقق برآن‌ است که رابطه بین مؤلف، متن و خواننده را نشان دهد. با مطالعه زبان، عوامل متعددی در شکل‌گیری پیام کلام موثرند: برخی از این عوامل درون‌متنی و برخی دیگر برون‌متنی است. این روش، بر عوامل برون‌متنی تأکید ویژه دارد. مؤلفه‌های اصلی گفتمان‌کاوی عبارت‌اند از: تحلیل زبانی متن، بررسی انسجام متن، بررسی بافت متن، بررسی روابط بینامتنی، معنای مرکزی متن، و نگاه به کارکرد متن. گفتمان، معنا یا دال مرکزی نهفته در متن، و گفتمان‌کاوی، مبتنی بر توجه هماهنگ به همه عوامل شکل دهنده پیام است. در این مقاله، به تبیین کاربردی روش گفتمان‌کاوی و کاربست آن در متون روایی پرداخته شده است