جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: نقشی که هانس هان در حلقه وین بازی کرد همیشه به اندازه کافی مورد توجه قرار نگرفته است. از چند جهت مهم بود. در وهله اول، هان به سه نفر از طراحان اصلی دایره تعلق داشت. او و دوستانش، فیلیپ فرانک و اتو نورات، به عنوان دانشجو در دانشگاه وین و در طول دهه اول قرن حاضر، کم و بیش به طور منظم برای بحث درباره مسائل فلسفی ملاقات می کردند. هنگامی که هان اولین پست استادی خود را در دانشگاه چرنوویتز در شمال شرق امپراتوری اتریش پذیرفت و مسیرهای سه دوست از هم جدا شد، آنها تصمیم گرفتند در آینده ای به چنین بحث های غیررسمی ادامه دهند - شاید در یک گروه تا حدودی بزرگتر و با همکاری یک فیلسوف از دانشگاه. اتفاقات مختلف اجرای پروژه را به تاخیر انداخت. هان در طول جنگ جهانی اول به ارتش اتریش فرستاده شد. هان در جبهه ایتالیا مجروح شد. در اواخر جنگ، پیشنهادی از دانشگاه بن را پذیرفت که به پاس قدردانی از 1 دستاوردهای ریاضی قابل توجه او، در بن ماند. بهار 1921 هنگامی که او به وین بازگشت و یک کرسی ریاضیات در دانشگاه خود داشت.در آنجا، در سال 1922، کرسی استادی ماخ بولتزمن برای فلسفه علوم استقرایی با مرگ آدولف استور خالی شد؛ و هان دید. فرصتی برای تحقق نقشه قدیمی خود و دوستانش.

ترجمه ماشینی: ترجمه آنسی کورهونن فیلسوف فنلاندی Eino Kaila بیانیه کلاسیک تجربه گرایی منطقی را نوشت. کایلا پس از تجربه بحث های بنیادین حلقه وین در سال 1929، دنبالگر مشتاق تحولات بعدی حلقه بود. ارائه و تحلیل تلفیقی او از مضامین اساسی یا «تزها» از جنبش مبتنی بر سخنرانی های او به عنوان استاد فلسفه نظری در دانشگاه هلسینکی بود. این اثر در سال 1939 به صورت یک کتاب به زبان فنلاندی منتشر شد و بلافاصله ترجمه سوئدی توسط گئورگ هنریک فون رایت منتشر شد. پیش از این، ترجمه ای از مقالات فلسفی او از آلمانی اصلی، با عنوان واقعیت و تجربه، در سال 1979 منتشر شد. با این حال، این اولین ترجمه از اثر اصلی معرفتی کایلا است که منبعی برای ارزیابی مجدد تجربه گرایی منطقی باقی مانده است.

ترجمه ماشینی: گروه برلین برای فلسفه علمی بین سالهای 1928 و 1933 فعال بود و ارتباط نزدیکی با حلقه وین داشت. در سال 1930، رهبران دو گروه، هانس رایشنباخ و رودولف کارنپ، مجله Erkenntnis را راه اندازی کردند. با این حال، بین گروه برلین و دایره وین، نه تنها ارتباط نزدیک، بلکه تفاوت قابل توجهی نیز وجود داشت. مهمتر از همه، در حالی که گروه برلین مسائل فلسفی عمل واقعی علم را بررسی می کرد، حلقه وین، که از نزدیک از ویتگنشتاین پیروی می کرد، بیشتر به مسائل زبان علم علاقه داشت. این کتاب شامل اولین بحث (در سه فصل) در مورد منطق و فلسفه والتر دوبیسلاو است. دو فصل به نویسنده دیگری که به ندرت به زبان انگلیسی کاوش شده است، کرت گرلینگ، و فصل دیگر به پل اوپنهایم که در دهه های 1940 تا 1960 به شخصیت مهمی در فلسفه علم در ایالات متحده تبدیل شد، اختصاص دارد. در نهایت، کتاب پیشرو سنت فلسفی علمی شمال آلمان، یاکوب فردریش فرایز را مورد بحث قرار می دهد.

ترجمه ماشینی: این نسخه خلاصه شده و اصلاح شده کتاب اصلی (اسپرینگر-وین-نیویورک: 2001) تنها تاریخچه و مستندات جامع وین را بر اساس منابع جدید با رویکرد تاریخ نگاری نوآورانه برای مطالعه علم ارائه می دهد. با ارجاع به مطالب آرشیوی منتشر نشده قبلی و ادبیات جدیدتر، تعدادی کلیشه رایج در مورد "نئو پوزیتیویسم" یا "پوزیتیویسم منطقی" را رد می کند. این کتاب به دنبال برخی بینش‌ها در رابطه بین تاریخ علم و فلسفه علم، مقدمه‌ای در دسترس برای موضوع پیچیده «ظهور فلسفه علمی» در زمینه اجتماعی-فرهنگی آن و شبکه‌های فلسفی اروپایی تا زمان مهاجرت اجباری به این کشور ارائه می‌کند. جهان آنگلوساکسون بخش اول کتاب بر خاستگاه تجربه‌گرایی منطقی قبل از جنگ جهانی اول و توسعه دایره وین در «وین سرخ» (با «ورین ارنست ماخ»)، سرنوشت آن در دوران اتریش-فاشیسم (قتل شلیک 1936) تمرکز دارد. و اخراج نهایی آن توسط ناسیونال-سوسیالیسم که با «آنشلوس» در سال 1938 آغاز شد. پویایی حلقه شلیک را در زمینه فکری «روشنگری متأخر» تحلیل می کند که شامل صورتجلسات جلسات از 1930 به بعد برای اولین بار منتشر شده است و شرح گسترده ای از جلسات و کنفرانس های بین المللی وحدت علم بین سال های 1929 و 1941 ارائه می کند. این فصل ها فیلسوفان برجسته حلقه شلیک (مانند هانس هان، اتو نورات، رودولف کارنپ، فیلیپ فرانک، فلیکس کافمن، ادگار زیلسل) را معرفی می کند و تعامل متضاد بین موریتز شلیک و اتو نورات، ارتباط بلندمدت موریتز شلیک را شرح می دهد. ، فردریش وایسمن و لودویگ ویتگنشتاین و همچنین بین حلقه وین با هاینریش گومپرز و کارل پوپر. علاوه بر این، "کلوکیوم ریاضی" کارل منگر با کورت گودل به عنوان یک حرکت موازی ارائه شده است. فصل پایانی این بخش، نابودی حلقه وین و مهاجرت اجباری دانشمندان و روشنفکران از اتریش را شرح می دهد. بخش دوم کتاب شامل مستندات زیستی-کتابشناختی اعضای حلقه وین و برای اولین بار ترور موریتز شلیک در سال 1936 است و به دنبال آن یک پیوست شامل فهرست گسترده ای از منابع و ادبیات است.

ترجمه ماشینی: بخش بزرگ‌تر سالنامه 6 حلقه وین مؤسسه، مجموعه مقالات سمپوزیومی درباره آلفرد تارسکی و تأثیر او بر حلقه وین و تبادل نظر با آن‌ها، به‌ویژه سمپوزیوم‌های رودلف کارنپ و کورت گودل است. اولین بار است که به این مقوله در این مقیاس و عمق پرداخته می شود. توجه عمدتاً به منشأ، توسعه و نقش بعدی تعریف تارسکی از حقیقت معطوف است. برخی از مشارکت‌ها عمدتاً تاریخی هستند، برخی دیگر جنبه‌های منطقی مفهوم حقیقت را تحلیل می‌کنند. مشارکت کنندگان عبارتند از آنیتا و ساول ففرمن، یان ولنسکی، یان تارسکی و هانس اسلوگا. چندین منطق‌دان لهستانی مشارکت داشتند: گزگورکزیک، وویچیکی، موراوسکی و روژچاک. این جلد مطالب زندگی‌نامه‌ای کاملاً جدیدی را در مورد تارسکی، هم از دوره لهستانی‌اش و هم در مورد حرفه تأثیرگذار او در ایالات متحده ارائه می‌کند: در هاروارد، پرینستون، هانتر، و دانشگاه کالیفرنیا در برکلی. نقطه اوج تحلیل شامل تأثیر تارسکی بر تکامل کارنپ از دیدگاه نحوی محدود زبان، به دیدگاه معنایی پیچیده‌تر اما بحث‌انگیزتر از لحاظ هستی‌شناختی است. نکته برجسته دیگر شامل تبادل بین تارسکی و گودل در ارتباط بین حقیقت و برهان و ماهیت فرازبانها است. بخش پایانی سالنامه 6 شامل مستندات، بررسی کتاب ها و خلاصه ای از فعالیت های جاری موسسه حلقه وین است. یان تارسکی نامه های نوشته شده توسط پدرش را به گودل معرفی می کند. پائولو پارینی از نفوذ حلقه وین در ایتالیا گزارش می دهد. چندین بررسی شامل کتاب‌های اخیر در مورد تجربه‌گرایی منطقی، درباره گودل، کیهان‌شناسی، رویکردهای کل‌نگر در آلمان، و درباره Mauthner است.

ترجمه ماشینی: این کتاب پیچیدگی دو سنت فلسفی را بررسی می‌کند که از ریشه‌های آنها تا تحولات کنونی در نئوپراگماتیسم گسترش می‌یابد. فصل‌ها به اولین برخوردهای این سنت‌ها و فراتر از آن، با نگاهی به متافیزیک و دایره وین و همچنین معناشناسی و اصل مدارا می‌پردازند. یک اجماع کلی وجود دارد که (نئو)پراگماتیسم آمریکای شمالی و تجربه‌گرایی منطقی اروپایی سنت‌های فلسفی همگرا بودند، به ویژه پس از مهاجرت اجباری فیلسوفان اروپایی. اما خوانندگان تصویری کثرت گرایانه از این رابطه و تعامل با یک شباهت آشکار خانوادگی کشف خواهند کرد. این اثر ویژگی‌ها و تفاوت‌های مشترک این جریان‌ها را از آغاز ارتباطات علمی متقابلشان در قرن نوزدهم روشن و مشخص می‌کند. این کتاب از همکاری بین نویسندگان و فیلسوفان از وین، تبینگن، و هلسینکی و شبکه های آنها است. برای فیلسوفان، دانشمندان تاریخ فلسفه، فیلسوفان علم، عملگرایان و فراتر از آن جذاب خواهد بود.

ترجمه ماشینی: این آخرین جلد در طولانی‌ترین و تأثیرگذارترین مجموعه در زمینه فلسفه علم، چرخش تاریخی اخیر این رشته را گسترش داده و گسترش می‌دهد. این مقالات به پرسش‌های تاریخی، جامعه‌شناختی و فلسفی پیرامون جنبش فکری خاص تجربه‌گرایی منطقی می‌پردازند - هم مهاجرت آن از اروپا به آمریکای شمالی در دهه‌های 1930 و 1940 و هم توسعه آن در آمریکای شمالی در دهه‌های 1940 و 1950. این مقالات با مقدمه ای که آنها را در بستر فلسفی و تاریخی خود قرار می دهد، گواه این واقعیت است که تاریخ فلسفه علم، به مراتب بیش از یک مخزن صرف حکایت و گاهشماری، ممکن است بتواند تحولی تعیین کننده در فلسفه ایجاد کند. از خود علم مشارکت کنندگان: ریچارد کریت، ایالت آریزونا؛ مایکل فریدمن، استانفورد یو. رودولف هالر، U of Graz; دون هوارد، نوتردام؛ دیدریک ریون، یوترخت؛ جورج رایش؛ توماس ریکتز، نورث وسترن U; Friedrich K. Stadler، U of Vienna; توماس ای. اوبل، یو از منچستر. گری ال هاردکاسل استادیار فلسفه در دانشگاه بلومزبورگ است. آلن دبلیو ریچاردسون دانشیار فلسفه در دانشگاه بریتیش کلمبیا است.

ترجمه ماشینی: اگر جنبش یا مکتبی وجود داشته باشد که مظهر فلسفه تحلیلی در اواسط قرن بیستم باشد، آن تجربه گرایی منطقی است. تجربه گرایان منطقی یک فلسفه علم از نظر علمی و فنی ایجاد کردند، منطق ریاضی را به عنوان موضوع و ابزاری برای فلسفه تأسیس کردند و پروژه معناشناسی رسمی را آغاز کردند. گزارش‌های فلسفه تحلیلی که در اواسط قرن بیستم نوشته شد، به تجربه‌گرایی منطقی جایگاهی مرکزی در پروژه داد. موج دوم گزارش های تفسیری برای نشان دادن چگونگی پیشرفت یا پیشرفت فلسفه فراتر از تجربه گرایی منطقی ساخته شد. این مقالات مراحل شکل‌گیری تجربه‌گرایی منطقی را در اروپای مرکزی و فرهنگ‌پذیری آن در آمریکای شمالی بررسی می‌کنند، موضوعات اصلی و دستاوردها و شکست‌های آن را در حوزه‌های مختلف فلسفه علم مورد بحث قرار می‌دهند و تأثیر آن را بر فلسفه، گذشته، حال و آینده ارزیابی می‌کنند.

ترجمه ماشینی: ظهور فلسفه علمی (تحلیلی) از آغاز قرن بیستم به تعامل فلسفی بین ارنست ماخ، حلقه وین در اطراف موریتز شلیک و اتو نورات، گروه برلین (هانس رایشنباخ، کارل جی) از یک سو مرتبط است. همپل)، و گروه پراگ (رودولف کارنپ، فیلیپ فرانک)، و از سوی دیگر، فیلسوفان و دانشمندان در دانمارک (نیلز بور، یورگن یورگنسن)، فنلاند (اینو کایلا، گئورگ هنریک فون رایت و شاگردانشان)، نروژ (Arne N?ss و شاگردانش)، و سوئد (?ke Petz?ll، مجله Theoria و نسل جوانتری از فیلسوفان در اوپسالا). علاوه بر این، نظریه ناب حقوقی هانس کلسن در کشورهای شمال اروپا (مثلاً از طریق آلف راس) به انتشار گسترده ای دست یافت. یکی از رویدادهای کلیدی در روابط فیلسوفان اروپای مرکزی و کشورهای شمال اروپا، دومین کنگره بین المللی وحدت علم بود که در سال 1936 در کپنهاگ تشکیل شد. توجه به تعاملات آنها، در چارچوب دوره جنگ سرد پس از جنگ جهانی دوم، با به اصطلاح حلقه سوم وین و با انجمن آلپباخ/کالج اتریشی اطراف ویکتور کرافت و بلا جوهوس (به همراه لودویگ ویتگنشتاین و پل فایرابند) ، جایی که موضوعات رئالیسم (فلسفی و علمی) و «روانشناسی» - رابطه بین روانشناسی و فلسفه - موضوع مناقشه بود. در مقایسه با انتقال و دگرگونی فراآتلانتیکی که بیشتر مورد بررسی قرار گرفته و شناخته شده‌تر است، «اثبات‌گرایی» و تجربه‌گرایی منطقی، تحولاتی که در بالا به آن اشاره شد، موضوعاتی در تاریخ‌نگاری نادیده گرفته شده و به حاشیه رانده شده‌اند. هدف این سمپوزیوم نشان دادن تداوم چشمگیر "ارتباط نوردیک" روشنفکر فلسفی است. ما قصد داریم این ارتباط فراموش شده را روشن کنیم و این شبکه‌های علمی پنهان را از منظر تاریخی و منطقی بازسازی کنیم و از این طریق اهمیت آنها را برای تحقیقات امروزی ارزیابی کنیم.