جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این واقعیت که ما خواهیم مرد، و مرگ ما ممکن است در هر زمانی رخ دهد، تمام زندگی ما را فرا گرفته است. راه های زیادی برای اندیشیدن و مقابله با مرگ وجود دارد. با این حال، در میان این راه ها، تعداد زیادی از آنها تلاش برای فرار از چنگال آن است. تاد می در این کتاب به دنبال مقابله با مرگ در قدرت خود است. او این احتمال را در نظر می گیرد که مرگ فانی ما پایان زندگی ما باشد و می پرسد که این ممکن است چه معنایی برای زندگی ما داشته باشد؟ چه درس هایی می توانیم از مرگ و میر خود بگیریم؟ و چگونه ممکن است ما به عنوان موجوداتی زندگی کنیم که می میرند و می دانند که قرار است بمیریم؟ اولی معتقد است که مرگ یک شر نیست، یا حداقل اینکه جاودانگی بسیار بدتر از مردن است. دومی معتقد است که مرگ واقعاً یک شر است و هیچ گریزی از این واقعیت وجود ندارد. می نشان می دهد که اگر قرار است با مرگ زندگی کنیم، باید این دو دیدگاه را در کنار هم نگه داریم. همگرایی آنها زیبایی و تراژدی را برای زندگی ما به ارمغان می آورد. و مهمتر از آن، زندگی خود را با در نظر گرفتن اجتناب ناپذیر بودن مرگمان زندگی کنیم. او استدلال می‌کند که در پایان، این دقیقاً اقتضای زندگی ما است که باید درک شود و باید در ساعت‌ها یا سال‌هایی که برای هر یک از ما باقی می‌ماند جمع شود، تا بتوانیم هر لحظه را طوری زندگی کنیم که گویی یک لحظه پیوندی به آینده ای مبهم و در عین حال شاید تنها پیوندی که برای ما باقی مانده است.

با اینکه «مرگ ایوان ایلیچ» را عموماً برترین دستاورد ادبی تولستوی در سی سال آخر زندگی‌اش می‌دانند، تاکنون بررسی جامعی از این اثر در قالب یک کتاب مستقل صورت نگرفته بود. کتاب «تولستوی و مرگ» که بخش اول آن به تفسیر اندیشه مرگ در آثار تولستوی و با نگاهی محوری به داستان «مرگ ایوان ایلیچ» می‌پردازد، به قلم گری جان و با ترجمه مرحوم ایرج کریمی، از جمله آخرین آثار او در سال پایانی زندگی‌اش است که به تازگی از سوی نشر دف روانه بازار کتاب شده است. این کتاب «تولستوی و مرگ» شامل تحلیل و تفسیر اندیش مرگ در آثار تولستوی با نگاهی به داستان مرگ ایوان ایلیچ و متن کامل داستان در سه بخش است؛ بخش اول: یک تفسیر به زمینه تاریخی و ادبی، اهمیت اثر، استقبال انتقادی، یک تفسیر، زندگی، بیماری، مرگ، الگو و ساختار، مضمون‌ها و گواهی‌ها. بخش دوم: گاهشمار زندگی تولستوی و تصاویر. بخش سوم: داستان مرگ ایوان ایلیچ (ترجمه اولیه، مهندس کاظم انصاری و بازنویسی و ویرایش نهایی ایرج کریمی). حمیدرضا شعبانی مدیریت نشر دف، در مقدمه کتاب، این اثر را نوعی سفر دانسته است و معتقد است: کالبد کتاب، می‌بایست همچون بخش تفسیر، مُعرف فنون ساختاری اثر باشد. شاید مهم ترین تکنیک ادبی به کار رفته در داستان، همچنان که در بخش تفسیر تبیین شده، ایجاد شبکه ای گسترده و ظریف از وارونگی است. از این روست که رنگ آبی که نشان زندگی است، رنگ زمینه جلد کتاب و آستر بدرقه آن شده است. همچنین به مناسبت انتشار این کتاب، مراسمی برای رونمایی از آن و همچنین بزرگداشت مترجم فقیدش، با حضور چهره‌هایی مانند بیژن کریمی، ریاضی‌دان، مترجم متون فلسفی و برادر مرحوم کریمی، سیاوش جمادی ادیب، فیلسوف و مترجم آثار فلسفه غرب، هوشنگ گلمکانی منتقد، روزنامه‌نگار و مترجم سینما، سعید عقیقی مدرس، منتقد و مترجم سینما و فواد نظیری ادیب و شاعر، در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد. بیژن کریمی در این مراسم ضمن اشاره به نقش برادرش در زندگی خود به عنوان یک راهنمای همه جانبه، مراتب قدردرانی خود را از گری جان، ایرج کریمی و نشر دف اعلام کرد. سیاوش جمادی هم در سخنانی گفت: تولستوی بعد از «جنگ و صلح» دچار تغییر و تحول روحی عظیمی شد و به مسئله مرگ و ترسِ از آن، به طور جدی‌تر از آثار بزرگانی چون فرانسیس بیکن و شکسپیر پرداخت.

ترجمه ماشینی: کنت لئو تولستوی در یادداشت روزانه خود در 27 آوریل 1884 می نویسد: "می خواهم چیز جدیدی را شروع کنم و به پایان برسانم، یا "مرگ یک قاضی" یا "دفتر خاطرات یک دیوانه". ایوان ایلیچ، رمان کوتاهی که در آن تولستوی افکار یک مرد معمولی را به تصویر می‌کشد که پس از پی بردن به بیماری سخت، برای اولین بار شروع به تفکر در معنای زندگی و مرگ می‌کند - سوالاتی شبیه به سوالاتی که تولستوی در دوران روحانی خود در نظر گرفته بود. بحران با این حال، در حالی که مرگ ایوان ایلیچ به طور کلی به عنوان تاج دستاورد ادبی نویسنده روسی در سی سال آخر زندگی اش در نظر گرفته می شود، تا کنون هیچ مطالعه ای جامع به آن اختصاص داده نشده است. با این ورودی جدید در مجموعه مطالعات Masterworks Twayne، گری آر.جان به خوبی این شکاف در تحقیق تولستوی را پر می کند. در اینجا خوانندگان توضیحی ساده از اهمیت تاریخی، ادبی و انتقادی رمان و تحلیلی فصل به فصل از تکنیک‌ها، الگوها و مضامین ادبی که تولستوی در نوشتن متن خود به کار برده است، خواهند یافت. جان با استناد به راهبردی مبتکرانه و جذاب، از خواننده می‌خواهد که از منظری کنایه‌آمیز یا «معکوس» به متن نزدیک شود - یعنی آنچه را که واقعی به نظر می‌رسد مجازی و بالعکس - با چشم‌اندازی به کشف الگوهای چندگانه سازماندهی و کنایه نگاه کند. نفوذ در مرگ ایوان ایلیچ. کاوش جان در پاسخ انتقادی به رمان، تأکید بر دانش انگلیسی زبان است، اما تفسیر زبان خارجی را نیز در نظر می گیرد. یک ارائه محکم و منظم که در عین چالش ها روشن می شود، مرگ ایوان ایلیچ: یک تفسیر مطمئناً به عنوان یک راهنمای اساسی برای درک و قدردانی از رمان کوتاه بزرگ تولستوی مورد استقبال قرار می گیرد.

ترجمه ماشینی: این آخرین جلد از مجموعه‌های تحسین‌شده AATSEEL، واقعیت و نظر آگاهانه‌ای را در مورد مشهورترین اثر دوره بعدی تولستوی جمع‌آوری می‌کند. تحلیل سبک جدیدی از رمان توسط C.J.G برای اولین بار منتشر شده است. ترنر و تفسیر روانشناختی دانیل رانکور-لافریر.آثار تجدید چاپ شده شامل مقالات برجسته در مورد نمادگرایی رمان اثر ریمگایلا سالیس و در مورد دغدغه های موضوعی اصلی آن توسط جورج جی. گوتچه است. تکمیل جلد، بحث فیلیپ راجرز از رمان از دیدگاه مقایسه گر است. ویراستار گری آر.جان، حاشیه‌نویسی‌های واقعی و تفسیری را به رمان اضافه می‌کند.

ترجمه ماشینی: «مرگ ایوان ایلیچ» که به عنوان یکی از برترین شاهکارهای جهان در موضوع مرگ و مردن مورد ستایش قرار می گیرد، داستان یک کاره نویس دنیاست، قاضی دادگاه عالی است که هرگز به اجتناب ناپذیر بودن مرگ خود به اندازه یک فکر گذرا فکر نکرده است. . اما یک روز مرگ خود را به او اعلام می کند و در کمال تعجب او با مرگ خود روبرو می شود. تولستوی می پرسد، چگونه یک انسان بی تامل با یک و تنها لحظه حقیقت خود روبرو می شود؟

پیامی از الیزابت همه ما در این دوران به نام زندگی درس هایی داریم که باید یاد بگیریم. این امر به ویژه هنگام کار با افراد در حال مرگ مشهود است. افراد در حال مرگ در پایان زندگی چیزهای زیادی یاد می گیرند، معمولاً زمانی که برای درخواست کردن خیلی دیر شده است. پس از نقل مکان به صحرای آریزونا در سال 1995، در روز مادر دچار سکته مغزی شدم که باعث فلج شدن من شد. چند سال بعد را در آستانه مرگ گذراندم. گاهی فکر می‌کردم مرگ در عرض چند هفته فرا می‌رسد. بارها از اینکه نیامد ناامید شدم، چون آماده بودم. اما من نمردم زیرا هنوز در حال یادگیری درس های زندگی هستم، آخرین درس هایم. این درس ها حقایق نهایی در مورد زندگی ما هستند. آنها رازهای خود زندگی هستند. می خواستم یک کتاب دیگر بنویسم، نه در مورد مرگ و مردن، بلکه در مورد زندگی و زندگی کردن. آیا واقعاً من می خواهم زندگی خود را اینگونه زندگی کنم؟ هر کدام از ما در مقطعی این سوال را می پرسیم. تراژدی این نیست که زندگی کوتاه است، بلکه این است که ما اغلب چیزهایی را که واقعاً مهم هستند، در گذشته می بینیم. الیزابت کیبلر راس در درس‌های زندگی، اولین کتاب او در مورد زندگی و زندگی، به دیوید کسلر می‌پیوندد تا خوانندگان را از طریق درس‌های عملی و معنوی که باید یاد بگیریم راهنمایی می‌کند تا بتوانیم زندگی را در هر لحظه به بهترین شکل زندگی کنیم. سال ها کار با افراد در حال مرگ به نویسندگان نشان داده است که درس های خاصی بارها و بارها مطرح می شوند. تسلط بر برخی از این درس‌ها می‌تواند دشوار باشد، اما حتی تلاش برای درک آن‌ها بسیار ارزشمند است. در اینجا، در چهارده فصل قابل دسترس، از درس عشق تا درس خوشبختی، نویسندگان حقیقتی را در مورد ترس‌ها، امیدهای ما، روابطمان و مهمتر از همه، عظمت واقعی بودن ما را آشکار می‌کنند.

ترجمه ماشینی: "فلسفیدن یعنی یاد گرفتن چگونه مردن." - سیسرو؛ به دستور مارک آنتونی ترور شد "کسی که دیگر نیست نمی تواند رنج بکشد." - لوکرتیوس؛ خودکشی، ظاهراً توسط یک معجون عاشقانه دیوانه شده است "زندگی منزوی، فقیرانه، زشت، وحشیانه و کوتاه است." - هابز فیلسوف مشهور سیمون کریچلی در این مجموعه از زندگی کوتاه (و مرگ) نزدیک به دویست نفر از بزرگترین متفکران جهان، فهرستی از مرگ و میر را ایجاد می کند که غم انگیز، سرگرم کننده، پوچ و مثال زدنی است. از هایکوهای مسخره کننده استادان ذن در بستر مرگ تا آخرین سخنان قدیسان مسیحی و حکیمان امروزی، این کتاب مقاومت ناپذیر حاوی چیزهای زیادی برای الهام بخشیدن به سرگرمی و تأمل است. با توجه به بینش دقیق، هوش علمی و شوخ طبعی کریچلی، هر مدخل داستان خود را بیان می کند، اما با جمع آوری آنها به بررسی عمیق و تکان دهنده معنا و امکان خوشبختی برای همه ما می پردازند.