جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: بازاندیشی نوآورانه ای را در مورد کار ارسطو به عنوان نظامی پیشنهاد می کند که الهیات او را با دکترین بازتولید و زندگی او یکپارچه می کند. در این بازاندیشی عمیق از کار ارسطو، آبراهام پی بوس استدلال می‌کند که پژوهش در مورد فلسفه ارسطو از دوران باستان در انکار ارتباط بین الهیات او و آموزه‌های او درباره بازتولید و زندگی در سپهر زمینی اشتباه کرده است. با شروع با تجزیه و تحلیل نقش خدا در سیستم ارسطویی، بوس چگونگی ارتباط این موضوع با سایر عناصر فلسفه او، به ویژه با نظریه بازتولید او را بررسی می کند. استدلالی که او ارائه می کند این است که ارسطو در صحبت در مورد کیهان، استعاره افلاطون از تولید صنفی توسط یک دمیورگ الهی را رد کرد و به نفع استعاره ای زیستی مبتنی بر انتقال حیات در تولید مثل، که در آن پنوما – نه نفس آن طور که اغلب تفسیر می شود، بلکه روح حیات در حیوانات و گیاهان - نقش کلیدی و پایداری را به عنوان اصل حیاتی در تمام موجودات ایفا می کند. در طرح این مورد، او از صحت رساله‌های De Mundo و De Spiritu به‌عنوان ارسطو دفاع می‌کند و آثار ارسطو را به‌عنوان نظام واحدی نشان می‌دهد که به‌شدت و به‌طور جامع نظریه‌های افلاطون را رد می‌کند، و به‌ویژه آموزه‌های روح افلاطون را با نظریه‌ای جایگزین می‌کند که در آن روح به وضوح از عقل متمایز می شود. Bos دیدگاه تازه، جالب و مهمی را ارائه می دهد. تفسیر او بسیار بحث برانگیز خواهد بود، اما اگر درست باشد، تفسیر استاندارد انگلیسی-آمریکایی از ارسطو باید به طور اساسی تغییر کند. - مالکوم ویلسون، نویسنده ساختار و روش در هواشناسی ارسطو: طبیعت بی نظم تر