جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی مقدمه مقاله: مقدمه: هنگام تدریس کلاس هایی مانند ادیان جهانی یا ادیان تطبیقی، بسیاری از ما از روش شناسی مقایسه ای استفاده می کنیم. این روش شناسی توسط جی.اولاً، به ما کمک کرد تا از ارتباط آکادمیک (و ایدئولوژیک) با الهیات جدا شویم، و ثانیاً، او اصرار داشت که «مسئولیت‌هایی را بر عهده بگیریم که عضوی از آکادمی باشیم». خود فضای قوم‌نگاری تفاوت‌ها را برجسته می‌کند و با این حال ما تلاش می‌کنیم تا در آن قابل درک باشیم. امروزه، بیش از هر زمان دیگری، این امر ضروری است. علیرغم محدودیت‌هایی که در استفاده از اصطلاح «دین» وجود دارد، توضیح خواهم داد که چرا فکر می‌کنم حفظ آن مهم است.تلاش برای توافق بر سر تعریفی از آن آزاردهنده است، نه غیرممکن.بسیاری از ما پیشنهاد کرده‌ایم که آن را برای همیشه کنار بگذاریم.ردیابی ریشه شناسی آن به همان اندازه تلاش مبهم است که توافق بر سر تعریف آن چیست.یا انجام می دهد.یا یعنی.آیا این مشتق از ریشه لاتین - religio به معنای پیوند دادن یا یوغ است؟ اگر چنین است، کریستو-مرکزیت، یا آنچه ژاک دریدا «پدیده عجیب لاتینیت و جهانی شدن آن» نامیده است، واضح است. «مسئله - خود امر - دین چیست؟» تلاش برای توصیف چگونگی عملکرد دین به همان اندازه دشوار است.اگر بنا به نظر Ēmile Durkheim، «بسیار اجتماعی»7 است، چگونه می‌توانیم به بازنمایی‌های مجزا و جمعی و واقعیت‌های آن پی ببریم؟ یواخیم واخ دین را «هنجارهای عمل» می نامد که بدون آنها «به نظر می رسد زندگی ارزش زیستن ندارد.» با این حال توموکو ماسوزاوا آن را «گفتمان دیگری» می نامد؛ او به سودمندی آن برای «به هم ریختن چیزهای اروپای همیشه» اشاره می کند. گسترش قلمرو معرفتی، و جعل هویت اساسی غرب.» راسل تی. مک کا چون «مکانیسمی را نقد می کند که به موجب آن اظهارات درباره اهمیت «انسان باستانی» به قضاوت های معتبر و هنجاری تبدیل می شوند. برخی دیگر آن را به عنوان «صفتی توصیف می‌کنند که وضعیت انسان را توصیف می‌کند، و شیوه‌ای برای دیدن، عمل کردن، و تجربه کردن همه چیز. از شرایط خاص تاریخی یا قدرت دولت جدا باشد. من روی شانه‌های این غول‌ها ایستاده‌ام تا دورتر را ببینم، اما بحث‌ها را پشت سر گذاشته‌ام، حتی با اذعان به «فوریت‌های اخلاقی و سیاسی» در بحث برای نوع جدیدی از مطالعه دین. این یک حرکت استراتژیک است.