جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این پژوهش به هدف فهم و بررسی رابطه خدا و معنای زندگی در اندیشه اسپینوزا انجام گرفته است. اسپینوزا از برکت هوشی سرشار، استعداد قوی، شور و اشتیاق فراوان و پشتکار و فعالیت فوق العاده، قدرت یافت تا در مدت کوتاه عمرش فرهنگی گسترده و معارفی وسیع به دست آورد. اسپینزا در کتاب اخلاق بیان داشته است که در جهان تنها یک جوهر وجود دارد و آن جوهر است.بنابراین هر آنچه وجود دارد به خداوند و وجود او مربوط می شود. اسپینوزا عشق عقلانی به خداوند را یکی از ابعاد فلسفه خویش می داند و باور دارد که این عشق انسان را به خوشبختی می رساند و از عشق دنیوی جداست.اسپینوزا به غایت مندی در جهان باور نداشت. به نظر وی وظیفه و هدف اخلاقی انسان باید حفظ خویشتن باشد.

ترجمه ماشینی: برخی از فیلسوفان بر این باورند که زندگی تنها زمانی معنادار می شود که خدا نباشد. به عنوان مثال، برای سارتر و ناگل، خدایی از نوع سنتی کلاسیک خداباورانه، قدرت ما در استقلال خودآفرینی را به گونه‌ای محدود می‌کند که به شدت از معنای زندگی ما می‌کاهد، و حتی احتمالاً زندگی ما را از هر معنایی خالی می‌کند. در مقابل، برخی از فیلسوفان بر این باورند که زندگی تنها در صورتی می‌تواند معنادار باشد که خدا وجود داشته باشد. خدا و معانی زندگی به کاوش در حقیقت در هر دو این مکتب فکری علاقه مند است و به دنبال کشف کارهایی است که خدا می تواند و نمی تواند انجام دهد تا زندگی را معنادار کند (و همچنین آنچه را که می خواهد و نمی کند). ماوسون از نسخه ای از تز «آمالگام» یا «کثرت گرایی» در مورد مسئله معنای زندگی حمایت می کند – در اصل، این که تعدادی معانی مشروع مختلف از «معنا» (و در واقع «زندگی») در مسئله معنای زندگی وجود دارد. . به عقیده ماوسون، اگر خدا وجود داشت، زندگی را در برخی از این معانی معنادار می کرد و در برخی دیگر مانع می شد. او استدلال می کند که در حالی که می تواند در جهان بی خدا معنا وجود داشته باشد، می تواند انواع دیگری از معنای در جهان خدایی وجود داشته باشد و اینها عمیق تر خواهند بود.