جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

عصرامامین صادقین علیهماالسلام (امام باقر وامام صادق (ع)(۱۴۸-۵۷ ه.ق) عصر برخورد اندیشه ها ونحله های فکری وفرهنگی متفاوتی بود که هرکدام از این جریانات براساس علل گوناگونی چون؛ تبلیغات گسترده و القائات برخی افکار و عقاید،کشمکش های علمی و... به وجودمی آمدند وسبب ایجاد تفاوت های فکری وفرهنگی میان افراد جامعه می شدند.جریاناتومذاهب این عصر را می توان به دو دسته کلی اسلامی وغیراسلامی(الحادی) تقسیم کرد،مذاهب اسلامی عبارت اند از فرق اهل تشیع وتسنن ازقبیل:خوارج،معتزله،مرجئه،زیدیه و... ومکاتب غیراسلامی همان مکاتب مادی اند که زنادقه راشامل می شود .غلات رانیزاهل تشیع درگروه مذاهب الحادی می دانند. امامین صادقین علیهماالسلام در مواجهه بااین جریانات فکری باشرکت درمناظرات علمی وتبیین عقایداسلامی وبه ویژه تشیع وهمچنین آگاه سازی جامعه وهشدار به پیروان واصحاب خویش به مقابله باآنها می پرداختند.این پژوهش درنظردارد که بااستفاده از روش توصیفی-تحلیلی،به مهمترین جریانات فکری عصر امام باقروامام صادق علیهماالسلام ومواضع آن دوحضرت در مقابله با انحرافات فکری موجود بپردازد.