جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

علی‌رغم نظریه مشهور پراکنده بودن و عدم تناسب آیات سوره‌های قرآن، قرائت مستمر و متدبرانه سوره مبارکه حدید تردیدی برای مخاطبین قرآن باقی نمی‌گذارد که نه تنها همه آیات سوره از ارتباط لفظی و محتوایی عمیقی برخوردارند، بلکه پیرامون یک موضوع محوری به گونه‌ای متناسب در کنار هم قرار گرفته‌اند.سوره مبارکه «حدید» شامل چهار بخش است، که بخش اول به عنوان طلیعه سوره و بخش آخر به عنوان خاتمه سوره در نظر گرفته شده است.بخش اول با طرح تسبیح خدای متعالی و تبیین علم و قدرت او، زمینه دعوت به ایمان و انفاق را فراهم آورده است، به همین دلیل این آیات طلیعه سوره به شمار آمده است. آیات مزبور هم مالک بودن خدا را می‌فهماند و هم تصرف خدا در نظام تکوین را می‌فهماند، بنابراین آیات طلیعه برای آن است که بدانیم آن خدای متصرف در تکوین، امر به انفاق می‌کند (۱-۶) بخش دوم دارای دو مطلب است در ابتدا (آیات ۷ تا ۱۱) به ایمان و انفاق دعوت کرده و در ادامه (آیات ۱۲ تا ۱۵) بار دیگر و این بار به وسیله تبشیر و انذاری بر محور ایمان و انفاق، به این مسئله پرداخته است. از این بخش به خوبی فهمیده می‌شود که دعوت به انفاق در اینجا مطلب اصلی است و مراد از ایمان، ایمانی است که اثر آن در انفاق ظاهر شود. در بخش سوم پس از اصل توصیه به انفاق بر پایه ایمان حقیقی در بخش قبلی، با طرح مباحثی (آیات ۱۶ تا ۲۴) درصدد بیان فلسفه فردی انفاق است و دستیابی به حیات قلب و رهایی از قساوت و فسق را نتیجه انفاق و دوری از بخل می‌داند. از آیه ۲۵ به بعد، فلسفه اجتماعی انفاق، یعنی برپایی قسط و عدل بیان می‌شود. این آیات می‌فهماند که هدف از ارسال رسل و انزال کتب برپایی قسط و عدل در میان مردم است و قسط و عدل جز با نبرد با ظالم و متجاوز برپا نمی‌شود. بخش چهارم شامل آیات ۲۸ و ۲۹ می‌شود؛ که این دو آیه با دعوت مومنان به ایمان عملی، به منزله خاتمه سوره به شمار می‌رود، چون همانطور که از محتوای کل سوره برآمد این سوره درصدد دعوت به ایمان و انفاق، یعنی همان ایمان عملی است. بنابراین، این چهار دسته آیات سوره مبارکه حدید سرفصل موضوعاتی به شمار می‌روند که همگی حول محور «نهادینه سازی فرهنگ انفاق در جامعه و تشویق مومنان به گذشتن از دنیا در راه خدا» می‌باشد.کلید واژه: موضوع محوری، مقصد سوره، غرض اصلی سوره، وحدت موضوعی، سوره مبارکه حدید.