جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

سؤال اصلي پژوهش اين است که اوقات فراغت در اخلاق اسلامي چه مفهومي دارد؟ سطوح و گونه‌هاي فراغت، و اقسام آن کدام است؟ در اين نوشتار با توجه به بهره‌وري از منابع مختلف کتابخانه‌اي و با روش توصيفي ـ تحليلي، این نتیجه دست داد که از منظر اخلاق اسلامی فراغت بخشي از وقت تحت اختيار فرد است که پس از انجام دادن کليه تعهّدات اجتماعي و برخي ضرورت‌هاي پايه‌اي چون کار و خواب باقي مي‌ماند، مفاهيم اوقات فراغت، تفريح و بازي داراي مضامين مشترکي بوده و بينشان ارتباط تنگاتنگي وجود دارد. اين که فراغت با عناوين متعدّد قابل تقسيم مي‌باشد از جمله فراغت فعال و منفعل، فراغت مثبت و منفي، فراغت سالم و ناسالم، فراغت جدّي و سطحي، فراغت مولّد و غيرمولّد، فراغت گوارا و ناگوار، فراغت واقعي و مجازي، فراغت مؤثر و مخدّر، فراغت خلاق و غيرخلاق، که اکثر آن عناوين در راستاي تبيين نکته واحد هستند. در پايان با اين نگرش که انسان در گذران اوقات فراغت، آزاد و مختار مي‌باشد، ضروري است تا فراغتش را به شيوه مطلوب طي نمايد و آرامش جسمي و روحي، رضايت خاطر، و رفع خستگي ناشي از کار را براي خود و اطرافيانش به ارمغان آورد.