جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اهل کتاب به‌عنوان یکی از ادیان آسمانی یا خارج از جامعه اسلامی و یا بر اساس ضوابطی در حکومت اسلامی زندگی می‌کنند و با توجه به روابط گریزناپذیر این گروه با مسلمانان و با توجه به تعامل ائمه علیهم‌السلام با آن‌ها می‌توان مبنای چگونگی این روابط را بر اساس سیره معصومین قرارداد. متأسفانه سیره شناسی موضوعی است که به‌ندرت به آن پرداخته‌شده است. به همین خاطر سیره‌ی امام علی(ع) با اهل کتاب را می‌توان به‌عنوان یک امر تأثیرگذار در روابط داخلی و خارجی مسلمانان به کاربرد. اهل کتابی که در حکومت امام علی (ع) زندگی می‌کرد یک شهروند محسوب می‌شد و تمام حقوقی که یک مسلمان در حکومت اسلامی داشت، او نیز از آن برخوردار می‌گردید. امام در نامه و خطبه‌های خود پیوسته رعایت حقوق اهل ذمه را سفارش می‌کرد. هیچ‌گونه تبعیضی بین مسلمان و غیرمسلمان دردادن حقوقشان قائل نبود. نگارنده معتقد است که این برخورد عدالت ورزانه امام علی (ع) به نگاه ایشان به انسان برمی‌گردد. در نگاه امام همه‌ی انسان‌ها از کرامت ذاتی برخوردار هستند. امام(ع) در روابط اجتماعی به مسأله معاشرت بر اساس اصول اسلام، رفق و مدارا و صلح‌طلبی معتقد بود و در اجرای این موارد هیچ‌گاه تسامح و تساهل بیش ‌از حد نداشت. در روابط سیاسی نیز به امنیت و آزادی آن‌ها در حوزه‌های مختلف توجه می‌نمود. با آنان دادوستد داشت و از نقش آنان در توسعه کشاورزی و صنعت غافل نبود، در روابط قضایی به اجرای عدالت بر اساس قوانین اسلام و به استقلال قضایی آن‌ها بر اساس قرارداد پای بند بود. حتی اهل کتابی که به حکومت اسلامی جزیه پرداخت می‌کرد در حکمقضائی با یک مسلمان مساوی می‌دانست.