جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در حال حاضر، در ایران برنامه‌های کنترل مالاریا بطرق مختلفی از جمله عملیات سمپاشی ابقائی اماکن با پروپوکسور و عملیات لاروکشی بوسیله روغنها و لاروکش تمفوس و ماهیهای لاروخوار، همچنین مداوای مبتلایان با داروهای ضد مالاریا صورت می‌گیرد. در میان ترکیبات مختلف موجود، در کنترل ناقلین مالاریا، حشره‌کشهای گروه تنظیم‌کننده‌های رشد حشرات در برنامه‌های مبارزه تلفیقی در سالهای اخیر مورد توجه قرار گرفته است، که در بین آنها دیفلوبنزورون پتانسیل خوبی جهت کنترل لارو پشه‌ها نشان داده است که در جریان این تحقیق از این ترکیب با نام تجاری دیمیلین استفاده شده است. در مطالعات آزمایشگاهی این پایان‌نامه روی لارو سن 3 آنوفل استفنسی بندرعباس ارزیابی گردیده که در این تستها روش استاندارد سازمان جهانی بهداشت به عنوان الگوی علمی بکارگرفته شده و نتایج با روش پروبیت نشان داده است که ‏‎LC50‎‏ این ترکیب بر روی جمعیت لاروها معادل 005/0-003/3 و ‏‎LC90‎‏ معادل 01/0-008/0 میلی‌گرم در لیتر بوده است. بخش دیگر شامل اثرات تأخیری این لاروکش‌، بر روی بالغین آنوفیل استفنسی پس از کاربرد این ترکیب بر روی لاروهای سن 3 و 4 با غلظت 0005/0 میلی‌گرم در لیتر بوده است، که در این رابطه وضعیت مرفولوژیک بالغین، میزان مرگ و میر و تخم‌گذاری آنها مطالعه و با شاهد مقایسه شده است و ثابت شده که در میان مرگ و میر حاصله در تیمارها، با شاهد اختلاف معنی‌داری وجود داشته است. اما کاربرد ‏‎d.f.b‎‏ بر روی لاروهای آنوفل استفنسی در درصد تخم‌گذاری بالغین حاصله از این لاروها در مقایسه با کنترل تاثیر معنی‌داری نداشته است، اگرچه ابتدا در نسبت (تخم به ماده) بین تیمار و شاهد تفاوتی بوده، ولی هنگامی که عامل روز (مرگ و میر روزانه بالغین) در محاسبات دخالت داده شد مشخص گردید که بین نسبت (تخم به ماده در روز) بالغین تیمارها و شاهد اختلاف معنی‌داری وجود نداشته است. در این تیمارها 50 تا 80 درصد کاهش در خروج بالغین از پوپها نسبت به شاهد مشاهده گردیده است، که علت مرگ و میر تعدادی از این بالغین، ناتوانی آنها در رها کردن تارس پاها از کوتیکول پوپی بوده است. همچنین تعدادی از این از بالغین خارج شده از پوپ فاقد تعادل کافی برای بلند شدن از سطح آب و پرواز بوده‌اند، که این عدم تعادل از فقدان پاها و بالهای طبیعی در آنها ناشی می‌شده، تعدادی از بالغین‌ هم به علت نداشتن وضعیت طبیعی، در کف قفس باقی مانده و امکان پرواز نمی‌یافتند. مطالعات صحرائی ارزیابی ‏‎d.f.b‎‏ برای کنترل ناقلین مالاریا در کرتهای مصنوعی، لانه‌های لاروی طبیعی و مزارع برنج در روستاهای جدس و پیرسبز و اسلام‌آباد کازرون انجام گردیده است. کاربرد غلظتهای 25، 35 و 50 گرم در هکتار از ماده موثر ترکیب فوق در 5 روز بعد از تیمار به ترتیب در کرتهای مصنوعی، لانه‌های لاروی طبیعی و مزارع برنج 85 تا 100 درصد کنترل ایجاد کرده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که بین دو فرمولاسیون پودر و تابل و سوسپانسیون غلیظ این لاروکش اختلاف معنی‌داری وجود نداشته و این ترکیب توانسته است از تشکیل شفیره برای مدت حدود 2 هفته جلوگیری کند