جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

عقل مدرن از واژگانی است که پس از تولد رنسانس وارد ادبیات وگفتمان جوامع غربی وسپس اسلامی شده است. رسالت اصلی آن رفورماسیون مذهبی ویا سکولاریزه کردن باورهای دینی مسیحیت در جامعه غرب بوده است.سیر تاریخی عقلگرایی درغرب،نشانگر آن ا ست که از ابتدا در تضاد با دینگرایی ودینداری نبوده است، اما واکنش های نامدبرانه اربابان کلیسا، ضمن آنکه عقل مدرن را در تقابل با دین قرار دادند،باعث گسترش گفتمان سکولاریسم و انزوایی مسیحیت گردیده است. عقل مدرن با رویکرد سکولاریستیواومانیستیپس از انزوای مسیحیت، ادیان دیگر را نیز به چالش کشید و کاستی ها وضعف های مسیحیت برای مدیریت جوامع را بر ادیان دیگر وهمینطور بر دین اسلام نیز حمل کردند. از اینرو ناخواسته در مواردی برای دین مقدس اسلام نیز چالش افرینی کرد. در جوامع اسلامی، رویکردهای متفاوت نسبت به عقل مدرن، بعنوان یک پدیده غربی، به نمایش گذاشته شد. تقدم دین بر عقل ویا عقل بردین دو شاخه افراطی وتفریطی آن است. در نگاه کلی عقل مدرن در مولفه های چون انسان گرایی، عقل گرایی، علم گرایی، حقانیت ادیان و جاودانگی ونوگرایی بیش از هر مولفه دیگری اصطکاک پیدا کردند. در بخش انسان شناسی مسئله شناخت انسان، کرامت انسان، تکلیف محوری یا حق محوری انسان، معنویت گرایی ومادی گرایی انسان در دو نگاه متفاوت با چالش مواجه شد.