جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

پایان‌نامه‌ی حاضر به بررسی ویژگی‌های زبانی اختلال دوقطبی در نامه‌های صادق هدایت و تأثیر اختلال دوقطبی می‌پردازد. پژوهش حاضر سعی بر آن دارد تا ثابت کند که آیا بر اساس علم زبان‌شناسی و از طریق بررسی زبانی می‌توان به اختلال دوقطبی افراد به طور خاص صادق هدایت پی برد یا نه. پژوهش می‌تواند با بررسی معیارهای زبانی اختلال دوقطبی در زمینه‌ی مطالعات بالینی گام موثری بر دارد. به نظر می‌رسد که شناخت و زبان همسو با یکدیگرند و هیچ کدام غلبه بر دیگری ندارد. همچنین بر اساس فرانقش اندیشگانی، زبان بازتاب اندیشه‌ی آدمی است و تجربه‌ی انسان را تفسیر می‌کند. در این پژوهش، از نامه‌های صادق هدایت به شهیدنورایی استفاده شده است. مخاطب شخصی ثابت انتخاب شده است تا عوامل تأثیرگذار به حداقل برسد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از حوزه‌های معنایی و همچنین تغییرات موضوعی و گام‌ متن نامه‌ها به منظور سنجش فشردگی و تنکی کلام استفاده شده است. نتایج پس از بررسی زبانی هر نامه حاکی از آن است که با استفاده از معیارهای زبانی بیان‌شده‌ می‌توان دوره‌های اختلال دوقطبی مانند دوره‌ی هیپومانیا، افسردگی، عادی و آمیخته را تشخیص داد. نتایج این پژوهش هم‌راستا با دستاوردهای روان‌پزشکی است و البته معیارهای معنایی دیگری مانند تحقیر و تمسخر نیز به علم روان‌پزشکی معرفی شده است که هر دوی آن‌ها همسو با تعاریف این علم نیز است. یکی از دستاوردهای این پژوهش وجود دوره‌ی آمیخته در دوره‌هایی از اختلال دوقطبی است که صادق هدایت آن را تجربه کرده است. همچنین ویژگی‌های معنایی، میزان تغییرات موضوعی و گام در این دوره نیز مورد مطالعه قرار گرفته است. در این پژوهش مقایسه‌ای با کار فدایی (2009) انجام‌ شده است. نتایج بیان‌گر آن است که در بررسی دوره‌های اختلال دوقطبی بر اساس نامه‌ها که با فاصله‌ی زمانی کم‌تری نسبت به آثار صادق هدایت است، دید بهتری را می‌تواند از ویژگی‌های اختلال دوقطبی در صادق هدایت به ما بدهد. همچنین مطالعه‌ی زمانی نامه‌ها ویژگی‌های دوره‌های اختلال دوقطبی مانند هیپومانیا که با فشار کلام همراه است و یا دوره‌ی افسردگی که با فقر کلام همراه است را در فواصل زمانی به خوبی نشان داده است.