جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

امر به معروف و نهی از منکر عاملی برای حفظ، گسترش و تقویت ارزش های الهی و انسانی در جامعه اسلامی و اصلاح نقاط آسیب پذیر فرد و مسئولان و جامعه، شمرده می شود و از جمله عواملی است که بیشترین تاثیرگذاری را در سلامت و سعادت و طهارت جامعه اسلامی دارد. معروف به معنای امور خوب و منکر به معنای زشتی می‏باشد.امر به معروف و نهی از منکر از ضروریات ایمان و رستگاری امت است و هرجامعه‏ای بر اثر ترک این فریضه،دچارتباهی می‏گردد. در متن قرآن کریم و در سخن انبیا و ائمه‏ی اطهار و نیز در سخن بزرگان دینی به این امر فراوان اشاره شده است،چنان که از مهم‏ترین فرایضی است که وجوب آن در دین ضروری شناخته شده و ضامن بقای اجتماعاست. این فریضه شامل همه‏ی اموراعتقادی،اخلاقی،عبادی،اقتصادی،نظامی،سیاسی و فرهنگی جامعه می‏گردد. مسلمان متعهد یا آن کس که زندگی اجتماعی فعال دارد،کسی است که همواره درپی تحقق هنجارهای دینی و آرمان‏های اجتماعی در جامعه است. برای جفظ جامعه و در امن نگه داشتن آن از فساد، انحراف و سقوط، در بعضی موارد نظارت گروهی خاص لازم است تا بر آنچهبر جامعه می‏گذرد، نظارت کنند و جامعهرا از رفتن به سوی فساد و انحرافات حفظ کنند. نتیجه به دست آمده موید این امر است کهامر به معروف و نهی از منکر در ایجاد امنیت و انتظام اجتماعی تأثیر بسزایی دارد. به طوری که با گسترش امر به معروف و نهی از منکر در اجتماع به هدایت افراد و اصلاح جامعه و برقراری امنیت در راستای نظام اجتماعی کمک موثری می‏کند . انضباط اجتماعی بر پایه فریضه امر به معروف و نهی از منکر باعث اقامه و اجبات و اصلاح امور دین و دنیا و به تبع آن برقراری نظم و امنیت اجتماعی می‏شود.