جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این تحقیق در بیان روش های ادبی قرآن در تشویق مردم به خیر و اجتناب آنان از شرور است. نویسنده با تعریف قصه و بیان کیفیت آغاز قصه گویی و جایگاه آن در ادبیات عرب و قرآن، به طرح تعدادی از قصه های قرآنی پرداخته و یافته های تربیتی آنها را بیان می کند. سپس با اشاره به مفهوم مثل و گفتگو، ارزش ادبی و جایگاه آنها را در قرآن مطرح کرده است و به ذکر برخی از مثل های قرآنی و گفتگوهای موجود در آن می پردازد و اهداف تربیتی آنها را به دست می دهد. در بخش هایی نیز بلاغت و بیان را در قرآن و ادب عرب بررسی کرده، نقش آنها را در تربیت انسان ها مطرح می کند. وی نتیجه می گیرد که قرآن برای هدایت بشر از بهترین روش های ادبی بهره جسته است.

اگر در میان منابع دینی به دنبال کشف نظام ارزش‌های اخلاقی بوده و بخواهیم مراتب خوب و بد را به دست آوریم؛ یعنی خوب را از خوب‌تر و بد را از بدتر تمیز دهیم، لاجرم به سراغ مفاهیمی از قبیل افعل تفضیل خواهیم رفت. در نگاه نخست انتظار داریم که این مفهوم تنها دارای یک مصداق باشد، اما برخلاف انتظار اولیه، در آیات و روایات، مصادیق مختلف و متنوعی برای آن بیان شده است! مفسران در تفسیر این آیات و جمع میان ادله چند پیشنهاد ارائه کرده‌اند: نسخ دلیل متقدم، نفی تکثر بدوی موضوع، اثبات تکثر موضوع بدون ادعای تساوی، اثبات تکثر موضوع و ادعای تساوی آنها، محدود گرفتن دایره تفاضل (نفی تفضیل مطلق و نسبیت تفضیل)، نفی مطلق تفضیل و حمل بر مبالغه. در این نوشتار به بررسی این احتمالات پرداخته و با استقرای موارد استعمال این صیغه، به این نتیجه می‌رسیم که اصالة‌العموم یا اصالة‌الاطلاق در صیغۀ تفضیل جاری نمی‌شود، بلکه درباره این صیغه، اصالة‌التقیید حاکم است؛ مگر دلیلی بر نفی آن داشته باشیم.

موضوع تحقیق پایانی این جانب، خیر و اشاره به سه مصداق آن در قرآن می باشد. و هدف از ارائه این تحقیق، آشنا شدن با متون قرآن به خصوص در رابطه با خیر و آگاهی بر راه های رسیدن به نیکی ها و خوبی و بحث پیرامون خیر در قرآن و رسیدن به نتایج عالی است. این واژه به صورت خَیر، اَلخیر و مشتقات آن در قرآن بسیار آمده است، که به معنی نیکویی، نیکتر، بهتر و... می باشد. خیر، اقسام متعددی به اعتبارات مختلف دارد از جمله؛ خیر تکوینی که متعلق به همه موجودات می باشد. خیر و شر تشریعی که شامل طاعات و معاصی و خاص انسان است که همین انتسابش به آدمی، ملاک حسن و قبح افعال واقع شده است. خیر مصادیق بسیار زیادی را شامل می شود از جمله مصادیق صبر، صله رحم، روزه، نماز جمعه و ... که به دلیل گستردگی مطالب فقط به سه مورد صبر روزه که خیر فردی می باشند و نماز جمعه که خیر اجتماعی است در این تحقیق اشاره شده است. از جمله مصادیق خیر، صبر می باشد که به معنای شکیبایی کردن و آرامشی که موجب استحکام دین و باعث دخول در بهشت داشتن اجر بسیار و عدم عذاب قبر و ... می شد. دیگر از مصادیق خیر، نماز عبادی – سیاسی جمعه است که موجب وحدت در جامعه و آرامش روحی و جسمی و کثرت علم و آگاهی می شود. و مصداق سوم روزه است که موجب برخوردار شدن از تقوا، سلامت جسم و روح، و تقویت ایمان و صبر استقامت می شود. امید که با انجام این امور خیر دوری کردن از بدی ها و شرور به هدف نهایی که لقاءالله است، نایل شویم. در این تحقیق با رجوع به کتابخانه ها از منابع معتبر بسیاری چون کتب روایی، نهج البلاغه، اصول کافی، وسایل الشیعه و ... و کتب تفسیری مانند المیزان، مجمع البیان، تفسیر قمی و ... و همچنین کتب اخلاقی بسیاری بهره برده و استفاده نموده ام. و در آخر نتیجه گرفتم که خیر و نیکی کردن بهترین وسیله برای یک زندگی سالم و روان است و سوق پیدا کردن به سوی مصادیق خیر، رفتن به سوی بهشت و رحمت الهی می باشد.