جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

سپاس و ستایش پروردگار علاوه بر اجر معنوی، آثار سرنوشت‌سازی بر شخصیت افراد دارد. به خصوص آثار اخلاقی-تربیتی که به رشد انسانیت کمک می‌کند و موجب تمایز او از سایر موجودات می‌شود. ستایش خداوند از مسائلی است که هنوز ارزش واقعی آن شناخته نشده‌است. مشغله‌های زندگی باعث شده که انسان متوجه خالق خویش و فیض دائمی او نباشد و فراموش کند که بر هر نفسی هم شکری واجب است. عامل بسیاری از گرفتاری‌های روحی انسان، غفلت از یاد خدا بر اثر ناآشنایی با آداب ستایش و نیایش است وگرنه انسان در هر آیینی، بر اساس فطرت، خداوند را درک می‌کند و حس پرستش و ستایش را در خود بیدار می‌یابد. تحمید مجموعه‌ای از حمد، محمود، انگیزه‌های ستایش و حامد است. در بخش حمد ظرف و کیفیت آن قابل توجه است. محمودیت مقام مختص خداوند است. اهمیت این موضوع تا به آنجاست که کتاب خدا با تحمید آغاز می‌شود. انگیزه‌های ستایش شامل خصوصیات و نعمات محمود است که مورد تمجید قرار می‌گیرند. انسان در این مجموعه در مقام حامد قرار دارد و زمانی که جایگاه سه مقوله‌ی دیگر را به درستی نشناسد، ستایش واقعی صورت نمی‌پذیرد. این مباحث در راستای رسیدن به حامدیت واقعی، در کلام امام علی(ع) مورد بررسی و شناخت قرار می‌گیرد تا مفهوم و آداب ستایش شناخته شود و انسان در سایه‌ی این شناخت به آرامش برسد. همچنین پژوهش حاضر با هدف کشف براعت استهلال آغازین برخی از خطب، با نگاهی تازه به بازخوانی تحمیدهای نهج البلاغه می‌پردازد. از جمله نتایج این کاوش علاوه بر حصول آموزه‌های اخلاقی و تربیتی که لازمه‌ی سعادت بشر است، به دست آمدن آمار دقیقی از انواع تحمید در نهج البلاغه‌ است.