جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

شیخ کاظم ازری (1212-1143 ق.) از جمله پیشگامان شعرای عراق در دو سده‌اخیر می‌باشد. وی صاحب قصیده معروف هانیه است که به "قرآن‌الشعر" شهرت‌یافته است و بازتاب گسترده‌ای در جامعه اسلامی داشته است . این قصیده‌توجه بسیاری از ارباب علم و ادب را به خویش مشغول داشته، و بسیاری‌از شعرا به استقبال از آن رفته، و آنرا تخمیس یا تشطیر نموده‌اند، ویا به مانند آن و در همان مضامین شعر سروده‌اند. توانمندی فوق‌العاده اودر مناظرات ، و براعت او در باب احتجاج با معاندان مذهب ، بسیارشگفت‌انگیز است . نامبرده اطلاعی واسع در علوم تاریخ، تفسیر، کلام،سیره و حدیث و .... دارد، تا جایی که علامه بحرالعلوم، او را بربسیاری از علمای آن روزگار مقدم می‌داشته است . علاوه بر مقام ادبی، وی‌از شخصیتهای علمی آن روزگار بوده. در اشعارش ، این خصیصه جلوه‌گر است .درباب مناظره با معاندان و احتجاج با ایشان، از بهترین شیوه‌ها استفاده‌کرده و رساترین براهین را آورده است . بسیاری از اشعار او، صورت امثال‌السائره بخود گرفته و در همه جا انتشار یافته است . قصیده مبارکه ازریه، دارای غلطهایی بوده است که تصحیح شده و همچنین ترجمه و شرح شده است .با تحقیقاتی که صورت گرفته است ، این موضوع در ایران، سابقه‌ای نداشته‌و تا بحال در این باره هیچگونه بررسی عمل نیامده است . و تا آنجاکه‌نگارنده پرس و جو نموده است ، شخصیت این شاعر بزرگ خاندان رسالت ،حتی برای بسیاری از اهل فضل و دانش نیز ناشناخته مانده است .