جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیدهتوجیه و عقلانیت باور دینی یکی از مباحث مهم معرفت شناسی دینی است که امروزه در فلسفه دین جایگاه خاصی دارد. در پاسخ به موجه سازی باور دینی رویکردهای مختلفی اتخاذ شده است که معرفت شناسی اصلاح شده یکی از آنهاست و در چند سال اخیر از سوی فیلسوفان مشهوری مانند آلوین پلانتینگا، نیکولاس ولترستورف و. . . مطرح شده است. نوشتار حاضر بر آن است که با توجه به مهمترین نمایندگان این مکتب (پلانتینگا و ولترستورف) ادعاهای برخی از دیدگاههای پلانتینگا را به تصویر بکشد. سوالات پژوهش حاضر ابتدا به بررسی مفهوم تربیت دینی از نظر پلانتینگا می‌پردازد و در سوال دوم به اصول ودلالت های تربیتی دیدگاه وی می‌پردازد و در نهایت به نقد دیدگاه الوین پلانتینگا و استخراج دلالتهای آن در تربیت دینی می‌پردازد. روش پژوهش رویکرد تحلیل محتوای کیفی است. برای پاسخگویی به سوال اول از روش تحلیل مفهومی، برای پاسخگویی به سوال دوم از روش استنتاجی قیاس و برای پاسخگویی به سوال سوم نیز از روش نقد درونی ونقد بیرونی استفاده شد. نتایج نشان داد که پلانیتنگا در در تعریف تربیت دینی ادعا می‌کند که اگر ما به ذهن دیگران و عاقل بودن و عقلانیت آنان اعتقاد داریم پس باید به وجود خدا هم قائل باشیم. از اینجا بود که مباحثی نظیر توجیه عقلانی باور به خدا و جریانی به نام فلسفه دین و پرداختن به پدیده‌ای به نام خدا آغاز می‌شود و جریان فلسفه به سمت عقلانیت پیش می‌رود. و اصول و دلالت‌های تربیت دین یاز نظر پلانیتنگا «اصل پایه‌ای بودن باور به خدا با توجه به مساله تضمین در تربیت دینی، اصل هماهنگی باور به خدا با ساختار طبیعی انسان، اصل فقدان تلازم باور اعتقادی به خدا با تجربه دینی در تربیت دینی، اصل اثر معصیت بر معرفت به خدا، اصل گرایش فطری به خدا، اصل عدم نیازبه عقلانیت در پذیرش دین و باور دینی» بنابراین در نگاه عقل و دین دیدگاه‌های مختلفی وجود دارد و این دیدگاه ها می‌توانند در اتخاذ رویکرد تربیتی ما نقش به‌سزایی ایفا نمایند. کلید واژه‌ها: دیدگاه‌های پلانتینگا در مفهوم تربت دینی، تربیت دینی، دلالت های تربیت دینی