جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چنان که در علم کلام مشهور است، پیامبران با آوردن معجزه نشان می‌دهند که در دعوی خود صادق‌اند و فرستادۀ حقیقی خداوند به شمار می‌آیند. در مقابل این نظر مشهور، عده‌ای از اندیشمندان معجزه را راه مناسبی برای اثبات صدق دعوی نبوت به شمار نیاورده‌اند. چنان که حکمایی همچون ملاصدرا، غزالی، ابن‌رشد، عبدالرزاق لاهیجی و ملاهادی سبزواری معتقدند که مؤمن حقیقی ایمان و یقین خود را بر دیدن معجزۀ عملی از پیامبر بنا نمی‌کند و دینی را که حاصل معجزه باشد دین انسان‌های عامی دانسته‌اند. از نظر ایشان معجزه نمی‌تواند برای ما یقین عقلانی ایجاد کند و تشخیص معجزه نیز از سحر و شعبده دشوار است. در این مقاله پس از بیان دیدگاه‌ها و دلایل مخالفان معرفت‌بخشی معجزات، اشکالات دیگری مانند متواتر نبودن گزارش‌های معجزات، منحصر بودن گزارش‌های معجزات به حامیان آن دین، عدم ارائۀ ملاک عملی برای تشخیص معجزات، قابل اثبات نبودن ادعای مطابقت معجزات با فنون زمانه و امکان ارائۀ تفسیرهای طبیعی از معجزات، مطرح شده و سپس راه صحیح شناخت انبیاء، که نزدیکی و تشبّه روحی به ایشان و بررسی معارف الهی آنان است، ارائه شده است. بر این اساس، نشان داده شده است که معجزات نقل‌شده در ادیان فاقد کارکرد کلامی مورد نظرِ متکلمان هستند.

علماء درخدمت سلطان سنجربن ملكشاه اشكالاتي برمؤلف درباره برخي مباحث كتابش «مشكاة الانوار» نموده اند كه وي در اين مختصر آنها راپاسخ گفته است. پاسخ چند پرسش است پيرامون بعضي از نوشته هاي غزالي در دو كتاب وي «مشكاة الانوار» و «كيمياي سعادت» كه بعضي از دانشمنداني كه در خدمت ملكشاه سلجوقي بوده اند پرسيده و خواسته اند او را خوار كنند. (سيد احمد اشكوري) از محمد غزالي به اعتراضات و سوالات اعتراض اميزي كه جمعي از معاصران غزالي بر برخي از سخنان او در كتاب مشكوة و كيمياي سعادت وارد ساخته اند. در نسخه حاضر شماره 1202/14 مجلس شوراي اسلامي غزالي خود از زبان علماء معاصرش كه در خدمت سلطان سنجر بودند 3 سوال و اعتراض بر كتاب مشكوة و كيمياء سعادت - هر يك رابعنوان « مسئله » نقل ميكند و به تفصيل پاسخ آن را ميدهد و در پايان رساله نيز در اين باره چنين مي افزايد: شرح اين مسائل و حل اعتراضات در خود اين چند كتاب آمده است و هر كس بدانا مراجععه كند خواهد فهميد و اگر پاسخ خويش را نفهمد به هيچ روي حل مشكل را درك نخواهد كرد جز آن كه از زبان من بشنود و پاسخ خويش را دريافت كند. و سزاوار آن است كه خردمند به اين چيزها دل ندهد كه اگر سخني از اعتراض بي خردان در امان تواند بود همانا كتاب خداست كه در دلهاي مسلمانان هزاران اشكال بر آن نهفته است. تا چه رسد به سخن و نوشته ديگران. اينك فهرست اعتراضات: مسئله سئلت ما معني قولهم لا اله الا الله توحيد العوام و لا هو الا هو توحيد الخواص علي هذا الكلام اعتراضان ... مسئله سئلت ما معني قولهم الله هو النور فالنور ما يكون له شعاع و ضياء مسئله سئلت ما معني قولهم ان روح الادمي غريبة في هذا العالم و شوقها الي العالم العلوي و كيف هذا فانه يقال ان هذا من كلام النصاري ... و قد شرحنا ذلك في كتاب الاحياء و كتاب كيمياء السعاده و جواهر القرآن و غير ذلك من الكتب غزالي در آغاز طرح اين مسائل وجواب به آنها مقدمه علمي و دقيقي ميآورد و در اين مقدمه چهل را بيماري قلبي و علماء را به منزلت پزشكان ميداند و اين بيماران را به چهار گروه تقسيم ميكند. آغاز كتاب: بسمله هذه صورت سوالات سالها العلماء الذين في خدمة السلطان سنجربن ملكشاه من الفاضل محمد بن محمد الغزالي حسدا ... . و هذا آغاز سوال: ما يقول حجة الاسلام في جواب جمع يعترضون عليه في بعض كلمات اودعها في كتاب المشكوة والكيميا ... فربما قيل ان هذا شبيه كلام الفلاسفه آغاز جواب: و الجواب هذا لا يخفي ان السوال عن العالم و عرض المشكلات عليه كعرض مرض القلب ... و اجابه هذا العالم كسعي الطبيب و استعجال الشفاء انجام كتاب: عن غيره من الكلام محال و من يك ذافم مرمريض يجد مراً به الماء الزلالا و الله اعلم بحقايق الامور.

پاسخ چند اشكال بر كتابهاي مشكاة الانوار و كيمياي سعادت كه از مؤلف سؤال شده است. اين رساله در ضمن مكاتيب فارسي غزالي به چاپ رسيده است. آغاز پاسخ مؤلف بدين صورت است: بدان كه سؤال كردن از مشكلات عرض كردن بيماري دل و علت آن است بر طبيب و جواب دادن سعي كردن است. (سيد محمود اشكوري) پرسشها اشكالاتي است بر بعضي از تاليفات غزالي و پاسخ وي بدانها و نيز فصلي كه مولف در مجلس سلطان سنجر بن ملكشاه در سال 497 گفته ونامه وزير احمد بن نظام الملك از عراق به او درباره مدرسه بغداد و پاسخ او. آغاز كتاب: هذه مسائل سئل ... چه گويد خواجه امام أجل حجة الاسلام در جواب كساني كه اعتراض كنند در بعضي از سخنها كه در كتاب مشكاة الانوار و كيمايي سعادت است. [مرعشي 32/643 مكاتيب فارسي غزالي: 12 (تصحيح مرحوم اقبال) ]

يكي از دوستان غزالي به او مي گويد كه بعضي از علما منكر علم غيبي و لدني هستند و مي گويند علوم منحصر در علوم رسميه مي باشد، غزالي در پاسخ آنها اين رساله را در پنج فصل نگاشته است. (سيد محمود مرعشي) از غزالي دانسته شده. آغاز كتاب: الحمدلله الذي زين خواص عبيده بنور الولاية ... اما بعد اعانک الله ان واحدا من اصدقائنا حکي عن بعض العلماء انکر علم الغيب الذي نعتمد عليه انجام كتاب: و شرائط التفکر مختصرها في رسالة اخري اذ بيان التفکر کيفية و حقيقه امر مهم يحتاج الي زيادة شرح بعون الله تعالي و الان نختم هذه الرسالة فان في هذه الکلمات کفاية لاهلها و من لم يجعل الله له نوراً فماله من نور تم [مؤلفات الغزالي 417؛ مرعشي 29/183؛ ريحانة الأدب 4/239؛ كشف الظنون 1/887؛ كتابخانه ملك 7/477 و 9/239؛ فهرست سپهسالار 5/330؛ الهيات تهران ص 339؛ چهل ستون ص 387؛ فيلم دانشگاه 1/415 و 1/563؛ اصغر مهدوي 2/124؛ كتابخانه نوربخش 2/250شرح حديث هل رأيت رجلاً] شرح و حواشي: انتخاب تحقيق العلم اللدني (-)

این کتاب از مشهورترین کتب عرفانی و دینی به‌ شمار می‌رود که از لحاظ فصاحت کلام، سلاست انشا و خالی بودن از تکلف و تصنع کمتر نظیر دارد. "کیمیای سعادت" از "ابو حامد امام محمد غزالی طوسی" شاهکاری است در حوزه ی اخلاق زندگی که در آخرین سال های سده ی پنجم هجری به فارسی نگارش شده است. این اثر گرانبها که یکی از نمونه های درخشان نثر فارسی به حساب می آید، چکیده ای است از کتابی با دو برابر حجم حاضر که "امام محمد غزالی" آن را تحت عنوان "احیاءالعلوم" به زبان عربی تالیف نموده است. البته با توجه به مطالب مهم عرفانی، اخلاقی و انسان شناختی موجود در "کیمیای سعادت"، این اثر بیشتر از اینکه چکیده ی کتاب قبلی تلقی شود، نسخه ی فارسی و گلچین شده ی آن به حساب می آید. نثر "امام محمد غزالی" فصیح و دقیق است و این سبب شده تا کمتر نویسنده ای بتواند از حیث سلاست متن و در عین حال غنا و دقت نگارشی، با وی رقابت کند. نثر به کار رفته در این کتاب، نثر صوفیه است که از ویژگی های آن می توان به جلوه ی آهنگین و موسیقیایی متن در کنار عنصرهای جناس، سجع و تکرار اشاره کرد. این ساختارهای موزون و آرایش های هجایی منظم، تشبیهات و تمثیل های "امام محمد غزالی" را در نثری که بوی شاعرانگی دارد به خواننده منتقل می کند. بیان آهنگین و نظم وار مطلب سنگین فقهی و فلسفی، نفوذ آن را در مخاطب بیشتر می کند و حسی خوشایند را از تجربه ی مطالعه ی "کیمیای سعادت" به دست می دهد. این اثر ارزنده ی ادبی که مضامین خود شناسی، خداشناسی و دنیا و آخرت شناسی را مورد بررسی قرار داده، این بار با مقدمه و تصحیح "بهاءالدین خرمشاهی" در اختیار خوانندگان قرار گرفته تا با توضیحات مختصر بعضی از واژگان دشوار و ارائه ی معنای آیات و احادیث، خوانش آن برای مخاطبان راحت تر گردد.

مقاله پیش‌رو، به بررسی دیدگاه الکساندر دی.کنیش (Alexander D. Knysh)، نویسنده مقاله «تصوف و قرآن» در دائرة‌المعارف قرآن لایدن درباره روش تفسیری غزالی و ابن‌عربی می‌پردازد. کنیش با استناد به ظاهر برخی از متون غزالی، تفسیر یا تأویل از نگاه وی را همانند تعبیر و تأویل خواب و رؤیا دانسته است. این نظریه، از نظریه برخی از فیلسوفان متقدم همچون ابن‌سینا سرچشمه می‌گیرد که تفسیر قرآن را رمزگشایی از باطن و حقیقت آن دانسته‌اند. همچنین ‌کنیش، ابن‌عربی را به بیان‌ نکردن روش تفسیری و پیروی نکردن از منطق متعارف فهم متن و نیز به خدمت گرفتن قرآن در جهت اثبات نظریه وحدت وجود متهم کرده است. نگارنده با استناد به آثار غزالی و ابن‌عربی و با روش تبیینی - تحلیلی، به این نتیجه رسیده است که غزالی نیز همچون اهل معرفت، تأویل را به معنای عبور از ظاهر به باطن کلام دانسته و به ابقاء ظواهر آیات معتقد است، نه اینکه ظاهر فقط درحد رمزگشایی از باطن باشد. همچنین ‌تفاسیر ابن‌عربی روش‌مند بوده و او در تفسیر و تأویل آیات قرآنی، از هر دو روش علمی و شهودی بهره برده و در لابه‌لای تفاسیر خود، به مبانی و ملاک‌های تفسیر عرفانی اشاره کرده و نیز با کشف و شهود، به نظریه وحدت وجود رسیده و پس از تبیین فلسفی آن و بیان فروعات و لوازمش، از آن در تفسیر آیات متشابه و رفع تناقضات ظاهری قرآن بهره جسته و تفاوت آشکاری است بین مستند‌سازی و تفسیر به رأی.