جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده: اومانیسم یک نظام فکری است که پایهاساس فکری تقریبا تمامی ایسمها و مکاتب فکری و فلسفی غرب می باشد که در مسیر بازیافتن کرامت ، شأن و منزلت آدمی که مدعی بود کلیسا آن را به تاراج برده است کرامت افراطی برای انسان قائل شد . او را از مبدأ هستی جدا نمود و به او شأن خدایگانی داد. اندیشه اومانیسم، خداانکار است و انسان به جای خدا تصمیم می گیرد. این مکتب به شکل افراطی با هر گونه اندیشه متافیزیکی از جمله وحی الهی در تضاد است. اسلام نیز مدعی است که برای انسان شأن و کرامت فراوانی قائل است به گونه ای که انسان خلیفه اللهو جهان مسخر اوست. اما در اسلام، انسان به خودواگذاشته نیست و مملوک خداوند است و کرامت او با پیوند با مبدأ هستی مفهوم می یابد. این پژوهش در شش فصل طراحی شده است فصل اول شامل کلیات است که در برگیرنده مساله تحقیق ، اهداف ، فرضیه ها و روش تحقیق و محدودیتهای تحقیق می باشد. در فصل دوم چیستی انسان و کرامت او در آیات و روایات مورد بررسی قرار گرفته است. در فصل سوم پژوهشی درباره اومانیسم یا انسان مداری ، تاریخچه و انواع آن و مولفه ها و پیامدهای آن صورت گرفته است. در فصل چهارم به لوازمات کرامت ، چالشها و موانع کرامت و پیامدهای آن اشاره شده است و در فصل پنجم بررسی تطبیقی و مقایسه ای در مورد اصالت انسان و کرامت او بین دو دیدگاه اسلام و اومانیسم صورت گرفته است و فصل ششم شامل نتیجه تحقیق و پیشنهادات است. هدف این پژوهش معرفی مفهوم واقعی کرامت انسان و شناخت تفاوت بنیادی ماهیت انسان شناسی در اسلام و غرب و تبیین مبانی انحطاط تمدن غرب ( اومانیسم) و عدم شایستگی آن برای حکومت بر نظام بشری است. روش اجرا به روش کتابخانه ای مبتنی بر گردآوری اطلاعات از منابع قرآنی و روانی و کتب مرجع دیگر و تحلیل و استنتاج این مطالب است و نتیجه اینکه اومانیسم و زیر ساختهای آن از جمله پر خطرترین زیر ساختهای فرهنگی جهان غرب علیه اسلام است و بی بند و باری اخلاقی و آزادی لجام گسیخته و تساهل و تسامح موجود در آن پذیرفتنی نیست.

انسان از جهات مختلف یکی از مهم‌ترین محورهای بحث همة مکتب‌ها و جهان‌بینی‌ها است. در این میان تبیین سعادت و کمال انسان در راه رسیدن به آن، از حساسیّت و اهمیّت بیش‌تری برخوردار است. انسان‌شناس آشنا به زمان، شهید استاد مطهری، در عصر انسان‌محوری افراطی (امانیسم)، پس از بیان دیدگاه مکتب‌های مختلف، در رابطه با انسان کامل و ایده‌آل، و نقد آن‌ها از نظر اسلام چنین نتیجه‌گیری می‌کند که انسان کامل اسلامی، انسانی است که تمام ارزش‌های انسانی، هماهنگ با هم در او رشد کرده باشد از آنجا که مباحث این استاد شهید به صورت سخنرانی‌های متفرّقه در مجامع عمومی بیان شده است؛ و خود او فرصت تنظیم و ترتیب منطقی آن‌ها را نیافته است، این مقال بر آن است که گزارشی از آن‌چه ایشان در رابطه با انسان کامل در مکتب‌های مهم بیان و نقد نموده است را بیان، و موضع اسلام را به جویندگان کمال و سعادت واقعی ارائه کند، انشاءالله که چنین باشد.