جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

تاریخ علم همواره شاهد مطرح شدن نظریات جدید و به حاشیه رفتن نظریات گذشتگان بوده است. یکی از اثرگذارترین حوزه های علمی که در بروز تحولات علمی نقش گستردهای داشته است، حوزه روش شناسی تحقیق است. از قدیمی ترین بحث ها در این حوزه که اثرگذاری فراوانی بر علوم اجتماعی، از جمله مدیریت داشته، اختلاف میان دو رویکرد کمی و کیفی است. امروزه رویکرد کمی گرا غلبه گستردهای بر ادبیات دانش مدیریت یافته و موجب انتقادات فراوانی شده است. درک صحیح از رویکرد کمی گرا در روش تحقیق مدیریت، نیازمند شناخت صحیح از ریشه های فلسفی این رویکرد و انتقادهای واردشده بر آن است. در این نوشتار تلاش شده است تا ضمن معرفی ریشه های فلسفی کمی گرایی در مدیریت، انتقادهای واردشده بر این رویکرد نیز مورد توجه قرار گیرد.

این تحقیق با هدف بررسی فرصتها و چالشهایتوسعه دانش مدیریت در نظام آموزش عالی ایران در رشته مدیریت انجام شد. در این تحقیق پس از مرور ادبیات موضوعی، تعدادی از عوامل بعنوان فرصتها و تعدادی از عوامل بعنوان چالشهای تولید دانش مدیریت شناسایی شد. سپس این عوامل در پرسشنامه باز بصورت سوالی از 18 متخصص و استاد رشته مدیریت ارزیابی شد. در بخش اول و پرسشنامه باز با استفاده از روش دلفی عوامل بررسی شد و با اجماع بین اساتید و خبرگان 19 عامل شناسایی شد. این عوامل به ترتیب عبارت بودند از فرصتهای تولید دانش نظیر: وجود نیروی جوان و مستعد در حوزه مدیریت، حمایت رهبر معظم انقلاب از تولید دانش بومی، سرمایه‌گذاری دولت در بخش تولید علم، ارزشهای اسلامی در ایران و چالشهای تولید دانش مدیریت نظیر: تغییر رفتار و تغییرات مداوم در حوزه علوم انسانی، وجود موانع زیاد بوروکراسی در تحقیق و توسعه در علوم مدیریت در ایران، عدم آزمایش‌پذیر بودن رفتارهای انسان در حوزه علوم انسانی، توجه به کمیت بجای کیفیت در تولید دانش و مقالات مدیریتی، توجه بی‌اندازه به تئوری‌های غربی، عدم وجود رابطه و تعاملات سازنده بین استاد و دانشجو، عدم توجه دانشجویان رتبه‌های بالای گروههای تجربی و ریاضی در کنکور به رشته مدیریت، تحریم‌های بین‌المللی و عدم دسترسی به منابع مختلف، سپس این عوامل در پرسشنامه بسته و برای آزمون بین خبرگان پخش شد. داده‌ها با استفاده از آزمون علامت و فریدمن ارزیابی شده و در نهایت یکسری از عوامل بعنوان فرصت و بقیه بعنوان چالشهای تولید دانش مدیریت شناسایی شد. در انتها پیشنهاداتی برای غلبه بر چالشها و افزایش تولید دانش مدیریت ارائه گردیده است.