جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

مقدمه و هدف: آسیب شناسی و تعیین آسیب پذیری جوانان گام اساسی در مصون سازی آنها در برابر تعییرات ارزشی، فرهنگی و اجتماعی است. تحقیق حاضر در صدد برآمده است تا آسیب پذیری های فرهنگی و اجتماعی را در بین نوجوانان و جوانان کشور مورد بررسی قرار دهد.روش: تحقیق حاضر یک مطالعه توصیفی و تحلیلی است. جمعیت مورد بررسی با بهره گیری از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و شامل 1030 نفر از نوجوانان و جوانان شهرهای مختلف کشور بود. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t استفاده شد.نتایج: نتایج بدست آمده نشان داد که 12.5% از نوجوانان و جوانان مورد بررسی دارای آسیب پذیری زیاد و خیلی زیاد هستند. همچنین ملاحظه شد که در ابعاد عدم رعایت حجاب و پوشش اسلامی، گرایش به اعتیاد، تصور از خود، ارتباط با دوستان ناباب، داشتن نگرش فمینیستی، گرایش به استفاده از ماهواره و رسانه های خارجی، لذت طلبی و مادیگرایی، ارتباط با جنس مخالف، ضعف هویت ملی و نحوه گذران اوقات فراغت در سطح 0.01>p و در غرب گرایی و قانون گریزی در سطح 0.05>p تفاوت معنی داری بین دختران و پسران از نظر میزان آسیب پذیری وجود دارد.بحث: با توجه به جمعیت جوان کشور و با توجه به اینکه آسیب پذیری نوجوانان و جوانان در واقع شروع آسیب پذیری حداقل دو نسل آینده جامعه است توجه بیش از پیش مسوولین امور فرهنگی ضرورت دارد ضمن اینکه در برنامه و اولویت مصون سازی لازم است به نوع تفاوت آسیب پذیری در بین دختران و پسران توجه شود.

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی میزان آسیب پذیری فرهنگی، اجتماعی و تربیتی و عوامل مرتبط با آن در بین نوجوانان و جوانان و فراهم کردن امکان تدوین تدابیر پیشگیری انجام شد.روش: این پژوهش توصیفی  تحلیلی در سال  1388روی فرزندان نوجوان و جوان کارکنان یکی از مراکز دولتی انجام شد جامعه هدف  1200نفری به روش خوشه ای چند مرحله ای از استان های تهران، قم، اصفهان، همدان، مازندران، اردبیل، کرمانشاه، اهواز و خراسان رضوی انتخاب شدند و درنهایت تعداد  1030نفر به مطالعه وارد شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسش نامه محقق ساخته و شامل20  مقیاس فرعی بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آماری همبستگی، آزمون T مستقل و تحلیل واریانس به کمک نرم افزار  SPSS 14استفاده شد.یافته ها: از نظر آسیب پذیری کلی %70.4 افراد مصون، %17.4 افراد عادی و %21.2 افراد دچار آسیب شناخته شدند. بیشترین آسیب پذیری به ترتیب در ابعاد نگرش زن سالاری و تساوی نگری زن و مرد، ضعف در برنامه اوقات فراغت و اوقات فراغت آسیب زا، گرایش به لذت طلبی و مادی گرایی دیده شد.نتیجه گیری: بسیج امکانات در جهت رسیدگی به آسیب های نوجوانان و جوانان، راه اندازی مراکز مشاوره برای خانواده ها و فرزندان، تلاش برای غنی سازی اوقات فراغت نوجوانان، ایجاد فرصت های اشتغال برای نوجوانان و جوانان، آموزش خانواده ها برای نظارت بیشتر و بهتر و کمک به بهبود روابط بین اعضای خانواده ها برای پیشگیری از افزایش آسیب ضروری به نظر می رسد.