جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف اصلی این پژوهش، بررسی تاثیر بازخورد تعاملی بر گونه گونگی زبان بینابینی فراگیران زبان، از نظر صحت دستوری، پیچیدگی کلامی، و روانی گفتار کنش زبانی در انجام دو فعلیت زبانی، یکی با اختصاص زمان برنامه ریزی قبلی و دیگری بدون اختصاص زمان برنامه ریزی قبلی می باشد. تعداد 40 شرکت کننده در پژوهش به طور تصادفی به دو گروه آزمایش و شاهد تقسیم شده و هر یک از 40 شرکت کننده، دو فعلیت زبانی یاد شده را انجام دادند. گروه آزمایش در حین تولید گفتار فعلیت انگیخته بازخورد تعاملی دریافت کردند، در حالی که گروه شاهد، هیچ نوع بازخوردی دریافت ننمودند. نتایج بررسی آماری داده ها بیانگر نتایج زیر است: 1) صحت دستوری و پیچیدگی کلامی در گفتار فعلیت انگیخته شرکت کنندگان بهره مند از بازخورد تعاملی بیشتر است. 2) روانی گفتار شرکت کنندگان بهره مند از بازخورد تعاملی در پاسخ به انجام هر دو فعلیت زبانی کمتر بوده است. 3) بالاترین میزان صحت دستوری و نیز بالاترین میزان پیچیدگی کلامی در کنش زبانی شرکت کنندگانی مشاهده گردید که فعلیت زبانی دارای زمان برنامه ریزی را ضمن دریافت بازخورد تعاملی انجام داده بودند. 4) همچنین بالاترین میزان روانی گفتار در کنش زبانی شرکت کنندگانی که در حین انجام فعلیت زبانی دارای زمان برنامه ریزی، بازخورد تعاملی دریافت نکرده بودند، مشاهده گردید. نتایج حاصله از این پژوهش نشان دهنده لزوم توجه بیشتر به عامل بازخورد تعاملی به عنوان یکی از شرایط انجام فعلیت زبانی بوده و در درجه بندی و توالی فعلیت های زبانی در حوزه تهیه و تدوین مطالب درسی مورد استفاده قرار خواهد گرفت.