جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

از نظر تاریخی قضاوت و تصدی مشاغل قضایی عرصه ای مردانه قلمداد شده است و زنان برای ورود در این عرصه همواره با مشکلات و مقاومت های فرهنگی، اجتماعی و اداری روبه رو بوده اند. این امر موجب شده است تا زنان شاغل در سطوح قضایی مانند دادیاری، بازپرسی، مشاوره دادگاه، سرپرستی ادارات دادگستری و... از جایگاه و موقعیت برابر نسبت به همکاران مرد خود برخوردار نباشند و نابرابری های جنسیتی در عمل محدوده ای فراتر از حوزه های ممنوعه (قاضی محکمه) را دربرگیرد. این در حالی است که تحولات اخیر نظام قضایی کشور در زمینه بهره گیری از رویکردهای عدالت ترمیمی و میانجیگری، توسعه سیاستهای مبتنی بر کاهش قلمرو مداخلات کیفری، تاکید بر الگوهای عدالت اجتماعی محور، مشارکت مردم و نهادهای مردمی در زمینه حل و فصل دعاوی و اختلافات، بسترها و فرصت های مهمی را برای مشارکت بیشتر و فعالتر زنان در عرصه های مختلف حقوقی و قضایی فراهم آورده است. این تحقیق بر آن است که با استفاده از روش کیفی و بهره گیری از شاخصهای سنجش جایگاه شغلی مانند ارزش شغلی، مسوولیت و اقتدار، حقوق و مزایا، موقعیت و جایگاه کنونی زنان شاغل در دستگاه قضایی را مورد ارزیابی انتقادی قرار دهد.