جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

هدف پژوهش بررسی رابطه بین «میزان دین داری والدین» با «خشونت آنان نسبت به فرزندان» بود که به روش پیمایشی در شهر اهواز اجرا شد. بدین منظور از بین دانش آموزان دبیرستانی و والدین آنها، نمونه 384 نفری با استفاده از فرمول کوکران محاسبه و به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب گردید. ابزار تحقیق عبارت بود از «مقیاس کودک آزاری و ضربه (CTQ) برنستاین و همکاران (1995)» و «مقیاس گلاک و استارک با اقتباس از سراج زاده (1377)». نتایج تحقیق حاکی از معنی دار بودن رابطه بین متغیر میزان دین داری والدین با خشونت والدین آنها نسبت به کودکان می باشد. همچنین مشخص شد که بین «بعد اعتقادی و عاطفی دین داری» با «خشونت والدین نسبت به فرزندان» همبستگی منفی معنی دار وجود دارد، ولی بین «بعد مناسکی و پیامدی دین داری» با «خشونت والدین به فرزندان» همبستگی معنی دار وجود ندارد.

هدف این تحقیق بررسی میزان کودک آزاری به تفکیک جنس، سن، نوع آزار جسمی، جنسی، روانی، اجتماعی و مسامحه و غفلت، هم چنین بررسی تاثیر عوامل اعتیاد والدین و میزان تحصیلات آنان بر پدیده کودک آزاری است. بدین منظور اطلاعات مذکور از کلیه گزارش های تلفنی که در سال 1384 در زمینه کودک آزاری با خط تلفن کودک سازمان بهزیستی استان اصفهان برقرار شده بود، استخراج گردید و با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون خی دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که فراوانی کودک آزاری در دختران و پسران تفاوت معناداری ندارد. فراوانی کودک آزاری روانی- عاطفی نسبت به دیگر انواع آزار، به طور معناداری بیشتر است (P<0.05). گروه سنی 10-5 سال از بیشترین فراوانی کودک آزاری برخوردار است (P<0.05). تحصیلات پایین والدین در بروز کودک آزاری موثر بوده، فراوانی کودک آزاری در والدین بیسواد و کم سواد به طور معنی داری بیش از والدین تحصیل کرده بود (P<0.05). نتایج پژوهش حاضر بر آموزش عمومی والدین، در سطح جامعه در زمینه حقوق کودکان، خصوصا در مورد نیازهای عاطفی آنها و توجه ویژه به کودکان سنین 10-5 سال تاکید دارد.