جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب حاضر، ترجمه انگلیسی کتاب تحقیقات فلسفی ویتگنشتاین توسط الیزابت انسکوم است.

ترجمه ماشینی: این کتاب شرح و دفاعی از فلسفه متأخر ویتگنشتاین با تأکید بر ویژگی درمانی آن ارائه می‌کند. پیترمن استدلال می کند که هر فلسفه درمانی باید گزارشی از سلامت انسان، گزارشی مرتبط از مکانیسم های سلامت و بیماری، و در نهایت شرحی از این که چگونه فلسفه می تواند فردی را از حالت بیماری به سلامت برساند، ارائه دهد. در پرتو این مدل کلی، او تفسیری از پروژه درمانی ویتگنشتاین ارائه می‌کند که بر تداوم بین آن و پروژه اخلاقی قبلی Tractatus تأکید می‌کند. این کتاب با این استدلال که هدف اخلاقی قبلی از توافق با جهان به عنوان چنین است، با هدف درمانی توافق با اشکال زندگی جایگزین شده است، با مشکل تداوم روبرو می شود. در جریان بحث، پیترمن تفاسیر استاندارد پروژه ویتگنشتاین و شیوه‌های استاندارد نقد و دفاع از آن را به چالش می‌کشد. این کتاب همچنین با نشان دادن اینکه چرا باید پروژه درمان فلسفی را جدی بگیریم، به بحث فلسفی معاصر کمک می کند.

ترجمه ماشینی: این متن مقدمه ای پر جنب و جوش برای تحولات فلسفه زبان در این قرن و نحوه تأثیرگذاری آن بر زبان دینی ارائه می دهد. شامل ارتباط فلسفه تحلیلی زبان است، اما متن بحث های تاریخی مهمی را در مورد زبان دینی نیز پوشش می دهد که تأثیر فزاینده ای بر مطالعات کتاب مقدس و الهیات داشته است.

ترجمه ماشینی: این جلد سوم از تفسیر به یاد ماندنی بررسی های فلسفی ویتگنشتاین بخش های 243-427 را پوشش می دهد که قلب کتاب را تشکیل می دهد. مانند مجلدات قبل مشتمل بر جستارهای فلسفی و تفسیر است. سیزده مقاله تمام موضوعات اصلی این بخش از شاهکار ویتگنشتاین را در بر می گیرد: بحث های زبان خصوصی، حریم خصوصی، اظهارات و توصیفات، تعریف ظاهری خصوصی، معیارها، ذهن ها و ماشین ها، رفتار و رفتارگرایی، خود، درون و برون، تفکر. وجدان و تخیل. این تفسیر، استدلال‌های ویتگنشتاین را روشن و ارزیابی می‌کند و به طور گسترده از تمام مقالات منتشر نشده استفاده می‌کند، سیر تحول اندیشه‌های وی را در منابع دست‌نویس بررسی می‌کند و به طور قطع بسیاری از مناقشات در مورد تفسیر متن منتشر شده را حل می‌کند. کتاب ویتگنشتاین و خواندنی ضروری برای دانشجویان فلسفه ذهن است. جلد چهارم و آخر با عنوان ویتگنشتاین: ذهن و اراده تفسیر را کامل می کند.

ترجمه ماشینی: این نسخه جدید جلد اول G.P.Baker و P.M.S است. کار مرجع قطعی هکر در تحقیقات فلسفی ویتگنشتاین. مطالب زیادی را در نظر می گیرد که در زمان نگارش نسخه اول در دسترس نبودند. پس از مرگ بیکر در سال 2002، P.M.S. هکر جلد اول را به طور کامل بازبینی کرده و بسیاری از مقالات و بخش‌های تفسیر را به طور کامل بازنویسی کرده است. بخش اول - مقالات - اکنون شامل دو مقاله کاملاً جدید است: "معنا و استفاده" و "تذکر یک متافیزیک". بخش دوم - تفسیر §§ 1-184 - در پرتو انتشار الکترونیکی Nachlass ویتگنشتاین به طور کامل بازنگری شده است و شامل بسیاری از تفسیرهای جدید از اظهارات، تاریخچه ای از ترکیب کتاب و مروری بر ساختار آن است. بازنگری ها تضمین می کند که این اثر مرجع قطعی شاهکار ویتگنشتاین برای آینده قابل پیش بینی باقی بماند.

ترجمه ماشینی: ویرایش دوم "ویتگنشتاین: قواعد، دستور زبان و ضرورت" (جلد دوم از تفسیر تحلیلی برجسته "تحقیقات فلسفی" ویتگنشتاین) اکنون شامل پوشش گسترده و تکمیل شده ای از اظهارات پیچیده و بحث برانگیز ویتگنشتاین در مورد قوانین زیر است. مقاله‌ها و افزودن یک مقاله جدید درباره مفاهیم اجتماع‌گرایانه و فردگرایانه پیروی از قوانین، شامل مقاله بسیار گسترده‌ای درباره مفهوم ویتگنشتاین از ضرورت منطقی، ریاضی و متافیزیکی است. از "Nachlass" منعکس کننده نتایج بحث های علمی در مورد پیروی از قوانین است که در 20 سال گذشته بیداد کرده است.

ترجمه ماشینی: این پایان نامه درباره رابطه فلسفه متأخر ویتگنشتاین با فلسفه هستی و زمان است. پس از بحث مختصری در مورد فلسفه هستی و زمان، آنچه را که به نظرم دیدگاهی متعارف از این رابطه است، ارائه می‌دهم که بر اساس آن، هستی و زمان با نقد ویتگنشتاین‌های متأخر از فلسفه سنتی - به ویژه با درک نادرست از ماهیت فعل بودن که منجر به بررسی معنای هستی می شود. سپس فلسفه بعدی ویتگنشتاین را با جزئیات بیشتری مورد بحث قرار می‌دهم - ابتدا اظهارات او درباره شاخه طلایی فریزر و سپس تحقیقات فلسفی - تا اهداف و مفروضات آن را واضح‌تر درک کنم. با توجه به این موضوع، من تفسیر دقیق‌تری از هستی و زمان - و به‌ویژه مفهوم کلیدی آن - هستی - ارائه می‌دهم تا نشان دهم که فلسفه آن نه تنها با نقد ویتگنشتاین‌های بعدی از فلسفه سنتی مغایرت ندارد، بلکه همچنین که با فلسفه متأخر ویتگنشتاین پیوند خویشاوندی عمیقی دارد، به طوری که برای طرفداران فلسفه متأخر ویتگنشتاین، گام بعدی منطقی در فلسفه است.

ترجمه ماشینی: هدف این پایان نامه ارائه گزارش روشنی از دیدگاه های بعدی ویتگنشتاین در مورد احساسات، ضرورت و اخلاق است و تعیین جایگاه آنها در رابطه با بحث رئالیسم/ضد واقع گرایی. بررسی برخورد ویتگنشتاین با این سه حوزه گفتمان، دیدگاه ارزشمندی را در اختیار ما قرار می‌دهد که از آن طریق می‌توانیم جایگاه فلسفه متأخر او را در مجموع در بحث بین رئالیست‌ها و ضدواقع‌گرایان بررسی کنیم. در مقدمه، من دو نوع اصلی تفسیری را که در حال حاضر از جایگاه ویتگنشتاین در بحث ارائه شده است، شرح می‌دهم: تفسیر رئالیستی درونی و تفسیر شبه واقع‌گرا. من همچنین به اختصار دیدگاه بوقوسیان را در نظر می‌گیرم که غیرواقع‌گرایی درباره معنا مستلزم غیرواقع‌گرایی جهانی درباره حقیقت است و توضیح می‌دهم که چرا باید آن را رد کرد. در فصل 1، من با توصیف مفاهیم سنتی رئالیسم و ​​ضد واقع گرایی در مورد احساسات شروع می کنم. سپس اندیشه‌های ویتگنشتاین را در مورد خود انتساب و دیگر نسبت دادن به احساسات بررسی و توضیح می‌دهم و به این نتیجه موقت می‌رسم که با توجه به درک سنتی بحث، موضع ویتگنشتاین در مورد احساسات ضد واقع‌گرایی را نشان می‌دهد. در فصل دوم، به تشریح مختصری از مفاهیم سنتی رئالیسم و ​​ضد رئالیسم در مورد ضرورت (افلاطونی و قراردادگرایی) می پردازم. سپس تفسیر قراردادگرایانه از افکار ویتگنشتاین در مورد ضرورت و درک جایگزین رایت از آنها را بررسی می کنم و زمینه را برای رد هر دوی آنها فراهم می کنم. در نهایت، من تفسیر خود را از «راه میانه» ویتگنشتاین بین افلاطونیسم و ​​قراردادگرایی ارائه کردم. در فصل سوم، هدف من تبیین دیدگاه‌های بعدی ویتگنشتاین در مورد اخلاق است. برای انجام این کار، من دو رویکرد متفاوت را برای این موضوع در نظر می‌گیرم. اولی بر اظهارات بعدی ویتگنشتاین در مورد معنا متمرکز است و به این نتیجه می رسد که می توان از آنها دیدگاهی واقع گرایانه از اخلاق استخراج کرد. دومی با بررسی مفهوم قبلی ویتگنشتاین (یعنی تراکتاریایی) از اخلاق استعلایی آغاز می‌شود و ادعا می‌کند که اخلاق بعدی او به همان اندازه متعالی باقی می‌ماند. در پایان فصل، من این دو رویکرد را کنار هم می‌آورم و آنچه را که معتقدم دقیق‌ترین برداشت از مفهوم اخلاقی بعدی ویتگنشتاین است، مطرح می‌کنم. فصل 4 چارچوب رایت را برای ارزیابی واقع گرایی یک گفتمان معرفی می کند. رایت چهار نوع بحث مختلف را بین واقع‌گرایان و ضدواقع‌گرایان جدا می‌کند (مناظره در مورد همگرایی، بحث در مورد واقعیت، بحث دومتی در مورد حقیقت آشکارا نامحدود، و بحث در مورد عدم تقارن توضیحی بین حقیقت و ابراثبات‌پذیری - یعنی تقابل Euthyphro). سپس چهار معیار رایت را برای ارزیابی جایگاه یک گفتمان در هر یک از این بحث ها ترسیم می کنم. در نهایت، در فصل 5، من این چارچوب را برای دیدگاه های بعدی ویتگنشتاین در مورد احساسات، ضرورت و اخلاق اعمال می کنم. نتیجه می‌گیرم که بازی زبانی احساسات، واقع‌گرایی درونی در مورد واقعیت‌ها، واقع‌گرایی به معنای فرمان شناختی، ضد رئالیسم دامتی، و نه واقع‌گرایی و نه ضد رئالیسم به معنای اوتیفرو را نشان می‌دهد. از سوی دیگر، گفتمان در باب ضرورت، واقع‌گرایی را به تمام معناها نشان می‌دهد، جز در مورد دومتی. موضوع اخلاق در مورد حقایق ضد واقع گرایی را نشان می دهد و به این معنا که فرمان شناختی را به نمایش نمی گذارد، بلکه دو بحث دیگر را دور می زند.

ترجمه ماشینی: بسیاری هنوز هم تحقیقات فلسفی لودویگ ویتگنشتاین در سال 1953 را یکی از دستاوردهای مهم فلسفه قرن بیستم می دانند. این کتاب یک مفهوم کاملاً جدید از خود فلسفه را ارائه می دهد و تمام ویژگی های یک ذهن تحلیلی خوب را نشان می دهد. ویتگنشتاین با گرفتن استدلالی از افلاطون و قرار دادن آن در معرض تجزیه و تحلیل دقیق (و بسیار واضح)، درک خود را از چگونگی تجزیه و ارزیابی توالی و عملکرد بخش‌های مختلف یک استدلال بسیار پیچیده نشان می‌دهد. او با این کار به موضع منطقی توافق و مخالفت همزمان با موضع فلسفی افلاطون می رسد. پژوهش های فلسفی نیز نمونه ای قدرتمند از مهارت تفسیر است. مشکلات فلسفی اغلب از سردرگمی در استفاده از زبان ناشی می‌شوند – و راه حل این مشکلات، ویتگنشتاین معتقد است، روشن کردن کاربرد زبان است. او استدلال می کند که فیلسوفان باید کاربردهای معمولی زبان را مطالعه کنند و بررسی کنند که مردم چگونه از آن به عنوان ابزاری در زندگی روزمره خود استفاده می کنند. در این روش بسیار تفسیری، معنای یک کلمه یا جمله نسبت به بافت (مردم، فرهنگ، جامعه) که در آن استفاده می شود، می شود. ویتگنشتاین به جای بحث در مورد مسائل انتزاعی، فیلسوفان را ترغیب می کند که به زندگی عادی و موقعیت های مشخصی که انسان ها در آن قرار می گیرند، بپردازند.