جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

در این مقاله رابطه عرضه سهام و سرمایه گذاری خصوصی در بورس اوراق بهادار تهران در سال های 1368 تا  1380 مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به این که برآورد الگوی رگرسیون با استفاده از روش حداقل مربعات معمولی مستلزم پایداری متغیرهای به کار رفته در الگوهای مورد نظر می باشد، در مقاله حاضر از الگوهای اقتصاد سنجی مختلفی استفاده شده است که روش حداقل مربعات معمولی مهمترین ابزار برای بررسی رابطه بین عرضه سهام و سرمایه گذاری خصوصی بوده است. نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد که رابطه معنادار و مثبت بین عرضه سهام و سرمایه گذاری خصوصی وجود دارد. همچنین میزان تاثیرپذیری سرمایه گذاری خصوصی در دوره جاری از عرضه سهام دوره قبل از بیشتر از عرضه سهام در دوره جاری می باشد. به عبارت دیگر افزایش عرضه سهام در زمان جاری و زمان های گذشته، با یک وقفه و همچنین سرمایه گذاری خصوصی دوره قبل موجب افزایش سرمایه گذاری خصوصی جاری در کشور شده است. علاوه بر این، یافته های این پژوهش حاکی از آن است که اهمیت عرضه سهام دوره قبل در مقایسه با سرمایه گذاری خصوصی دوره قبل تاثیر بیشتری بر سرمایه گذاری جاری دارد.

سرمایه گذاری در هر کشور، تابع مجموعه ای از متغیرهاست که امنیت سرمایه گذاری در زمره مهم ترین آن ها به شمار می آید. در این مقاله، تابع سرمایه گذاری خصوصی در ایران به منظور بررسی تاثیر امنیت بر سرمایه گذاری خصوصی برآورد شده است. برای محاسبه ریسک سرمایه گذاری، از شاخص ریسک مرکب از آمار سالانه منتشره موسسه IBC استفاده شده است. این تحقیق، برای دوره زمانی 1384-1363 با استفاده از مدل خود توضیح برداری (VAR) به روش هم جمعی یوهانسن - جوسیلیوس و با نرم افزار مایکروفیت انجام شده است. نتایج نشان داد که امنیت سرمایه گذاری تاثیر معنی داری بر سرمایه گذاری خصوصی در ایران دارد. به طوری که یک واحد افزایش در شاخص ریسک سرمایه گذاری (ریسک مرکب)، به طور متوسط سرمایه گذاری خصوصی در ایران را به میزان 0.22 میلیارد ریال کاهش می دهد.