جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

اعتقادات و باورهای مذهبی از عوامل مهم رضایت و سازگاری زناشویی است. مذهب از موثرترین تکیه گاه های روانی است که به زندگی معنا می بخشد و با فراهم ساختن تکیه گاه تبیینی، فرد را از تعلیق و بی معنایی نجات دهد. هدف این پژوهش بررسی رابطه و مقایسه جهت گیری مذهبی با رضایت و سازگاری زناشویی در زوجین شهر قم است. این مطالعه به صورت مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی انجام شده است. جامعه آماری آن زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر قم بودند. تعداد افراد نمونه 150 نفر از زوجین مذکور بودند که به صورت در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات مورد نیاز با «مقیاس پرسشنامه جهت گیری مذهبی آذربایجانی» و «رضایت زناشویی والتر» جمع آوری شد. داده های به دست آمده با کمک نرم افزار SPSS از روش های آماری همبستگی و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.نتایج نشان داد که همبستگی مثبتی بین جهت گیری مذهبی و رضایت زناشویی (p=0.0001) وجود دارد؛ یعنی جهت گیری مذهبی می تواند رضایت زناشویی را p=0.006 با ضریب رگرسیون 0.771 پیش بینی کند. همچنین همبستگی مثبتی بین جهت گیری مذهبی و سازگاری زناشویی (p>0.001) وجود دارد؛ یعنی جهت گیری مذهبی می تواند سازگاری زناشویی را پیش بینی کند و جهت گیری مذهبی با ابعاد رضایت زناشویی (p>0.001)، همبستگی دو نفری (p>0.001)، توافق دونفری (p>0.001) و ابراز محبت (p>0.001) رابطه مستقیم و معنادار دارد. با توجه به اهمیت باورها و جهت گیری های مذهبی در خانواده که باعث افزایش تعهد و در نهایت رضایت زناشویی می شود، پیشنهاد گردید این دو موضوع در برنامه های پیشگیری و درمان مشکلات زوجین مورد توجه قرار گیرد.